運命の赤い糸 ( KADERİN KIRMIZI İPLİĞİ )

...SON... (yada başlangıç mı desem) Part 2

    ( SON evet evet sonunda sona geldik keyifli okumalar ve müziği tavsiye ederim.. Ve multide origami yüzükleri var.. )

             (Akira)

   ' Sen çözülmeye değer tek sırsın.'  

 Usui kollarımda uyurken düşünmek oldukça zordu. Her kelimesi beni yaşamla ölüm arasında götürürken onunla yaşamak........ Yaşadığını hissetmekti. Kalbinin attığını patlarcasına çarptığını hissetmekti. Onsuzluğun iması bile yaşama olan bağını kesip atıcak kadar keskindi. 

 Belki O bensizde olabilirdi. Bensiz de yaşaya bilirdi. Benim için bu düşünce oldukça dehşet vericiydi. Abartı gibi görüne bilirdi herkese ama değildi. Abartmıyordum. Her zerrem biliyordu. Umut, inanç, sevinç, bağlılık, sevgi, aşk, yaşamak, özlemek, kıskanmak her duyguya bir karşılık, bir anlam yükleyen sadece Usui'ydi. 

 Uykunun tatlı kollarında dinlenen beden, başında bekleyen onu izleyen aşıktan habersizdi. Kokusunu içine çeken benden uyuyamayacak kadar yorgun ruhtan bir haberdi. Sabahı etmiş darmadağın olmak bile mutluluğuma engel teşkil edemiyordu. Birazdan gözünde göreceğim tek bir pırıltı için en ala romantik olunurdu. 

 Bilinen bir yanlış elde etmenin herşeyden zor olduğuydu. Aslında, elde etmek zordu ama sevgisini elde ettiğini korumak, sevgisini canlı tutmak daha zordu. Gözünü açıp onunla bütünleşmek sadece ona kenetlenmek başkaydı. Sonradan sevmek başkaydı. Bunu çok iyi biliyordum. Boşanan, aşkları küçük anlamsılıklar yanlış anlamalarla son bulan onca çiftten biliyordum. Belki birgün......... ilerde birgün Usui de sevmeyi bıraka bilirdi beni. Ama ben elimden geleni yapmadan olmazdı. Sevgimi sınırsızca paylaşmadan onun için yapabileceğim her şeyi yapmadan vaz geçemezdim. Gerçi o benden vaz geçse de ben vaz geçebilecek kadar güçlü değildim.. Sevgimi sevgisiyle büyüte bilirdim ama sevgisi bittiğinde benimkini de bitiremezdim. İçimden taşan akımına herşeyimi katan bu duygulardan vaz geçemezdim. Bir kere .........  sadece     bir kere  onu için yandıktan sonra  başkası için kıvılcım bile veremezdim.  

Ben çoktan Usui  ile alevlenmiş küllenmiştim.. Başka bir beden başka bir ruh beni tatmin edemezdi. Alevlendiremez, onun gibi kimse yakamazdı.

 Beyaz teni hoyratça sınırları döverken, dağılıp yastıkta serpilmiş gibi duran saçlarlıyla oynarken tek düşüne bildiğim onlu güzel günlerdi. Benim ruhum onunla var olmuştu onunla dövülmüş onunla şekillenmiştim. Demir misali tavında dövülmüştüm sanki. Ortaya çıkan eserden memnundum. Beni ben yapan Usui den memnundum. Kişiliğimden ve onunla nefes almaktan. Kalp ritmimizi nefes aralıklarımızı adımlarımızı birleştirmeye çalışmaktan memnundum. Yatakta sevimli bir çocuk gibi mırıltılarla uyuyan bedenle hayatımın sonunu hayal etmekten mutuydum.

   Bir şairin şiirinde okuduğun çok anlamsız olduğunu düşündüğüm mısralar şimdi anlam kazanmıştı. ' Bir kelimeye bin anlam yüklediğimde sana sesleneceğim.'' Neden bin anlam demiştim ilk okuduğumda neden şimdi seslenmiyor ve bir kelimeye nasıl fazladan anlam yüklemeyi düşüne biliyor?. Şimdi anladım hatta o tek kelimeye binden fazla anlam yükledim. Şimdi seslene bilirim 'Usui'. Tek kelimeye binlerce anlam yükleyen tekime başlı başına şiir olan kelimem onun adı. Aşk, sabır, kıskançlık, mutluluk, umut, sevinç, özlem.............. binlerce duyguya gebe ve binlerce çocuklu kelimem =) Şarkıları anlamlı kılan, notaları konuşturan,  renleri canlandıran beni ben yapan sevdiğim. Sevenim...

-'' Usui''

  Gök yüzünden güneşi çekip almış gibi imkansıza sahip olmuş hissini bana tattıran perim. Sen yanımdayken güzel bir yaşamı hak ettiğimi düşünüyorum. Mutlu sonlara inanmasam da mutlu bir yaşamın hayalini kuruyorum. Gözlerinde oluşan pırıltıları arzuluyorum. Çok şey istiyorum senden... Karşılığında kendimi sunuyorum...