PROLOGUE ENTRY #26

72 14 24
                                    

Username: SsejnelReyb

                                                     MY AMNESIA BABE ( ROMANCE )

  "Memories are timeless treasures of the heart." 

 What will happen someday if the memories of your heart and mind will vanishes due to an unexpected accident over six years ago? The said accident who turned into an unusual amnesia.

  When will be her memories goes back? Does her heart reminiscince the past everytime she saw the sweet smiles of him? 

  Mahal nila ang isa't-isa. Bumubuo ng mga pangarap na panghambang buhay na samahan, mga pangakong nais na isakatuparan, mga pusong nagmamahal, mga pusong umaasa. 

 Ngunit, paano mabubuong muli ang pag-ibig sa nakaraan kung kusang tadhana na ang namamagitan?

  Paano mo maipapaliwanag ang katotohanang, hindi mo man siya naalala, ngunit sa bawat yakap at pagsuyo nito'y kusang ibinubulong ng iyong puso? 

  Tama nga ba ang sinasabi nila, na kapag hindi mo nakilala ang taong nasa kasalukuyan, sa pasimpleng haplos at mga titig lamang nito ay humahaplos din sa iyong puso? 

 Paano mo magawang maalala ang taong minahal mo nga noon pero pilit naman na inilayo sayo ng kapalaran ngayon?

  -- 

 I don't know what to do. I just came to realized na nakakuyom na pala ang kamao ko sa mga revelations nila. I just can't explain myself. I just can't stop those simultaneously queries on my mind.

  "Gelhyka." 

 Si Geyb. He followed me. I just looked at him seriously and some questions on my mind bothered again. Was he the father of my daughter?

  "Wala akong matatandaan sayo, kaya nagsasayang ka lang ng oras mo, Geyb." 

  "Hindi Gel. Gagawin ko ang lahat maalala mo lang ako. Alam mo bang namimiss kita araw-araw? Alam kong naguguluhan ka pa sa ngayon pero I want you to know that masaya akong nakita kita ulit. At tiyak na matutuwa ang Mama kapag nakita ka niya." He said seriously.

  "Kilala ko rin ba ang Mama mo?" 

 "Yes, Gel. At sana huwag kang magagalit kay Mama. I hope that you can forgive her."

  "What do you mean?" naguguluhan kong tanong sa kanya. 

 "May sakit ang Mama ko ngayon at gusto niyang humingi ng tawad sayo."

  "Gusto ko siyang makita, Geyb." 

 "Sige ---"

  "Pero huwag kang umasang maging okay tayo. First, ikaw ang dahilan kung bakit nawawala ang alaala ko. Second, you should help me to remember my past. Kapag hindi mo magawa iyon, bukas na bukas huwag na huwag ka ng magpapakita pa sa akin. Is that clear?" 

 Umiling siya at ngumiti. Ngayon ko lang napagtanto na ang gwapo pala niya kapag nakangiti. Nabibighani na ba ako sa ganda ng ngiti niya noon?

  -- 

  Nandito na kami sa bahay nila ni Geyb. This place was really familiar to me. My heart whispered any memories here. Pagkapasok namin sa isang room, agad kong nakita ang magandang babae na nakahiga sa kama na putlang -putla ang mukha nito at natutulog ito.

  Siya na ba ang Mama ni Geyb? Her face was very familiar, too. Nakita ko na ba siya noon? 

  Ilang sandali pa'y nagmulat na ito ng mata. Nang makita ako ay agad itong ngumiti.

Jasmin Bieber's Book ClubWhere stories live. Discover now