運命の赤い糸 ( KADERİN KIRMIZI İPLİĞİ )

運命の赤い糸

Ben gençken asla aynı ritimde yaşayan bir ofiste tıkılı kalan O bezgin yetişkinlerden olmayacağım demiştim. Ahh!  Komik. Şimdiyse aynı onlar gibiydim.. ( kısaca hayatıma sıçtım)

Haa bu arada ben Usui 27 yaşında bekar yalnız yaşayan bir sekreterim. Ahh Tanrım biliyorum biliyorum şuan gülüyorsunuz. İşin en acı kısmı sekreter olmam değil aslında kendimden tam 4 yaş küçük aklı beş karış havada bi ressamın sekreteri olmam.Galeride ki en popüler sanatçının dadısı bekçisi ve korumasıyım. O resmen bi kaçık olsa da işine çok bağlı olması insanı hayran bırakmaya yetiyor. Akira benim baş belası küçük çocuğum oldu görevini her zaman eksiksiz yapıyor.Son iki senedir yanındayım ve artık şaşıramıyorum bile. O kadar çok şaşırdım panikledim sinir krizi geçirdim ki tahmin edilemez. İlk ay benim için dönüm noktası gibiydi yaşlandığımı hissettim. Yemek yemeyi unutup 3 gün aç kaldı, resim tamamlana kadar banyo yapmayı reddetti, resminde eksik hissettikleri tamamlamak için kendini dış dünyaya kapattı. Düşündükçe bile başımı ağrıtıcak kadar soruntu, takıntılı bi ressam.

Kendi kendime konuşmayı bırakıp hazırlanmam gerekiyor artık diye düşünüyorum ama yataktan çıkmak sandığım kadar kolay değil artık.Her sabah yataktan çıkmak daha da zorlaşıyor benim için. Yaşlanıyorum sanırım orta yaş dönemim kibrit alevi gibi çabuk geçip gidiyor. Al işte biraz daha yatmak için iyi bir neden daha, erken yaşlanıyorum... Biraz daha azıcık daha uyumaya ihtiyacım var derken, yeniden uyumuşum. Yine küçük beyi kontrola geç kalmak üzereyim.Son yarım saatimi yataktan kalkmaya çalışmak için harcadığıma inanamıyorum.Kahvaltıya vaktim yok zaten yapsam da yine yemek zorun kalıcam. Bugün de es geçiyorum sanırım..

Nasıl hazırlandığımı ve atölyeye geldiğimi anlamadan yine Akirayla mutfaktayım. Bu çocuk beni öldürücek!. Bensiz kahvaltı yapmayı inatla reddediyor. İstediği olmazsa küçük çoçuklar gibi küsüp çizim yapmayı bırakıyor, surat asıp , yavru köpek bakışları atıyor.Herşeyden öte her seferinde ben kahvaltı hazırlarken şekere bakan şirin  kız çoçukları gibi beni izliyor. son iki senedir sorduğum ve hala doğru düzgün bir yanıt alamadığım soruyu yine sorup cevap bekledim.

 '' Neden bana öyle bakıyorsun?'' Sanki beni duymuyor hiç ses yok. '' Heyy Akira yine neden gözlerini bana diktin?'' Umrunda bile değil.Her hangi bir yanıt yok. Hiç şaşırmadım. Bazen bu velet ne düşünüyo hiç anlamıyorum. Puff haahaa ha ne dedim ben ya sanki normalde anlıyorum da... 

  Cevap vermeyeceğini anladığımda istemsizce başımı ona cevirdim. Hala yüzünde o tatlı masum bakış vardı. Böyle birşeyleri tüm dikkatini verdiğinde ne kadar da sevimli olduğunu düşünmeden edemedim. Ne diyorum ben resmen kirpi yavrusunu pamuk sanıyor durumunda olmalıyım ki bu kaçığa sevimli deme gafletine düştüm.

 İç sesimle çatışırken dalıp hala Akira'ya baktığımı farkettim. Mutluluktan gözlerini de es geçmeden tüm yüzüne yayılan gülücüğüne baktım. Yine bir fikir bulmuş olmalıydı. Artık bu bakışla oldukça aşinaydım. 1...   2.... 3... Ve işte tam şuanda da bana aynı şeyi söyleyip beni sinir edicek...

-''Eveeet!!  Usui sensei sen bir ilham perisisin '' diyordu.

Sinirden kudura bilirim. Bir karar ver artık velet saygı mı duyuyorsun, aşağılamaya mı çalışıyordu. Aahh !! Şu küçük beyinsiz beni delirtiyor...

- '' Kız mıyım ben velet !.. Niye sürekli bana bakarak fikir bulmaya çalışıyorsun? Beni delirtmeyi bırak çabuk masaya geç kahvaltını bitir.'' 

-'' Ama sensei sen oldukça ilham verici bi yaratıksın..'' Dedi. Tanrım bu yerden bitme veletin ağzından her dökülen kelime sinir bozucu. 

 - '' Yaratık mı?''  Sınırlarımı zorlamaya daha sabahtan başladı. Bugün nasıl biticek diye endişelenmeden edemiyorum..Ben sinirlendikçe  küçük beyimiz daha çok gösteriyor dişlerini. Gülümsemen yetmedi değil mi sadist velet seni 32 dişini de göster üşenme.

 - '' Bu kadar komik olan ne! Lanet olsun Kapa artık ağzını çeneni kırıcam yoksa''  Hııhh aferin cici köpek işte böyle eğitime cevap vermen şaşırtıcı olsa da aferin oğluma. '' Niye manga dan fırlama karakterler gibi somurtup duruyorsun. Çabuk tabağında kileri bitir'' diye bağırdım. Kuyruğunu sallaya sallaya mamasına giden yavru köpek moduna girdi şimdi de. Gülmemek için kendi mi zor tutuyorum acayip komik bu çocuk ve sinir bozucu.. 

( resimdeki Usui'nin gözünden akira)