(Medyada Su KILIÇ var. İyi okumalar) Ama bu sefer fısıltı değil bağırtıydı. Yine kulağımın dibinden ve arkamdan gelmişti. Arkamı döndüğümde bir insan ile karşılaştım. Ama bir dakika bunun insan kokusu yok ki.
Birden insan ellerini pençeye çevirdi ve boynuma sapladı. Acı hissetmiyordum. Sadece hafif bir sıvı içime akıyordu. Bu sıvı beni uyuşturuyordu. Gözlerimin kapandığını hissettim. Birden ateş insanın üzerine atladı ve insana yumruklarını geçirdi. Bir yandan da bağırıyordu.
" KAÇ SU KAAÇ. GİT BURADAN " dedi ateş. Ateş ne ara gelmişti hiçbir fikrim yoktu. Dediğini yaptım ve koşmak için hazırlandım. Ateşin son anda dediği şey ile yerime çakıldım.
" Seni seviyorum su. Kendine iyi bak " dedi ateş. Ne!! Ateş YENER beni mi seviyordu yani. Benim sevdiğim adam, beni mi seviyordu. Bu inanılmaz gerçekten.
" AHHH " dedi ateş. Daha doğrusu bağırdı. Arkamı geri döndüm ve ateşe baktım. İnsan bir canavara dönüşmüştü ve ateşinde boynu kanlar içerisindeydi. Ben buna dayanamazdım. Buna içim el vermezdi. Sevdiğim adamı gözlerimin önünde kaybedemezdim.
Geri döndüm ve canavarın sırtına atladım. Bu sefer aynı cümleyi ben onun kulağına fısıldadım.
" Dood bevelvoerder se gevaarlik wees (tehlikeli komutan ölümün olacak) " dedim. Sonra sırtına art arda tekmeler ve yumruklar savurdum. Pek etkisi olmuyordu galiba. Çünkü hâlâ yere yıkılmamış veya ölmemişti. Canavar arkasını dönüp bana baktı, bende ona baktım. Bakışmamız sonlanınca ateşin baygın, boynu kanlı cesedini aldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Suyun kulağına fısıldayan insan görünümlü canavar)
" Benimle gel. Benimle gelmezsen Su, Ateş artık hayatta olmaz " dedi. Seni pis, yakışıklı, manyak herif.
" Hayır kesinlikle seninle gelmiycem. ASLA " dedim. Bana baktı, sonra ateşe, aptal gibi sırtıttı, ateşi bir kenara fırlatıp kütüphane görevlisine doğru yürüdü. Kütüphane görevlisi pis canavarın önünde diz çöktü ve bu sefer ona yalvarmaya başladı.
" Lan iki dakika önce bana yalvarıyordun. Noldu da ona yalvarmaya başladın " dedim. Kütüphane görevlisi beni hiç dinlemiyordu. Habire pis canavara yalvarıyordu. Canavar ise bana bakmaktan başka birşey yapmıyordu.
Pis canavar bana aptal bir sırıtış atıp kütüphane görevlisinin boynunu kopardı. Ben ağzım ve gözlerim açık izliyordum. Bu sefer o konuşmaya başladı.
" Ateşin sonunu da mı böyle görmek istersin. Ya da direk hiç zorluk çıkarmadan benimle mi gelirsin " dedi pis canavar. Ölsem onunla gitmem. Ama ateş için ölürüm.
