The Chosen Ones

An Eremit comes to Visit

Drake's POV

Asan ba dito yung exit. Tangna.

Lahat ng sulok puro kahoy. Niisang hayop wala.

Ano ba tong gubat na to. Isolated sa hayop? Ganun?

"Keira?!! Guysssss?? Chosen ones? Yohoooooo?"

Wala niisang boses ang sumagot.

Nagpatuloy akong maglakad.

Di ko na alam kung ilang araw na ako andito.

Masisira yung kapogihan ko sa mga gantong bagay.

"Hoy! Kung sino man ang nandiyan magsalita kayo!" Desperado na talaga akong makarinig ng kahit anong boses.

Napaka-eerie kasi ng gubat na'to.

Nakita ninyo ba yun?

Kung paano ko ginamit ang salitang 'eerie'.

Sana nga napansin ninyo.

Best in grammar kaya to.

Ano bayan Drake nababaliw ka na ba?

Kahit readers nakikipag-usap ka.

"Tao po??" kahit na hindi tao basta may sumagot ok na.

Laking gulat ko na may sumagot.

"Roooaaaarrrrrrrr!!" isang roar ang narinig ko na naghiwalay ng kaluluwa sa katawan ko.

"A-ano yun?"

No negative thoughts please.

Drake focus.

I should get out of here.

"Good idea brain!"

Tumakbo ako papunta sa isang kahina-hinalang kubo sa gitna ng gubat.

"Tao po? Anybody home?"

Perfect walang tao.

Mag-isa lang ako.

Hayyyyssss.

Makarelax na nga lang.

Humiga ako sa isang napakalambot na kama sa gitna ng kubo.

"Hello Son of Hermes" bati ng isang matandang babae sa harap ko.

Eh teka nga lang ha.

Baka si Keira to.

Nagpapanggap lang matandang baby.

Ibig kong sabihin. Matandang babae.

Yun yon ha!

Wag kayong green.

"Your lost!" sambit niya. "I see you're all alone!"

Di na nya kailangang ipamukha pa sa'kin na mag-isa ako.

Putcha 'tong tandang to.

"Unfortunately old lady , yes. Im all alone." sagot ko.

Ano ba kelangan ng tandang 'to.

"Hmm. You know Drake." sabay kuha sa hood na sinuot nya. "I know who you are."

Wtf?!

Kilala ako ng tandang to.

Mapa-exit na nga dito.

Tinangka kong mag-Drake-pogi-run-style papaalis ng kubo kaso di ko alam kung ano nangyari , di na ako makagalaw.