Nothing Better (Khuntoria Story No. 1)

87

87

KHUN

Para akong nabunotan ng tinik ng makita ko ang sasakyan nya sa harap ng bahay namin. Patay na ang ilaw sa living room at may malamlam na ilaw naman ang nasa kwarto sa taas.

Naingat naman akong pumasok para di sya magising. I also called Luna.

"Lu?"

"Appa!nakita mo sya? Asan na sya? Is She ok?" Luna

"She's ok Lu. Natutulog na nga. Please inform everyone na she's ok and she's resting right now."

"Saan sya pumunta? Saan mo sya nakita?" Luna

"Don't worry she's in a good place. I assure you that. Pahinga ka na and late narin. Ok? I'll make sure she's home by tomorrow."

"Ne Appa. Thank you." Luna

"Byebye and goodnight."

Pagkababa ko ng cellphone ay umakyat na ako at tiningnan sya sa taas. She's sleeping at ni hindi manlang naramdaman ang pagdating ko. I changed into my pajamas and sleep peacefully beside her.

VICTORIA

I woke up when the light from the window struck my eyes. Umaga na pala. One more day and i'll see Nickhun in flesh. I immediately sit down and stretch.

"Hmmmmm... Wag likot..."

I heard a voice under the blanket. He is covered and i don't know who he is! Wala naman akong kasama kagabi pauwi a. Ang i made sure i locked the door before going up! He might be.....

"Ahhhhhhhhhhhhhhhhh!" Sigaw ko at tumakbo na pababa.

"Dhkakshbsjsjnsks...!!!!! Di ko na maintindihan ang sabi ng lalaki dahil narin sa sigaw ko.

Tumakbo ako sa kitchen at kumuha ng magagamit for self-defense. I was holding the knife when i heard some footsteps heading down!

"Wag kang bababa... May kutsilyo akong hawak... Hinding hindi ako magdadalawang isip na saksakin ka nito!"

I shouted but then hinding hindi natiil ang mga yapak nya. I was ready to swing the knife to him but the moment i saw that person ay napatigil ako.

"NICKHUN?"

He just stretched and the moment he saw me ay napaatras naman sya!

"Hon! Relax... Ako to... Si Khun, ang pinakapogi sa lahat ng pogi, ang nag-iisang mahal mo, ang magiging asawa at ama ng magiging anak mo... Ako to!" Sunod sunod nyang sabi.

"Anong ginagawa mo dito? Akala ko ba bukas pa ang dating mo?"

"First thing first, ibaba muna natin yang hawak mo..." He approached me and safety get the knifes in my hands.

"Khun papatayin mo ba ako sa bigla? Paano nalang kung tumawag ako ng nakatawag ako sa Police kanina?"

Saka naman sya humarap sakin with hands crossing in his chest.

"Alam mo bang muntik narin kaming tumawag ng Police kagabi? Magre report na nga sana kami ng missing eh. Umalis ka ng dorm then di ka manlang nagsabi kina Luna na di ka uuwi sa bahay mo? I went their as soon as i arrive but wala akong nadatnang Victoria Song. I was so worried, we are so worried! We almost called everyone just to ask kung nasaan ka, kung di ko lang naalala tong bahay natin siguro nakapost na sa internet na missing ka." Mahaba nyang sabi

"Really? Hindi ko naman kasi alam na darating ka and hindi ko naman talaga plinano na dito pupunta at matulog. I'm just driving till dito na nga ako nakarating kaya naglinis narin ako at dito na natulog."

"Hon please don't do it again. Mamamatay ako sa kakaalala sayo eh." Khun said as he hugged me tight.

"Sorry. Hindi ko naman akalaing ganoon ang mangyayari. I wont do it again. Promise."

Saka lang sya narelax.

"Ano gusto mong kainin?"

"Suhol ba yan?" Khun

Kinindatan  ko nalang sya at natawa nalang kaming dalawa.