End

14 0 0
                                    

Naglalakad lakad ako sa mga malalambot at hindi mainit na buhangin. Fresh na fresh ang simoy ng hangin. Ang lakas ng mga alon sa dagat. Ang daming bituin sa madidilim na ulap. Hayyy, iba parin talaga ang Sea Breeze.

Nang mapunta ko sa katamtamang layo ng bahay yung hindi ko maririnig ang masasayang usapan nila ay naupo ako sa buhanginan. Di na alinta kung madumi o hindi dahil pwede namang pagpagan.

"Hey, you're alone again." Nakakagulat naman to. Ang sarap talagang pakinggan ng boses niya kahit minsan lang siya magsalita. Ano kayang trip niya at sinundan niya ako?

"Oh, andiyan ka pala. Kanina ka pa ba? Maupo ka dito sa tabi ko oh." Pinapagpagan ko ang buhangin na para namang magiging upuan ito.

"What makes you sad ba ha? It's Christmas yet you're in a drama."

"Eh ikaw nga laging no expression eh! Porket ba Christmas required ka na maging masaya?" tanong ko pero ako din ang sumagot. "Oo, kasi birthday ni Jesus."

"Ah you're stupid. Punta na ko doon. Sumunod ka nalang agad." Paalam niya.

Shunginang trip yan? iiwan din pala agad ako.

Magisa nanaman ako. Lagi naman eh. No one really cares after all. Tignan mo ngayon, mag-isa ko habang lahat sila nagsasaya sa rest house nila Zoe. Okay na rin to, kesa naman magpanggap silang may pake sakin diba?

Tama nga siguro si Benedict. I am stupid. Dahil lahat ng kaibigan ko ay naging mailap sakin dahil naging close kami ni Tim. And pinagtabuyan ko pa ang kaisa-isang nagpapasaya sakin. I really feel betrayed by my friends. Akala ko ba magkakaibigan sila yet I feel I'm not belong. Alam kong they're gossiping about me and Tim. Isa na rin iyon sa dahilan kung bakit pinagtabuyan ko siya. Akala ko babalik sila sakin but.. Yeah, I think they did but hindi na katulad ng dati. Now, my friends,me and Tim are in a good terms. Saakin lang tong pagdadrama.

The only one who makes me laugh, smile, mad, and giggle left me. Because he's never been mine. Someone owns him. Someone who have more power than me. I was really attached to him to the point that I almost forgot it was only a game.

And because of that game, I let my baby go.

and I surrender.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Sep 25, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

I SurrenderTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon