The Last Bearer Of Ice And Fire.

#18 Her life.

Kiesha's pov.

"WHAT?!" all of them ask in chorus.

"Why?? Who are you?" I said and try not to laugh at focus on my fierce face.

"omyghadd ki why??? Why did you forget us???" Naiiyak na sabi ni trina.

I want to hug but sorry tri but i like this scene. Pati ang mga nagtuturo sakin ay nagtataka pati rin sina evino at elio pero tanapalan ko ng transparrent na yello ang bibig nila para hindi sila makapagsalita. ng timitig sila sakin ay kinindatan ko lang sila at umiling nalangsila.

"Kiesha!? Wala ka ba talagang natatandaan??? fvck! Bakit ka nawalan ng ala ala?! Evino ?! Elio?!" hysterical na sabi ni daniel.

Yung dalawa nailing nalang dahil hindi makapag salita.

"Ano?! Guys huminahon muna kayo please?! Mygosh kiesha why?!" li.

" im sorry guys but--"

"What?!" Sabay na sigaw nung tatlo.

"Im just kidding earlier." I said still trying to hold my laugh.

"myghad ki what happen to---- WHAT?!" Sigaw ni li.

"HAHAHAHAHHAHAHA" thats it i let my laugh out.

"Guys! You should have seen your face! Ahahaha it was so priceless!"

"Kiesha!!"

"What?!" I asked.

pero nagdabog lang sila at pumunta na kina evino at may sinabi.

Naglakad nako at pumunta sa isa sa mga kawal dito.

"huy kuya eyo!" Sigaw ko at as if on cue bigla siyang napatayo at yumuko sakin.

"Hays kuya eyo naman sabi na kasing kapag pumatak na ang alas singko sa umaga makipag palitan kana." Sabi ko pero lalo lang siyang yumuko at nangati ang ulo.

"Haha. Pakisabi nalang po sa mga anak niyo na samahan hanggang mamaya ang mga kaibigan ko. Ako nalang ang bahala sa nanay ko."

"opo prinse--"

"Kiesha lang kuya. Saka wag mo n akong i po. Jusko di hamak na mas matanda kauo sakin" sabi ko at tinapik siya sa balikat at pumasok na sa palasyo.

Sa loob ng isang buwan mas lalo kong nakilala ang sarili ko. Kaya ko rin palang alisin ang pagsusungit ko. Pero syempre nanfun parin ang pagsusungit ko lalo na pag wala ako sa mood.

Napagalaman ko rin na si evino at elio ang kumuha sakin. Kung bakit?? Hanggang ngayun hindi nila sinasabi. Pero ayos narin naman ako hindi na ako nagagambala sa tuwing natutulog ako.

Ang sabi rin ng isang manunuri dito ay napanatag na raw ang kapangyarihan ko. Marahil daw dati ang nangangambala ito dahil matagal itong hindi nailabas ang hindi marunong gumamit ang mayroon.

"Kiesha! Anak!" Tawag sakin ni ina.

Hindi sila nakakaintindi ng english dito kaya todo off limits ako sa pagsalita ng english.

Agad akong pumunta sa kusina at umupo katabi ang parents ko.

"Ina? Bakit ho?"

"Nabalitaan kong naririto ang mga kaibigan mo.. "

" waaah ina sorry po ill promise that ill take incharge of them!" sabi ko na parang nagpapaawa.

Sa mga sinabi ko parehas na napasapo ng noo sina ina at ama.

"Siguro kailangan naming matuto ng nakalakihan mong salita. At sa tono mo ay mukhang nag mamakaawa ka. Ang nais lang naman  namin ng iyong ama ay sila ay makilala at makasabay ngayon sa pagkain.

"Ganun po ba??" Sabi ko na naninigurado.

"Oo anak at sa susunod kapag nagkaroon ka ng oras maaari mo bang madala rin dito ang mga nagaruga sa iyo ng ikaw ay musmos pa lamang??" Sabat samin ni ama.

"Omyghad! Ofcou-- oo naman po sigurado rin po na masisiyahan sila na makilala kayo.

"Iha at kung may oras ka rin maaari mo bang maituro iyang salita mo sa mga mag aaral dito?? At kung maaari din ay huwag na huwag mong ituro ang mga maling salita."

"Makakaasa ka ina." Sabi ko at inakap silang dalawa.

Im thankfull i have two parents that can do anything for me and can understand me for who am i and what am i.

"puntahan mo na ang iyong nga kaibigan at samahan mo na sila papunta rito upang saluhan tayo sa pagkain. "

" opo ina." sabi ko at tumakbo papunta sa kwarto nina evino.

"Evino! Papasok ako hah!" Sabi ko at ipinihit agad ang pinto.

"Omygosh! " dali kong sabi ng makita siyang nakatapid lang!

"Ugh! Evino bakit hindi mo sinabing nakaganyang ka lang?!" Sigaw ko sakaniya habang nakatalikod ako sakaniya.

"Ngunit prinse-"

"Kirsha nalang sabi ehh!" pagsabat ko sakaniya.

"Ngunit kiesha hindi na ako nakapag salita dahil dali kang pumasok sa silid ko!" Sigaw niya rin

"Ganon?! Sinisigawan mo na rin ako?!"

"Pasensya na ho."

"Dibake nalang nasan ang mga kaibigan ko?? "

"nasa silid ho ng mga bisita kasama si elio. "

"Sige pagkatapos mo diyan ay kakain na." Sabi ko at lumabas na .

Pinuntahan ko na ang dulong kwarto na para sa nga bisita. Habang naglalakad ay may nakakasalubong akong mga kasambahay kung tawaging ngunit alipin ang turing dito. Sinasabihan ko na mamaya nalang ituloy ang mga gawain nila dahil kakain na.

Nang wala pa ako rito ay may kanya kanyang oras ang pagkain ng panauhin dito syempre nauuna ang mga hari at reyna at salitan naman sa pagkain ang mga naninilbihan at nag babantay ng palasyo. Pero last week lang ay ni suggest ko kina ina na lahat ng tao ay kailangan sabay sabay kumain. Iba rin ang kinakain ng maharlika sa mga alipin.

Mga masasarap na luto ang sa mga maharlika at tanging mga paulit ulit na prito ang kinakain ng mga tagasilbi. Napansin ko iyon nang mga unang linggo ko rito sa palasyo. Naalala ko pa nga nun na hindi ako pinayagan ni ina na isabay sila at ipareho ng pagkain ang maharlika sa naninilbihan pero tinakot ko sila na babalik ako sa mundong kinalikahan ko at hindi ako babalik dito nung una ay hindi sila naniwala pero ginawa ko nagpasama ako kay evino ngunit nahuli din kami. Nang malaman ni ina yung ay galit na galit siya sakin pero ako ngiti ngiti lang dahil pumayag siya muntik na ring maparusahan si evino ngunit ang sabi ko ay ayaw naman talaga niya ngunit tinakot ko lang siya.

Simula nun ay tuwing gabi laging sabay na kumain ang mga panauhin rito sa umaga at tanghalian? Hindi na ako pinagayan ni ina dahil mas pinili niya ang gabi na lamang magsabay sabay ang mga panauhin. Umoo na lang ako kesa naman hindi niya pa payagan na magsabay ang mga panauhin.

"evino lumabas kana at malapit ng kumain. " sabi ko yumuko siya sakin at lumabas na.

"Bukas babalik na kayo sa earth. " sabi ko na ikinalaki ng mata nila.

"Hindi ka sasama??"

"sorry" sabi ko at yumuko .

**********