Distance Between Us

Chapter 14

Chapter 14 : Face your Destiny

Laurren's POV
  
                  Three weeks later.......

"Jimnie where are you?" I called out sa cute and makulit kong kuting. I looked everywhere pero di ko pa rin siya mahanap. Since we played hide and seek ang hirap niyang kalaro.

I asked help kila Andrea and looks like Jimnie wins this round again. Aha! Alam ko na kung paano siya mapalabas. I fished out a treat and it's his favorite.

"Oohhh do you smell that Jimnie? Tasty right? Gusto mo?" Winave ko sa bawat direction ang treat and nakikinig kung merong magmeow.

"Meow......" I looked at the direction kung saan nanggaling yung sound. Pffftt bakit hindi ko pala tiningnan yung small room niya😂.

Nagmamadali siyang pumunta sa akin and ate the treat I was holding.
"We're Back!!!!!!!" Ellise shouted. Nanggugulat naman tong mga to😰.

"Saan kayo galing?" I asked habang hinayaan ko muna si Jimnie na maglaro sa room niya.

"Sa mall bumili lang kami ng mga gamit para ready na tayo sa trip." Sabi ni Ellise habang binigay niya sa akin ang coke float and french fries na dala nila para sa akin.

"Wait anong trip? Where are we going?" I feel something different from every move na ginagawa nilang lahat.

"Hindi pa sayo sinasabi ni Edward?" Andrea said while fixing things. Saan kaya kami pupunta?.

"Uhm hindi pa and wala siyang sinasabi these days." Tinabi ko muna yung foods and umupo sa tabi nila.

"Sasabihin niya din yan sayo just wait for it" Sabi ni Ellise while Andrea is looking at her cellphone kung sino ang nagmessage.

"You better get ready sabi ni Edward he will pick you up." Sabi niya and pinapunta nila ako sa kuwarto ko and they said na pumili ako ng dress at sila na ang bahala sa make up and hair ko.

Pinaupo nila ako sa upuan and Ellise did my make up and Andrea styled my hair. After naming magdress up I was amazed at how they did everything.

"Thank you 😳😊 " I said to them as I walked down the stairs ngumiti lang sila and sumunod sa likod ko.

Saktong pagbaba ko nagaantay na pala si Edward sa end ng stairs. Bakit ang bilis ng heartbeat ko. Feeling ko lagi na lang ako kinakabahan pag nandiyan siya.

Nang makababa na ako he took my hand and smiled handsomely. Sana hindi halata na nagbablush ako kasi ang init na ng mukha ko😆.

"Let's go.." Sabi niya and lumabas na kami. Pinaalaga ko muna si Jimnie kila Andrea and tuwang tuwa naman sila cause dati pa nilang gustong laruin si Jimnie.

"Saan ba tayo pupunta?" I asked him habang tumitingin ako sa labas ng car. He just smiled and chuckled.

"Secret.... Surprise kasi utang ko sayo sa pagiwan namin sayo last week." He said and binigay niya sa akin ang blindfold. Bakit kailangan ko pang magblindfold? Maybe this is going to be fun after all.

Nilagay ko na yung blindfold and wondered kung saan kami pupunta. After 15 minutes naramdaman ko na tumigil na yung kotse and baka nandito na kami.

"I'll guide you out antayin mo ako wait​ lang" Sabi niya and lumabas siya ng drivers door. Binuksan niya yung side ko ng pinto and inalalayan ako palabas sa kotse.

"Careful"  effort niya talaga. Pagkatanggal niya ng blindfold puno ng fairy light ang amusement park and sobrang ganda dito

He noticed na nagshashine ang mata ko and I really want to explore every place and rides here.

"Wow ang ganda dito" I said as my eyes twinkled with excitement. He just laughed and naglakad na kami papunta sa entrance.

"Tara dun muna tayo sa horror house😉"  Sabi niya habang magkaholding hands kaming dalawa 😣. Hindi ako mapakali dahil I'm so distracted from our hands entwined together.

I hope that hindi halata na nagbablush ako ngayon. Ang hirap makapagfocus ha. While he was buying the ride all you can na sticker napatingin lang ako sa ferris wheel.

It's so beautiful. Ang ganda ng fairy lights lalo na ngayon gabi. And this amusement park is so jolly.

I was so thankful to everyday na nakakasama ko silang lahat. They cheer me up kapag malungkot ako and they help me kapag kailangan ko.

And thanks to all of the five of them araw araw naaalala ko na ang lahat ...... Except sa part ni Edward...

Hindi ko alam kung bakit sa tuwing may naaalala ako sa kaniya sa dreams ko hindi ko alam na umiiyak pala ako ng hindi ko alam habang tulog.

Images flash to my mind every time na nananahinip ako tungkol Kay Edward. The more na makilala ko siya the more na nahihirapan ako sa pagalala sa kaniya.

"Uy Laurren tara na" he said and smiled. Namemental block ako sa tuwing kinikilig ako😣😆.

"Saan mo gusto pumuntang ride?" Sabi niya habang may hawak na cotton candy 😋. Hmm... Ang daming rides na pagpipilian pero kasama ko lang siya and kaclose ko okay na ako😆.

"Dun sa hamster ball..." Sabi ko and yunuko ako para di niya makita na namumula yung face ko.

"Cheer up ayokong makita ka nang nakasimangot and malungkot.🙅." Sabi niya and naglakad kami papuntang bumper cars.

Inubos muna namin yung cotton candy and last piece na nga lang yung nakuha ko inagaw pa niya sabay ngiti😾.

Nang turn na namin sa pagpasok sa hamster ball nauna siyang pumasok and inalalayan niya ako.

"Sabay tayong magstep forward para walang mahulog sa atin" Sabi ko pero hindi siya nakinig and pinagukong niya na yung hamster ball and napaupo tuloy ako tawa lang siya and agad akong tumayo to get balance bago niya iroll ulit.

"Kaya mo pa ba Laurren Veronica? 😂 " Pangaasar niya. Humanda ka sa akin makakaganti din ako😑.

Tumakbo ako and ang bilis ng roll ng bola sa tubig nawalan siya ng balance and nagpagulong gulong siya.

"Hahahaha!!! Anyare sayo besh?" Sabi ko habang tawa ako ng tawa. Ang cute niya pag naiinis. Nagpout siya and sabay smirk.

Nagcrawl siya ng mabilis and umikot nanaman kami. Napansin ko kami lang yung sobrang gulo dito sa malaking pool😂.

This time nawalan din ako ng balance and napadapa ako. Accidentally pagkaharap ko sobrang lapit na ng face niya sa face ko 😶😣.

Napastop din siya and nagulat cause were super close to each other's face now😲.

Shemay ang gwapo niya ng sobra.....tinakpan ko ang face ko with both hands and sobrang init na ng mukha ko.

HELP NAMAN DIYAN MGA PEOPLE!!!😣😣😣😣😣.