2. BÖLÜM

32 4 0
                                    

Bowling salonuna vardık. Simge arabayı park etmek için boş bir park yeri arıyordu. Sonunda bulmuştuk. Arabayı park edip arabadan indik. Simge ve buket ömden gidiyordu. Ece, Ada ve ben arkadan yürüyorduk.

Bowling salonuna girince bizimkileri ilerde ki deri koltuklarda sohbet ederken bulduk. Yanlarına gidip biraz bizde oturduk.

Burcu "Buraya oturmaya mı geldik gençler haydi kalkın." demesiyle biz de kalktık ve oyun alanına geldik.

Herkes sırayla atarken sıra bana gelmişti. Ben bu oyunda başarılı olduğumu düşünüyorum. Çünkü ben küçükken babamla her hafta sonu buraya gelirdik. Hatta bir keresinde 24 baba arasından babam, 24 çocuk arasından da ben kazanmıştım.Atış yaptığım da hepsini devirdim. Bizimkiler benim bu kadar başarılı olduğumu bilmiyorlardı. Hepsi bir beni alkışlamaya başladılar. Alkış sesleri üzerine herkes buraya baktı. Tüm gözler benim üzerimdeydi şuan. Sanırım biraz utanmıştım. Yanaklarımın kızaradığını hissediyordum. Zaten ne zaman utansam yanaklarım kızarırdı.

Bana bakanların arasından biri dikkatimi çekti. Neden bende bilmiyordum. Ve burada bulunan erkeklere hiç benzemiyordu. Benzemiyordu derken fiziğini kastetmiyorum tabiki de. bana hiç bakmıyordu, üzgün mü desem, dalmış mı desem, yoksa sevgilisi var ondan mı bakmıyor desem bilemedim. Ama hangi nedendense sonuç olarak bakmıyordu. O hariç herkes etrafıma toplanmıştı. Yanımdakilerden biri "MERT gelsene buraya olum. Ne yapıyon orda tek başına." demesiyle adının Mert olduğunu öğrendiğim kişi kafasını kaldırıp buraya baktı ve "tamam geliyorum" dedi.

Kafasını kaldırdığında şöyle bir inceledim. Kumral tenli, kahverengi düz saçlı, yine kahverengi gözlü yakışıklı birine benziyordu. Ayağa kalktı. Buraya doğru gelirken incelemeye devam ettim. Beyaz bir 
t-short, kahverengi pantolon ve beyaz nike ayakkabılar. Bi dakika bu çocuk benim giyimime çok benziyordu, aynı renk t-short, aynı marka aynı model aynı renk ayakkabılar.

Mert'i bu kadar dikkatli süzerken gözlerine baktığımda göz göze geldik ve Mert bana hayırdır gibisinden başını sallayıp göz kırptı. Hemen bakışlarımı başka yöne çevirdim.

Yağmur bana bakıp " Aramızda Eda ile yarışacak olan var mı?" diye sorunca  Yağmur 'a sert bir bakış attım. Şuan herkes birbirine bakıyordu. Kimseden çıt çıkmıyordu ve arkalardan bir ses "Ben varım." dedi. Bu ses Mert' e aitti.

SENİ SEVİYORUM ADAMIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin