PROLOGUE ENTRY #5

123 38 13
                                    

Username: queen-Meduza

                                   "PILIPINO AKO, PILIPINO TAYO" ( HISTORICAL FICTION )

  Mga tanong na hindi naman gaano kahirap sagutin pero nakaklimutan na ng iba kung ano ba yung nararapat o dapat na sagot! Bakit may mga taong mas inuuna yung pang sariling kapakanan kesa sa kanyang kapwa? Kesa sa kanyang bayan? 

 Bakit nga ba sakin sa kapangyarihan ang isang to? Paano nila nagagawa ang mga bagay nayun? Paano nila natiis ang kanilang kapwa na naghihirap sa buhay samantalang sila ay nagtatamasa sa ginhawa sa pamamagitan ng paggamit sa mga pera, ari-arian at kapangyarihan na hindi naman nararapat na mapunta sa kanila.

  Ganon na ba kalala ang ang epekto ng maka bagong mundo sa tao? Bakit nila nakakalimutan kung sino sila! Kung sino yung naglukluk sa kanilang kina tatayuang tagumpay ngayun! 

  _______ 

  Sino ba tayo sa isip, sa gawa at sa salita? Bakit kaylangang kalimutan ng isang tao kung sino siya? 

     Gaano ba natin pina hahalagahan ang ating bayan? Gaano natin kamahal ang ating bansa? Kaya ba nating ipagkanulo ang ating sarilung bayan kapalit ng kapangyarihan? 

 Nakalimutan na ba natin ang bawat tungkulin na ating ginagampanan sa ating inang bayan?

  Ganon na ba kalawak ang ating nalipad para kalumutan ang magagandang asal at ugaling natutunan natin dito. 

  Kalilimutan nalang ba natin yung bawat sakripisyo ng ating mga ninuno? Gaano ba ninyo pinahahalagahan yung kalayaan nation ngayun na iniwang pamana nila sa atin? 

 Yung tanong na aalala niyo pa kaya yung bawat sakripisyo nila para sa atin? Alam ba ng mga kabataan ngayun yung sakripisyo nila para sa kalayaan nila, nation ngayun?

  Masaya tayo na malaya tayong lahat na gawin ang lahat ng ating gusto pero sino ba yung nagbigay sating ng kalayaan para magawa natin ang lahat-lahat ng gusto natin ngayun. 

  Diba yung mga taong walang inisip kundi yung ma ipagtangol lamang ang ating bayan laban sa mga gusto umangkin dito. 

  Nakakatungkot mang isipin nayung iniwan nilang bayang pinilit nilang gawing malaya at mapayapa ay sinu subok ng isang unos sa ngayun. 

  Unos na gawa ng kapwa natin mismo na nagpapa alipin sa mga dayuhan kilan ba matatapus yung pagdanak ng dugo ng bawat pilipinong tao sa sarili nating bayan. Kilan ba matatapus yung gulo lupang ating sinilangan? 

 Kilan ba matatahimik yung mindanao? Kilan ba marmtatapus yung pagdaloy ng mga dugo ng bawat isang pilipino.

  Kilan ba matatapus kung lahat ng pagdurusa ng bawat isa satin? Kilan bubuksan ng tao ang kanilang sarili sa pagpapatawad? 

 Kilan ba matatapus ang pagiging kaginto ng ibang tao? Kilan ba nila ma iisip na magbigay sa mga taong mas may pangangailangan sa kanila kesa sa mga luho nila!

  Sino ba tayo sa tingin natin sa ating sarili? Bakit ang iba sa atin ang taas ng lipad? Ni hindi man lang nila na isip na lumingon sa kanilang pinanggalingan pagkatapus nilang makalipad ng mataas. 

 Na aalala pa ba ng iba satin na isa tayong Pilipino sa isip, sa gawa at sa salita. Pilipino po tayo, ako po ay isang pilipino na nagmamahal sa sarili kung bayan.

  Ikaw pilipino kaba? 

 Gaano ka bukas ang isip mo sa bawat pangyayari sa ating bansa sa ngayung panahun?

  Kilan matatahimik ang ating inang bayan? 

  Kilan ma ibabalik ang kahapun na kay tahimik at kay saya. Walang gulo tahimik ang bawat tahanan. Naglalaro ang bawat bata sa harap ng kanilang bahay ng patintero, tago-taguan, luksong baka, bahay-bahayan at madame pang iba. 

 Mararanasan pa kaya ng ibang mga yung kalayaang maglaro sa labas ng bahay na walang iisiping merong kukuha sa kanila at dina sila makakbalik sa kanilang mga magulang. 

  Ang daming nagbago sa ating bayan pero ang isa sa pinag papasalamat ko na lamang sa ngayun na kahit papano meron paring mga taong masaya at nakakangiti ng totoo kahit na napaka hirap ng buhay. Nakukuha pa rin nating ngumiti sa gitna ng na pa karaming gulo sa ating bayan. 

 Ma ipagpapasalamat pa din natin na hangang ngayun malaya parin ang ating bansa. Yun na laman ang tanging na iwang alala sa atin ng ating mga magigiting na mga ninuno. Sila ang dahil kung bakit naka ngiti pa rin tayo ng malaya sa ngayun. 

  ______ 

 Sana dumating yung araw na maging matahimik na tayung lahat. Kaylangan lang seguro natin ng matinding mananampalataya sa ating makapang yarihang diyos. Maniwala nalang tayo sa kanya na balang araw darating din ang pag sikat ng araw na maunlad at tahimik na ang ating bayan lalo ang Mindanao.

  Basta wag lang nating kalilimutan kung sino tayo at kung ano tayo. 

  Tayo po ay pilipino. 

 Mahalin po natin ang ating bansa.

  Alagaan po natin ito. 

 Pahalagahan at ingatan. 

Ako po Pilipino po ako!!

  Ako po'y isang pilipino sa isip, sa aking puso, sa salita man o sa gawa. Mahal ko ang aking Inang Bayan. 

  _______ 

 Tao ang may gawa ng bawat paghihirap din nating lahat. Kaya sana tao rin ang gumawa ng paraan para hindi tayo ma sadlak sa lupa. 

  "Ang Bayan Ko"

  Ang bayan kong PilipinasLupain ng ginto't bulaklakPag-ibig na sa kanyang paladNag-alay ng ganda't dilag 

 At sa kanyang yumi at gandaDayuhan ay nahalinaBayan ko, binihag kaNasadlak sa dusa

  Chorus 

 Ibon mang may layang lumipadKulungin mo at umiiyakBayan pa kayang sakdal dilagAng 'di magnasang makaalpas

  Pilipinas kong minumutyaPugad ng luha at dalitaAking adhikaMakita kang sakdal laya!!  

---

-Tag your friends to vote your Entry

   

Jasmin Bieber's Book ClubWhere stories live. Discover now