~Double LIFE~ [-Complete-]

18 (Би бол мангас...)

  Тэнгэрт алтан нар дөнгөж цухуйхад Арам нүдээ бага багаар нээн эргэн тойрноо ажиглан харав. Тэр орон дээрээ унтсан хэрнээ шалан дээр сэрэх нь сонирхолыг нь ихэд татсан нт ойлгомжтой.
Гэтэл энэ амар тайван байдлыг эвдэн "Миний хүү" Гэсээр аав нь өрөөнд нь орж ирээд Арамыг харан таг гацчихав.
Аав нь бага зэрэг ууртайгаар: Чи одоо бүр линз зүүдэг болоо юу гэхэд Арам гайхан толь аваад хартал түүний  Гүн цэнхэр нүдэн дунд тэнгэрт дүүлж буй чонын дүрс байв.
Гайхалтай энэ бүхэнг хархад өчигдөрийнх зүүд биш байсан бололтой тэр өдөр ойртож байна...
Жонгүүгийн талаас
Цав цагаан талаас аажмаар холдмоор нүдээ нээтэл цагаан тааз -.- би ч энэ цагаан өнгөнөөс холдохгүй юм байна лдаа гэж бодон өндийтөл би орон дээрээ биш газар хэвтэж байв.
Юу болсонг гайхан бага зэрэг эргэлзэн хэвтэж байтал ээж орж ирэн  дулаахнаар инээмсэглээд: Миний хөөрхөн үр анх удаа сургуульд сурах гэж байна шдээ хоцорч болохгүй шүү  гэснээ Жонгүүгийн нүдийг хараад" хөөх содон линз байна" гэсээр инээгээд гараад явчихав.
Жонгүүг гайхан түрэгхэн шиг толь аваад өөрийгөө хартал нүд нь цав цагаан өнгөтэй байх бөгөөд анхнаасаа л танил харагдах Лили цэцэгийн дүрс байх нь тэр.
Удалгүй толгой нь хатгуулж өвдөн нүднийхэнэ урдуур яг л ухарж буй мэт өнгөрсөн шөнө зүүдэлсэн зүүд болон үл таних 7 залуу инээлдэж байгаагаар зурс хийн өнгөрөв.
Тэрээр толгойгоо барин өөрийн эрхгүй "Ааххх" хэмээн дуу алдхад ээж аав 2 нь сандарсаар өрөөнд нь гүйж ирэн хүүгээ түшиж аваад юу нь өвдсөнг асууж шалгаав.
Жонгүүг хэсэг амарч байгаад сургуульруугаа явхаар алхаж байтал нэг охин гүйж ирэн "Ахаа санасан та хаана байсан юм бэ?" гээд учир зүггүй тэвэрч аваад  уйлаад байв.
Жонгүүг гайхан түүнийг өөрөөсөө бага зэрэг түлхээд "Уучлаарай өөрөө хүн андуураад байх шиг байна"
Гэхэд охин нүдээ томруулан "Яааа Ши Жонгүүг битгий тоглоод байлдаа чи надад дургүй ч арай ингэж танихгүй царайлж болохгүй ээ!
гэхэд Жонгүүг нүдээ бага зэрэг томруулан:Намайг Ши Жонгүүг гэдэггүй
Охин гэнэт ямар нэгэн зүйл санасан бололтой:Өө тийшд чи тэгэж дуудуулах дургүй. Жон Жонгүүг одоо намайг таньж байгаа биздээ Пак Мисү байна шдээ гээд хошуугаа унжуулхад
Жонгүүг нилээдгүй будилсан хараглана.
Жонгүүг бага зэрэг уцаарлангуй:Уучлаарай намайг Жон Жонгүүг гэдэг ч гэлээ би ямарч найзтай байгаагүй ямарч Мисү танихгүй намайг тайван орхи. Чи миний нэрийг пайзнаас минь харсан байж болно гээд пайзаа өргөн түүнд харуулаад үргэлжлүүлэн "За ингээд би явлаа " гэж хэлэн хөөрхөн инээмсэглээд яваад өгөв.
Мисү хэсэг гайхаж байгаад түүний ардаас нь гүйн гарнаас нь сугадаад намайш танихгүй юм шиг царайлсан ч болноо чи угаасаа дандаа л ингэдэг байсан гээд инээмсэглэн Жонгүүгаа 2лаа нэг сургууль юм байна. Сургууль тийшээ гэсээр Жонгүүгийг татан сургуульруу явав.
Солонгос Юнгигийн талаас
Юнги нүдээ нээн зүүдний ертөнцөөсөө ирхэд зочид буудалын өрөөний шалан дээр хэвтэж байв. Тэр шөнө зүүдэлсэн зүүдээ гайхан бодол хийлсэнч удалгүй толгойгоо барин үл ялиг ярвайсаар босов.Өчигдөр орой уусан жаахан зүйлээсээ болж толгой нь юм бодох байтугай хөдлөх төдийд л аймшигтай өвдөж байв. Ярвайн босоод хэтэвчээ аван хэдэн төгрөг гаргаж ирээд орондээр жигд амьсгалан тайван унтах бүсгүйн хажууд тавиад эргэж ч харалгүй явав.
Буудлаас гаран алхаж байтал хэдэн залуус урд нь хөндөлсөөд байв.
Толгой нь өвдөн олон долоон зүйл ярихаас төвөгшөөж байсан тул шууд л гар зөрүүлэх арга замыг тэр сонгов.
Юнги өөрийнхөө үеийн 5 залууг алга урвуулхын төдийд шороотой хутгаж хаяад цааш эргэн нэг алхтал нуруулуу нь хүйт оргин өвдөлт мэдрэгдэв.Тэр эргэж харан өнөөх залууг жийж унагаагаад үхтэл нь нүдэв. . Орчин тойрноо анзаарах байтугай өөрийгаөч хянаж чадалгүй нүдсээр л...
Нэг мэдхэд доор минь зодуулан хэвтэх залуу цустайгаа хутгалдан үхэхээс наагуур байв. Найзууд нь айгаад бүгд хөдөлж ч чадалгүй бүлтэлзэн газар хэвтэцгээж байсан нь түүнийг хэр аймшигтай харагдаж байсанг илтгэх биз.
Юнги шүдээ зуун дээш босоод найгасаар нэг гараараа үсээ сэгсийлгээд чанга орилон нуруундах хутгалуулсан газраа ч үл хайхран харсан зүгрүүгээ хүнч бай юу ч бай дайрсаар гүйв. МИНИЙ НЭР МИН ЮНГИ БИ БОЛ МАНГАС. БҮГД НАМАЙГ ҮЗЭН ЯДДАГ БИ Ч БАС БҮГДИЙГ ҮЗЭН ЯДДАГ.