Distance Between Us

Chapter 25

Chapter 25 : Resurrection

Miranda's POV

🇪🇸Madrid,Spain

I called Leonardo para asikasuhin ang pagdating ng katawan ng anak kong si Laurrie dito sa Spain. Gusto ko siyang bigyan ng magandang burial ang anak ko.
----------------------------------------------------------

M: Leonardo,  dalhin mo na ang katawan ni Laurren dito.  Si Edward masyado nang malungkot,  kaya isama mo siya dito sa España.  Hazlo ahóra mismo.

L: kaya nga ate eh,  masyado nang complicated, ang lahat.  Namatay si Laurrie,  ngayon...  Burol niya ngayon. 😢

M: pero ang kabaong niya ay dapat walang salamin, hindi na uso ang may salamin na kabaong.  Sige na,  ikaw na bahala diyan.

Call ended

----------------------------------------------------------

Edward's POV

7 hours ago....

Nasa Spain na kami. At kahit sino ay hirap akong kausapin dahil sa trahedya na mga naganap sa buhay ko. Saamin ni Laurren at ang pamilya niya.

Si Laurren ko naman, inaayusan na at sabi ko naman sa mamá niyang si Dra.  Mairanda M.  Levesque, na punuin ng bulaklak ang paligid ni Laurren. Dahil siya lang ang minahal kong babae ng sobra.

Ang lahat ng mga pangyayari na to,  ayokong sabihin sakanila Ellise, Zach, Andrea, Alex. Dahil ayokong masira ang bakasyon nila sa Seoul. Dahil sila,  nagsasaya at kami dito ay sobrang malungkot sa nangyari kay Laurren. Minsan ayoko na lang isipin na nakilala ko si Laurren,  kasi mas lalo lang akong nasasaktan tuwing naalala ko lahat saamin. Ang memories namin, na nabaon na lang sa lupa at sinusubukang kalimutan na parang wala lang.

6:45 A. M.

"Edward!  Halika nga dito!  Hay nako, tatakasan mo nanaman ako. Anong nakalimutan mo?😊" pabirong sabi sakin ni Laurren at......... Hindi ko maintindihan kung ano nang ngayayari sakin,  pero kung panaginip lang to, mas gugustuhin ko pang wag na lang magising. 😔

"Ay!Alam ko na. *Hinalikan si Laurren sa cheeks* oh ano? Ok na? Aalis na ako ha? Marami pa akong aasikasuhin sa gallery kaya. Wait may something na kulang." nagulat na lang ako na biglang may batang tumawag sakin ng daddy, at niyakap ako nang mahigpit. 

Yung para bang, I feel her true love for me as her dad.😊  Ano ba yan!  Sana hindi na lang ako magising😌

"Ed mí amor, hindi ka ba magpapaalam kay Audrey Lavinia? Ang sweet kaya ng anak natin. She's our dearest daughter. Ano? ngingiti ka na lang ba at yayakapin mo na lang ba si Audrey Lavinia? Nako! Hindi pwede yan sa anak natin.😏 kiss mo naman daw siya, you're her dad. So ikaw, maging malambing ka sakanya😊😉" I really felt the true love from my own family, si Laurren at si Lavinia. Mahal ko sila. Then I noticed that there's a falling tear from my two eyes. Sana totoo na lang to lahat kung ganon.

Miss ko na talaga si Laurren. Sana kasi hindi na lang nangyari saamin to lahat eh! 😢 pero kung panaginip lang to lahat. Ayoko nang magising like I said.

"Hoy! Gising! Hoy! Bilis gising!  Tingnan mo na si Laurrie, ang ganda na niya😂 tara na, ayaw pa naman niyang pinahihintay. Lalo ka na Edward. Hindi yan pwede sa pamangkin ko. 😊"  Sigaw ng uncle ni Laurren.