Sadistin Aşkı

3.Bölüm "Geçmişin izleri"

Çok gecikti kusura bakmayın..

Bölüm şarkısı "zaten kırılmış bir kızsın"

Ben şimdi evlendiriliyor muyum?

"A-anlamadım?"

Çocuğun attığı kahkaha kulaklarımı doldururken gidip ağzına çakmamak için kendimi zor tutuyorum.

"Komik olan ne var ?" Diye sordum soğuk sesimle.

"SELEN! Otur şuraya."

Babamın bağırtısıyla gözlerim onu buldu.  Allah  bilir yine ne çıkarı için bunu yapıyordu.

"Oturmuyorum. Ve ben gidiyorum.  Artık siz bensiz halledersiniz işlerinizi."

Kapıya doğru hızla ilerledim.

İnsanlar salak. İnsanlar alçak. Küçük insancıklar. İnsancıklar..

Sayıklıyodum kelimeleri.

Küçük insancıkları sayıklıyodum.

Boş insanları.. Ruhunu bi başkasına satan küçük insancıkları.

Ağlamıyorum. Çünkü gereksiz. Korkmuyorumda gecenin bu saati başıma bişi  gelir mi diye.

Şuan sarılıcak kimsemin olmaması.
Tutunucak bir dalımın bulunmaması.
Benim yalnız olduğumu göstermez.  İnanın ben kendime yetebilirim.

Hadi küçük insancıklar hayat sizi bekliyor.

Yürüdükçe yürüdüm.  Sona geldim. Tükendim.

Aras ordaydı. Kim bilir ne dertleri var onunda..

"Aras" dediğimde gökyüzüne baktı.  Neden böyle bişey yaptı anlamadım ama sonra  gözleri beni buldu. Üzerimi süzdü. Çatık kaşlarla 'bu hal ne' diye sorarcasına suratıma baktı.

"Acınası bi hal" dedim.

"Bu saatte. Bu kılıkla. Bu sokaklarda. Ne işin var? "

"Bilmiyor muydun.  Sokaklar benim evim."

Bu sözlerime güldü. Ama soğuk bi gülüştü

"Kiranı geciktirme o zaman."

Sokaklar benim sende misafirimsin demek istedi . 

Aynen amk bi sen akıllısın. Sana sordum mu iç ses?

Bende güldüm bu sözlere.

Yanını gösterdi.  Eliyle 'gel gel' yaptı.

Geçip oturdum yanına.

"İkimizden birinin ayık kalması gerek o yüzden sen içemezsin."

"Neden her gece sokaklardasın."

"Öyle istiyorum."

"Canını yaktılar...... öyle değil mi?"