Sindirella'nın Pembe Kramponu -DÜZENLEMEDE-

~Karşı Takıma... ~

Kazandık prenses. Kazandıkk!!!!!!"

Forvetteki çocuk Deniz'e doğru yaklaştı ve dedi ki...

Bir su sesi geldi Deniz'in kulağına. Yüzü serinledi mi ne? Birden kalktı. Ne yani yaşadıkları rüya mıydı? Üzüldü ya. O çocuğun ne diyeceğini merak ediyordu.

Deniz'den

Üzerime atılan su ile yaşadığım mükemmel ötesi rüyadan kalktım. Rüyalar tersine çıkar derler ama inanmam da ya gerçekten kaybedersek. Her neyse kafamı kaldırmamla karşımda elindeki sürahiyle duran bir adet Mina gördüm. Sinirle yerimden kalktım. Ona doğru adımlarımı atarken birden Yadel'e döndü.

"Yadel senin biyolojin iyidir. Suyun kaldırma kuvvetini bilir misin? " dedi. Ne yapmaya çalışıyor bu akıllı(!)??

"Zeki(!) kardeşim suyun kaldırma kuvveti kimya değil mi? " dedi Yadel.

"Sizi tebrik ediyorum. Siz bu zekayla uzaya bile çıkarsınız. NASA falan teklif eder size? Suyun kaldırma kuvveti fizik dersine ait bir konudur. Anladınız mı?" Dedim yavaş yavaş dalga geçer gibi alkışlayarak.

" Anladık da ne alaka Mina. " dedi Yadel uykuyla. Kesin onu da değişik yöntemlerle uyandırmıştır. Ay benim nasıl arkadaşlarım var ya!? Gerçi ben de ruh hastası bir deli olduğum için sıkıntı olmuyor.

"Şekil-A 'da görünüyor da suyun kaldırma kuvveti." (Espri alıntıdır. ) Dedi ve beni gösterdi. Ulan ben seni şimdi yemez miyim?

Yadel bize 'Siz de gerçekten sıkıntı var.' bakışını attı. Hayır ben deliyim de Mina afedersiniz ama salak. Hayır rüyamın ortasında niye yaptı bunu? Acaba ne diyecekti bana ya.

"Espri yaptı kelek gülmek gerek ehuehuehheu." dedim gülmüş gibi yaparak. Bu kıza bu zeka fazla.

Her neyse bugün büyük gün. Ve ben hala hazır değilim. Zaten sabah namazından sonra kafam allak bullak oldu. Doğru dürüst uyuyamadım da.

"Yadel'im sen kahvaltıyı hazırla. Ben çayı koydum zaten. Ben de gideyim kıyafetlerimi giyeyim. Olur mu? " dedim.

"İyi de ben ne yapacağım?" Dedi Mina. Ah canım sana iş mi yok? 😂😂

"Kuzum sen de benim şalımı ütüle. Oldu mu ? Hadi ben kaçar!!!" Deyip hızlıca merdivenlere yöneldim. Arkamdadam bağırışlarını pek önemsemedim.

Evimiz öyle çok büyük değil aslında. Dubleks sadece. Alt katında mutfak lavabo banyo teyzemlerin ve Yusuf'ların (Muhammed ve Mustafa da dahil.) odası bir de salon bulunuyor. Üst katta ise benim odam misafir banyosu ve 2 oda daha var. En azından burda huzur doluyor ya içim o önemli benim için.

Odama geçip dolabımın karşısında ne giyeceğimi düşünüyordum. Gerçi ben böyle yapan kızlardan değilim genelde elime geçeni giyerim de bugün kararsız kalmıştım. Sonunda karar verip beyaz gömleğimi, bordo geniş eteğimi üzerine de siyah feracemi aldım. Bir süre sonra elimde feraceyle Mina'nın yanına gittim. Borda şalımı ütülemişti canım kardeşim benim 😍😍.

"Connem (Doğru gördünüz 'canım' değil connem) benim. Allah razı gele senden. " dedim Erzurum ve Urfa'dan şiveleri karıştırarak.

"Amin canım cümlemizden razı olsun Allah'ım. 😊 " dedi hoşnutluğunu belli eden ses tonuyla.

İçerideki aynanın karşısına geçip şalımı da bir güzel yaptım. Karşıdaki yansımama bakıp deli deli hareketler yapmaya başlayınca yansımamın yanında bir adet daha yansıma gördüm. Ki bu kişi tabi ki de Yadel'den başkası değildi.