နင့္ - ၁၂ ( Z&U)

21.3K 1.4K 14
                                    

[ A/N ဒီအပိုင္းေလးကို ေနာက္ေၾကာင္းျပန္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးေလး ဖတ္ေပးပါေနာ္ ]

ကိုယ့္ဘ၀မွာ အေမအျပင္ ဘာမွမ႐ွိခ့ဲတ့ဲ အခ်ိန္ကေပါ့..

အ့ဲဒီေန႔က အေၾကာ္ဗန္းေလး ေခါင္းေပၚရြက္ထားတ့ဲ အေမက ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုဆြဲၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္ လမ္းေလ်ွာက္ေနတုန္းမွာ မိုးေတြ သဲသဲမဲမဲ ႐ြာခ်လာခ့ဲတယ္။
" ဟယ္ အေရးထဲ မိုးကရြာလာျပန္ၿပီဟယ္ "

အေမစိတ္ပ်က္စြာ ညီးတြားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို လက္တြဲျဖဳန္လိုက္ကာ ေခါင္းေပၚရြက္ထားတ့ဲ အေၾကာ္ဗန္းကို ခပ္သြက္သြက္ခ်ၿပီး ခ်ိဳင္းၾကားမွာ အဆင္သင့္ပါလာတ့ဲ ပလပ္စတစ္စေလးနဲ႔ ေသေသခ်ာအုပ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ပူပူေဖာင္းေဖာင္း ဗိုက္ကေလးကို ကိုင္ၿပီး အေၾကာ္ဗန္းကို ငံု႔ၾကည့္ကာ

" ေမ့ ... သားဗိုက္စာၿပီ "

" ေအးပါ သားရယ္ အိမ္ေရာက္ရင္ စားရမယ္ "

" ဟင့္အင္း အခုဆာေနၿပီ စားခ်င္​တယ္​ "

ေျခာက္ႏွစ္သား ကြၽန္ေတာ္ ေျခေထာက္ကိုေဆာင့္ကာ အေမ့ကို ဆိုးႏြဲ႔လိုက္သည္။ အေမက ကြၽန္ေတာ့္ကို စကားျပန္မေျပာအားေသး သူ႔အေၾကာ္ေတြ ေရစိုသြားမွာစိုးလို႔ ထင္ပါရဲ႕ ပလပ္စတစ္စ လြင့္ထြက္မသြားေအာင္ ေသခ်ာအုတ္ခ်ည္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလဲ ဗိုက္ဆာတာကို မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ

" အေမ ဗိုက္ဆာပါတယ္ဆို "

" ေအးပါဟယ္ စားရပါမယ္ဆို "

" အခုဆာေနတာ.. အေၾကာ္တစ္ခုေကြၽး "

" ေျသာ္ သားရယ္ ဒီမွာ ေသခ်ာအုပ္ခ်ည္ထားရတာ ျပန္ျဖဳတ္ဖို႔မလြယ္ေတာ့ဘူး။ ျဖဳတ္လိုက္ရင္လဲ အေၾကာ္ေတြေရစိုကုန္ေတာ့မွာ "

" ေရစိုေတာ့ ဘာျဖစ္မွာလဲဟင္ "

" ေရစိုေတာ့ မေရာင္းရေတာ့ဘူးေပါ့ ဘယ္သူမွ၀ယ္မစားေတာ့ အေမတို႔ပိုက္ဆံမရေတာ့ဘူးေပါ့ "

" ပိုက္ဆံမရရင္ ဘာျဖစ္မွာလဲဟင္ "

" ပိုက္ဆံမရေတာ့ အသက္ဆက္႐ွင္လို႔ မရေတာ့ဘူးေပါ့ ကဲလာလာ ဒီနားတိုး ပလပ္စတစ္စေလး သားေခါင္းေပၚအုပ္ထား သားကို မိုးေရေတြစိုကုန္လိမ့္မယ္။ "

နင့်  ( Completed ) Where stories live. Discover now