Hayatın İçinde Yapayalnız Kaldım Elim kolum bağlı Geçmişim karanlığa esir düşmüş Geleceğim ise hiç var olmayacak mışçasına uzak Ne dost, ne düşman kaldı Geriye yalnızca mezat taşı kaldı hatıra niyetine... Hayalimdeki korku senaryosu gerçekleş mişçesine Korkuyorum hayattan her geçen günden Tir tir titriyorum anılarımı canlandırırken zihnimde Ne bir soru ne de bir cevap Hayatın içinde yalnızca ben İçimde bilinmeyen bir sıkıntı Zihnimde abuk subuk bir film misali hayatım... Gecemde gündüzümde bir olmuş Ölülerle diriler bir Herşey durmuş, hayat durmuş Bir ben kalmışım hayatın tam ortasında Beynimde buz gibi sorular Delirmemek adına unuttum geçmişimi, insanlığımı ve insanlığı Yalnızca ben ve hep ben kalmışım ölümün kol gezdiği sokaklarda Her tarafta acı bir hüzün doldurur içimi, Her tarafta acı bir hatıra, Ve her tarafa bulaşmış hayatım Ölüm bile beni unutmuşçasına Yapa yalnızım hayatta....... HAYATIN HER KELİMESİNDE SAKLIDIR YAŞAMIM,HAYALLERİM VE YAŞANTIM... ÖLÜLERİ CANLANDIRAN TEK ŞEYDİR HATIRA...
