SENİ SEVİYORUM ADAMIM

9.BÖLÜM

Bavulumuda alıp dışarıya çıktım. Sahile doğru yürüyordum. Arkamdan birisi Eda diye seslendi.Galiba Rüzgar'dı. Yavaşladım.
Yanıma geldi. Kafamı eğdim. Ağladığımı görmesini istemiyordum.

_Nereye gidiyorsun böyle Eda? dedi.
_Bende bilmiyorum. dedim. Çenemden tutup başımı kaldırdı.
_Nasıl yani? dedi.
_Acelem var Rüzgar. Bu şehirden gitmeliyim. dedim.
_Seni bu şekilde bırakamam Eda. Benim arabayla gidiyoruz sen nereye gidiyorsan. İtiraz istemiyorum.  dedi.
_İtiraz edicek halde değilim. dedim
_Arabam hemen şurda. dedi. Ve bavulumu elimden alıp kendisi taşımaya başladı.
Arabanın yanına vardığımızda ben bavuldan kulaklığımı ve telefonumu aldım. Sonra bavulu bagaja koydu. Ben ön koltuğa oturdum. Kulaklığı takıp şarkı dinlemeye başladım. Hangi şarkının çaldığı önemli değildi sadece şarkı çalsın diye çalıyordu. Bugün olanları düşündüm. Ben nerede kalacaktım? Rüzgar sanki aklımı okumuş gibi ;
_Nerede kalacaksın bu akşam? dedi.

_Bilmiyorum. dedim.

_Tamam o zaman benim eve gidiyoruz. Bu gece bende kalırsın. Yarın bakarız. dedi.

_Tamam. dedim bende.

Rüzgar'ın evine vardığımızda gece gördüğüm kadarıyla bahçesi rengarenk çiçeklerle doluydu. Bahçe kapısını açıp içeri girdik. Rengarenk çiçeklerin arasında taştan bir yol vardı. O yoldan geçtik. Kapının orda durdum. Rüzgar ışıkları açtı sonrada beni içeri davet etti. İçeri girince çok güzel bir salonu vardı. Salona siyah ve beyaz renkleri hakimdi. Salonu bir erkeğe göre fazla güzel ve düzenliydi. Siyah bir L koltuk, siyah ve beyaz renklerinden oluşan bir TV ünitesi, Beyaz üzerinde siyah çizgileri olan bir halı, camın kenarında iki tane siyahlı beyazlı tekli koltuk, koltukların arasında siyah bir deri masa...

_Kendi evinde gibi rahat ol Eda. Sen bugün benim odamda kal. Ben burda kalırım. dedi.

_Olmaz öyle şey. Sen rahatsız olma. Ben burda yatarım. Bun seferde ben itiraz istemiyorum. dedim.

Yukarıya çıkıp battaniye, çarşaf, yastık getirdi. Koltuğa yatağımı yaptı. Ve iyi geceler deyip odasına çıktı.
Bende pijamalarımı alıp banyoya çıktım. Üzerimi değiştirdim ve aşağıya indim. Yatağıma yattığımda sahte annem ve babamı düşündüm. Acaba şuan evde miydiler? Mektubumu okumuşlar mıdır? Annem ağlıyor mudur? Onları çok mu üzdüm acaba? Çok hızlı bir şekilde düşününce yanlış karar mı almıştım? Yine kafamda deli sorular...