ခ်စ္ရပါေသာ... ချစ်ရပါသော...

အပိုင္း(၁၂)

ေလယာဥ္ေပၚေရာက္သည္ႏွင့္
စတင္လာခဲ့ေသာ အလြမ္းတို႔သည္..
Beijing ေျမေပၚေျခခ်မိသည္ႏွင့္
အလြတ္ရေနေသာ ဖုန္းနံပါတ္ကို
ႏွိပ္မိေတာ့သည္....

"...အာ.. သူအခု စာေမးပြဲေျဖေနတာပဲ..''

သံုးခါေျမာက္ေခၚဆိုၿပီးမွ
သတိရမိေလျခင္းရယ္....
မလိုအပ္ပဲ စိတ္အေႏွာင့္ယွက္ျဖစ္ေနအံုးမည္ဆိုေသာ အေတြးႏွင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အျပစ္တင္ရင္း..အင္တာနက္ဖြင့္ကာ
စာတိုေလးတစ္ခု ပို႔ၿပီး
ဟိုတယ္သြားဖို႔လုပ္ရေတာ့သည္....

****%%******************%%******

"Missed Called ေတြ..''

စာေမးပြဲခန္းထဲမွထြက္ထြက္လာျခင္း
ဖုန္းအရင္ထုတ္ၾကည့္မိတာ..
တစ္ခုခုကိုေမ်ွာ္လင့္မိတာေၾကာင့္ျဖစ္သည္...

"Wu YiFan လား..''

"အင္း..''

Noti ကိုဆြဲခ်ရင္း Sehun ကို
ေခါင္းညိတ္ျပရသည္...

ဖုန္းေခၚ၍မရလ်ွင္ သူစာမ်ားပို႔ထားေလမလားဟူသည့္အေတြးႏွင့္ Data On
လိုက္မိေတာ့ တတီတီနဲ႔ဝင္လာေသာ
Msg ေတြ....

////ကိုယ္ေရာက္ၿပီ ခေလး....
အရမ္းလြမ္းေနတာနဲ႔ Chan
စာေမးပြဲခန္းထဲေရာက္ေနတာ
ကိုယ္ေမ့သြားလို႔...
အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္.. 😘😘///

ကေလးကလားနဲ႔....
Kiss Emoji... ကိုသူလိုလူကသံုးတတ္သည္တဲ့လား....

သေဘာက်ေသာစိတ္ႏွင့္
အလိုလိုျပံဳးလိုက္မိသည္ထင္ပါရဲ႕....

Sehun က အျမင္ကတ္သလို ပခံုးခ်င္းပစ္တိုက္သြားသည္.....

///ဟုတ္...
အစစအရာရာ ဂ႐ုစိုက္ပါ..
ကြၽန္ေတာ္လဲ Fan Fan ကိုလြမ္းတယ္...///

တကယ္ပဲ သူ႔ကိုလြမ္းေနမိတာ......

အနားမွာ သူမ႐ွိေလျခင္းက ႏွလံုးသားကို
သိသိသာသာနာက်င္ေစသည္....

Wu YiFan သူသာလ်ွင္
ကြၽန္ေတာ့္ဘဝအတြက္
မ႐ွိမျဖစ္အေရးပါေနတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့ေပမယ့္...

"....''

ေတြးေနတုန္းဖုန္းျမည္လာတာမို႔
ျပံဳးလိုက္မိသည္...

"Hello...''

သူ႔ဘက္မွမသံတိတ္ေနသည္...

အနည္းငယ္ၾကာလာေတာ့
ကြၽန္ေတာ္စိတ္ပူလာရသည္....