Ignore me if you can!

Chapter ! - Our Meeting -

He plays games... but not just any game. A game that needs to control of emotions.

Two Words... One rule... and that's to...

IGNORE HIM...

Ignore every feeling you have for him. But the question is.... is it possible to ignore such annoying eyesore arrogant handsome hot playboy rich popular charming guy like Soul Cruz?

Well it is possible for a busy pretty loner smart talented strong quiet hardworking female like Mirai Fortaleho...

A game that started because of the EXAMS?! A game that –that guy likes the most!

But do he still like the game if he discovered that he lost already?

A game that plays people's emotions...

Why Play Such Game?.....

The answer is.....

Because it's INTERESTING...

Do you agree?

But the question is... is this just a simple love story? Well I guess... we'll find out.

What secrets does those two have?

Chapter 1 –Our Meeting—

Author's Note: My first story online!! Hope you like it! Taglish po siya. Sorry kung di kagandahan. gusto ko lang maglahad ng kwento yun lang! PEACE! >.<

"HIN@YUPAK!! TAE!!" sigaw ni Mirai palabas ng kanyang bahay. Paano naman kasi diba, late na siya at higit sa lahat ay examination nila ngayon. Kaya hindi nakapagtataka kung bakit nagmamadali siya.

"AJGLKAhusoilghfLKJGOFjdgljh!!" napaupo si Mirai sa lapag ng kalsada dahil sa lakas ng bangga niya, kaya napatingin si Mirai kung sino ang nakabungo nito upang makahingi ng tawad.

"WHAT THE F**K YOU"RE DOING BUMPING PEOPLE AROUND?!" sigaw ni Soul sa dalagang gulat na di niya akalain na ang pinakakinaiinisan niya pa ang nabangga niya sa importanteng araw na ito.

Importante? Oo, importatnte kay Mirai ang examination days. Bakit? Kasi ito lang ang araw na naglalahad siya ng kanyang nilalaman. Si Mirai Fortaleho kasi ay isang loner, walang social life, tahimik, cold ngunit matalino.

Tumayo na lang si Mirai at nagsorry at nagsimula na siya tumakbo ngunit napigilan siya ni Soul, hinigit niya si Mirai sa braso upang di makaalis muna.

"That's it?" sabi ni Soul na surprised ang tone. Tinaasan niya lang siya ng kilay at tinangal ang kamay niya sa braso ni Mirai at tumakbo ulit. Walang panahon ang isang babae na tulad ni Mirai kay Soul na puro laro at harot lang naman ang nalalaman. Well, yun ang akala niya.

Nakarating na si Mirai sa paaralan niya ngunit late nga siya. Since late siya kakausapin muna siyang teacher sa labas ng classroom. Nasa may harap sila ng pinto. AHUHUHU! Nasayang ang perfect records niya. Anyway since exam na kailangan niya ng ibigay ang pinag-ipunan niyang permit.

Binuklat niya ang bag niya at wala siyang nakita na permit.

"Miss Fortaleho? Nasan na ang permit mo?! THE EXAMINATION IS NOW ALREADY STARTING!" sigaw ni Ma'am Perez kay Mirai. Grabe naman si Ma'am ang aga-aga sumisigaw. Ang sungit niya talaga kahit kailan. Kawawa naman si Mirai, buti na lang sanay siya sa mga teachers, ganyan kasi ang treatment sa kanya ng mga guro. Di kasi siya mayaman katulad ng ibang istudyante at isang hamak na scholar lang siya sa skwelahan niya.

Ang paaralan kasi niya ay pangmayaman at nakakuha lamang siya ng scholar dahil matalino siya. Galing public kasi siya and never pa siyang nagprivate ngunit ang talino niya ay advance. Ano pa nga ba maaasahan natin kay Mirai? Syempre mataas ang grades niya kasi sa buong buhay niya, pag-aaral lang ang inaatupag niya at hindi mo siya makikita na may kaibigan. Ang paniniwala kasi niya harang lang sa pag-aaral ang pakikipagsocial. Wala kasing social life si Mirai. Isa talagang tanyag na loner but genius.