Chapter 8 : Amnesia
Laurren's POV
Malapit na matapos ang shift ko sa Marchesa Levesque Hospital halos inantay ko na lang dumating ang oras wala nang patients na severe ang lagay nila kaya kaya na ng mga assigned doctors I can't believe na si Edward pala ang VIP kong patient.
Bakit kaya siya nandito sa Spain?. Impossible naman na hinahabol niya pa rin ako baka naman nakamove on na siya. Pero ako hirap na hirap lalo na't nandito siya sa hospital ko!😨😣.
Lumapit ako sa computer table and sinearch ko ang name niya doon wow may biography na pala siya famous na nga talaga niya.
Edward William Collisson🔍
——————————————————
He is a 24 year old artist and owns the Collisson Arts Gallery company which has the most expensive and marvelous art works of his.Most of his paintings has a heart pendant and it's his sign that the one who painted it is him.He graduated college at Royal Dragon University in London, United Kingdom. He studied highschool at Silver Ring Academy in the Philippines.
Top 1 most famous and hottest model in the Philippines.
He became a model when his fathers best friend, a successful modeling chooser introduced him to runway.
He won every Next Top Model Men Edition and his name became known to every arts or modelling.Etc.....(A/N : Ang hirap kaya makaisip ng other details sorry✌)
——————————————————
Napatigil ako sa pagbabasa ng makita ko ang pic niya nung nasa runway siya and nakasuot ng t shirt na fit sa kaniya and pants. Ang gwapo niya talaga kahit kailan 😍 ehem Laurren Veronica Raquel Marchesa Levesque kung ano ano nanaman nakikita ko ayoko na 😣.
Inexit ko na ang browser ko and went to history sabay press ng clear browsing data. Wala dapat makaalam na namimiss ko siya joke lang! 😉.
"Dra. Crush mo si sir no?!" Sabi ni Nurse Sarah habang nakangiti and parang kinikilig pa sa amin.
"H-hoy excuse me ha💢 di ko siya crush💢!!" Naku mahirap na pag sinabi ko sa kaniya ang totoo baka sabihin pa niya kay Ed once na magising siya.
Inhale...... Exhale....... Laurren wag kang magpapadala sa nurse mong kahit gusto mo nang magtatatalon sa kilig pigilan mo whooo.
Pagtingin ko sa oras ay 7:00 pm na pala out time ko na ngayon si Doctor Sam pala ang night shift ngayon.
I stood up and kinuha ang bag ko and inayos ang mga gamit.And got my car keys too.
"Sige alis na ako bukas pa night shift ko"pagpapaalam ko kay Sarah while debating in my head kung sisilip ako kay Edward.
"Bye doctora see you tomorrow" Sabi niya and umalis na papunta sa Pharmacy.
Dinouble check ko muna king wala na siya then nagmadali akong nagelevator papunta sa second floor Laurren sisilip ka lang okay wag ka nang magtagal masasaktan ka lang..sana okay na siya...
Nang makalabas ako ng elevator inayos ko muna ang sarili ko then naglakad ako papuntang R.143. As usual nandoon ang mga bodyguards niya when they saw me agad nilang binuksan ang pinto.
*Hinga ng malalim*Silip lang diba bakit ka pa papasok?!?!. Ewan ko ba kung bakit magisa naglakad ang mga paa ko papunta sa bedside ni Edward.
Hanggang ngayon mas lalo siyang gumagwapo after eight years😣😆.
Sana pala kung wala akong ganitong condition hindi na lang Kita iniwan..Pasalamat ka ako ang doctor mo kung hindi di ka na makakapag around the world😂.
Hanggang sa napansin kong dumilat ang eyes niya and napatingin siya agad sa akin.
YOU ARE READING
Distance Between Us
Teen FictionIf you chose to read this.... I'm saying sorry in advance. Maraming errors. Some Grammatically, some Plotlines confusion. And others are pure annoyingly childish. I am just I think in between 11 - 12 years old when I suddenly, without even planning...