Erkekler Lisesi/BTS

🐳1.Bölüm:Erkekler Lisesi🐳

Demek ki böyle bir hismiş.Anne ve Babanın ölmesi...Ama en kötü tarafıda benim yüzümden ölmüş olmaları.Neden?Neden sanki hasta oldum ki?!?!Hah?!Keşke diyorum bazen.Keşke annemi daha çok sevseydim.Benim kahramanım her zaman babamdı.Ben ne zaman salıncaktan düşsem her zaman benim kahramanım yanıma gelip kucağına alıp deliler gibi döndürürdü.Ben de kanayan bacağımı unutup sadece eğlenirdim.Ama hiç bir zaman annemi benim yanımda göremedim.

Ben bunları düşünürken içeriye dayım girdi.Artık ben Seul'deydim.Aslında Busan'dan kurtulmama sevinmiştim.

"Kız yarım saattir sana sesleniyorum"

Dayımının seslenmesiyle kendime gelmiştim.

"D-Dalmışım.Üzgünüm"

Yüzüne bir gülücük kondurup kafasını sağa sola önemli değil dermişcesine salladı.

"Hadi Liseye gidip kayıt işlemlerini halledelim,sende üzerini değiştir bende seni aşağıda bekliyorum"diyerek odadan çıktı.

Bende geldiğimde çok dikkat etmediğim odama göz gezdirdim.Daha çok beyaz ve siyah ağırlıklı olarak dizayn edilmişti.Yatağımın arka kısmında gökyüzü desenli duvar kağıdı,yatağımın kenarında da küçük bir komodin vardı.Yatağın hemen çaprazında dışarıyı gören bir pencere,onun yanında ise makyaj masası vardı.Dayimlik şeyler değildi bunlar.

Üstüme yırtık  siyah kotumu ve  sweat-shirtimi geçirip aşağıda bekleyen dayımın yanına geçtim.

"Lise nerde?"

"Çok fazla uzak değil"

Yol boyunca tek konuşmamız bu olmuştu.Kafamı cama yaslayıp düşünmeye başladım.Ben yeni bir şehirdeydim.Herşeyden uzak.Aslında yeni arkadaşlar edinmem iyi olur.Dedikodu falan yaparız(hayaller kdhakkwj)

Siyah demir kapıdan geçerken bir içim ürpermedi değil hani.Hani şu Harry Potterdaki şato var ya işte onun maket hali gibiydi  bu lise.Demir kapıdan girdiğimizde ilk gözüme takılan basketbol oynayan erkekler oldu.Biz içeri girince gözleri bize döndü.Dayıma  gülümseyip selam verdiler.Sanırım dayım bu okulda fazla seviliyor.Okulun içine girdigimizde Lee Taehyun yazan bir odaya girdik.Sanırım dayımın odasıydı.Dayım masasının başına geçip birşeyler yaparken ben odadaki pencereden dışarıyı seyrediyordum.Futbol oynayan çocukları seyrederken bir çocuk duraksayip kafasını buraya çevirip bana baktı.Ne o bakışlarını çekti nede ben.Sonunda bana gülümseyip oyununa devam etti.Ders zili çalınca  dayım da işlerini bitirdi.

"Evet kayıt işlemlerini hallettim.Gel sınıfına gidelim."

"Dayı neden bu okulda hiç kız yok?"
Dayım hafifçe gülümseyip sorumu cevapladı.

"Çünkü burası erkekler lisesi"

Biraz şaşırmıştım.Sanırım dayım beni korumak istiyordu.Olan kardeşini ne kadar koruyamadıysa beni o kadar çok korumak.

11/A yazan  sınıfın önüne  geldiğimizde biraz heyecanlandım.Yani okuldaki tek kızsın.Wtf ?
 
Ben kendimce saçmalarken dayım kapıyı çalıp içeri girdi,bende arkasından.Biz içeri girer girmez çocuklar dayımın üstüne saldırdı resme.O ne biçim sarılma.Dayım çocukları yerlerine oturttuktan sonra sınıftaki hocayla konuştu. Konuşması bitince bana dönüp
"Hocana durumu anlattım.Bir sorun olursa hocana söyleyip odama gelirsin eve  geçeriz"
Dayıma başımı sallayıp sınıftan çıkışını seyrettim.

"Evet hadi bakalım bize kendini tanıt"
  diyen hocaya içimden sövdüm.Yaş  kaç yani?Anaokulunda mıyız?

"İsmim Kim Eunha Won.Buraya Busandan  geldim."
Kısa kesip hocaya doksan derece eğilip bis olan bir yere geçtim.Boş olan tek yer şu bahçedeki çocuğun yanıydı. Bende mecburen yanına geçtim.Ders Fizikti.En nefret ettiğim.Ama ilk defa bu dersi sevmiştim.O hoca neydi be.(G-dragon bu boru değil ki)
Sonunda beynim dayanamarak uykuya daldı.
  
                            🔥🔥🔥
Sıradan başımı kaldırdığımda  adını bilmediğim çocuk hala buradaydı.Teneffüse çıkmamıştı. Bende akan salyalarımı silip cam kenarına geçip dışarıyı seyrettim.Ben dışarıyı seyrederken sınıfa bir çocuk geldi.Ama bu da bildiğin taş.Bu okuldaki herkes Tanrının yarattığı sevgili kulu.Çocuk yanına gelip  kolunu omzuma attı.

"Selam.Ben Kim Taehyung."
Uzattığı elini sıktım.Sanırım bir arkadaştan zarar gelmez.

"Kim Eunha Won"

                            🔥🔥🔥
  Taehyung her teneffüs yanıma geliyordu. Hemen alışmıştım.Bana loli  diyip duruyordu.Buda beni sinir etmeye yetiyordu.

Okul bittiğinde dayımın ofisine gittim.Eşyalarını toplayıp odadan çıktık.Okuldan çıkarken Taehyung ve arkadaşlarını  gördüm.Yanında bana gülen çocuk da vardı.Taehyung beni farkedip el salladı ve hemen yanıma geldi.Diğerleri de arkasından.

"Gidiyomusun  loli ?"
Loli demesi hoşuma gitmesede çok tatlı demişti.
Sadece başımla onaylamakla yetindim.Oda bana  sarılıp arkadaşlarıyla beraber gitti.
Dayım bu olanları görmedi çünkü arabanın arkasına eşyalarını koyuyordu.Görse yine bişey demezdi.

Arabaya bindiğimizde  dayım benimle sohbet etmeye başladı.

"Ee okulun ilk günü nasıldı?"
Berbat.
"Harikaydı."
Bana gülümseyip önüne döndü.Dışarıyı seyrederken küçük bi çocuk gördüm.Kaldırımda oturmuş ağlıyordu.Küçük çocuklara karşı fazlasıyla ilgim vardı.Ve bu çocuk ağlayan bir çocuktu.Tam dayıma durmasını söyleyecekken bana gülen çocuk,küçük çocuğun yanına oturdu ve cebinden çikolata çıkarıp çocuğa verdi.Çocuğun gözyaşları azalmaya başlamıştı.Nedendir bilinmez bu çocuk bana fazlasıyla sıcak kanlı gelmişti.Ben o manzaraya öyle dalmışken yeşil ışık yandı ve yola devam ettik.
                            🔥🔥🔥

Eve geldiğimizde yorulduğumu farkettim. Bacaklarım artık beni taşımıyordu.İçerden bir kadın çıktı.Kadının simsiyah saçları beline geliyordu.Saçları gibi gözleri de simsiyahtı.Sanırım benim yengemdi. Yanımıza gelip önce dayima sonra bana sarıldı.
"Sen Eunha Won  olmalısın"
Başımı sallamakla yetindim.Çok iyi biriydi.Akşam yemeğinde nelerden hoşlandığımı,neler yapmayı sevdiğimi sordu.Sanırım yeni bir arkadaş daha buldum.Akşam yemeğinden sonra dayim televizyonun karşısına kuruldu.Bende odama çıktım.Bilgisayarı elime alıp birşeyler izlemeye başladım.Beş altı saat geçtikten sonra saat gece dörde geliyordu.Sanırım biraz fazla abartmıştım.Tam uykunun kollarına kendimi bıraktım telefonum çaldı.

"Ne var?"

"Insan kankasina ne var der mi loli?"

"Umarım önemli bir gerekçen vardır?!"

"Evet var.Naber?ㅋㅋㅋㅋ"

"Are you ciddi baby?"

"Yes."

"Fuck off."

Bunu dememle suratıma kapatması bir oldu.Sanırım tersledim diye kırılmıştı. Ama ben onun gönlünü almasını bilirim.
Çok geçmeden uykuya daldım.

                            ❄❄❄

Daha fazla devam edebileceğimi sanmıyorum.Herkes bir sürü söz veriyorum ama birini bile gerçekleştiremedim.Etrafımda bir sürü karışıklık var ve  ben başa çıkamıyorum.Benden bu kadar.En azından bu bölümlük.