My Chick BOYFRIEND

MCBF (Chapter 5)

Natigil ang drama sa isip ko nang yugyugin ako ni Ate Jal, "Huy! I'm asking you if you know Trei?"

"Uhhh. T-trei? Ahh... O-oo! I know Trei. Of course. Sikat sya sa Campus. Who wouldn't, di ba? Ikaw naman Ate!" Kunwaring di ako affected sa tanong nya.

"I heard nga e. Ang tagal na kasi naming di nagkikita. Since grumaduate ako dito. Dumeretso ako ng Thailand. Hayyy. Akala ko nga sasama yun pabalik sa akin e. Ako tuloy pinagpyestahan ng Mama nya doon." Mahabang sabi ni ate na hinahanap pa din si Trei.

What? May lahing Thai si Trei? O_________O Kaya pala ang kinis ng kutis nya. At palaging fresh tignan. Nakaka-in love sya everyday! Hart hart hart!

Naputol ang daydreaming ko ng sikuhin ako ni Ate. =_______= Kahit kailan talaga. "Hey, miss ko na pala ang Cakes mo. Tsaka yung Brownies Pie mo. You know what? Addict si Trei sa Brownies Pie. Nakuuuu! You should've seen her eat those Brownies na binibake mo sa akin dati. She loved it!" - Ate

*________* Really? Natikman na ni Trei yung Brownies Pie ko? As in? Yes! Ang weird no? Brownies Pie. XD Mahilig kasi ako sa Pie e. Kaya nag-experement ako dati. And sabi ni Dad, "Never be afraid of trying something different. Find your happiness" Di ba?

Waaaaaaaaaa! Pegebeg ne be te? Bwahahahaha <3 Hmmm. I have an idea! *Ting!

"Hmmm, really Ate? Don't worry, I'll bake tonight para sayo." Sabay ngiti ko. :""""""> This is it! May naisip akong paraan para magka-quality time na kami ni Trei My Laaaaabs! Wahahahahaha! 😈

"Really, Mao? Yeeeees! Thank Yooooou! Iinggitin ko si Trei. Bwahahahaha!" Nababaliw na sabi ni Ate. -_______- Biglang nag-ring yung phone ni Ate.

"Ohhh! Wait, Mao! I just have to answer this." Sabi nya sabay ngiti.

Tumango naman ako at ngumiti na lang din. And i'm starting to think with my evil plans. Bwahahahaha! 😈

"ใช่ฮัลโหล? Waaaaa! Yes! Yes! ฉันอยู่ที่นี่ Ahhh ฉันกับเพื่อน คุณจะอยู่ที่ไหน ฉันไม่สามารถหาคุณที่นี่ คนเยอะมากเกินไป" Sabi ni Ate sa kausap nya. -________- Alien talk lang ang peg. Sino kaya yun? Hmmmm.

"ไม่มีเลขที่ ขอเพียงพบกันคืนนี้ที่บ้านของคุณ เราจะมีงานเลี้ยงอาหารค่ำ" Tuloy lang sa pakikipag-usap si Ate. Dudugo ata ilong ko ng wala sa oras e. =____= "เอาล่ะบ๊ายบาย! เห็นคุณลูกพี่ลูกน้อง! Take care! Mwah mwah!" Sabay baba nya ng phone nya.

"Oyyyy! BoyFriend mo Ate? Waaaaaa! Pakilala mo naman ako. Yeeeeee!" Pang-aasar ko.

"Loko. Hindi no. Hmmm. Gusto mong sumama sa akin mamaya? We will having a dinner sa house ng pinsan ko. Just a "Welcome Home" daw for me." Yaya ni Ate.

"Uhhh... Wag na Ate." Nag-isip ako ng Alibi. "Gagawa kaya ako ng Brownies Pie mo!" Pacute ko sa kanya. Mehehehehehe!

Namilog naman mga mata ni ate. Hahahaha! "Waaaaaa! Okay! Okay! Damihan mo ha? Chan rah khun!" Sabi nya sabay kiss sa akin. O________O Natulala naman ako dun.

"Huh?" Yun lang nasabi ko. Tumawa tuloy sya ng pagkalakas. :333

"Ahahahahahaha! Chan rah khun, means I love you. Thai yun, kapatid." Sabay ngiti.

"Ahhh... Chan rah khun... Chan rah khun. Parang Alien Word Ate! Hahahaha!" Biro ko.

"Aba! Napakagandang Alien ko nyan! Hahahaha" Sabi nya.

Nag-paalam na si Ate Jal at may pupuntahan pa daw sya. Hindi na nya namin nahintay si Brianna sa Gym. Dumiretso ako sa Cafeteria kasi nakaramdam ako ng gutom. Hindi pala ako nag-breakfast kanina. >_______< Habang naglalakad akosa Hallway e naalala ko yung Thai word na sinabi ni Ate Jal kanina. Chan rah khun... Yun pala I love you sa kanila. Sounds cute. Pangiti-ngiti pa ko habang hinahanap phone ko sa bag ko. Asan na naman ba yun? Tsssss!

*Boooooooghs!

"Ayyy! Potching Ina!" - Ako

"อุ๊ย! ที่เจ็บ!" - Sya (Sabay kami)

May nakabangga ako. Awtsu! Sakit ng pwet ko. Napahiga ako dun. ;(

Natutop ko naman yung bibig ko sa nasabi ko. Aish! Yun tuloy nasabi ko. Kainis naman kasi. Hindi nag-iingat sa paglalakad! Tsssss! Umupo na ko sa sahig. Hindi ako makatayo at parang nai-glue pwet ko sa sakit. Jujujujujuju

"Miss, are you okay? Here. Let me help you." Sabi nya. Hindi ko pa din sya tinignan at nahihiya ako. Hinamas ki lang ng patago pwet ko. Mama miaaa! Ang sakit! ;(

"Need a hand?" Tanong nya ulit. "Sorry. medyo nagmamadali lang kasi. Malelate na kasi ako e. Sorry." Inabot nya din yung kamay nya sa akin. Sus! Odi, umalis ka na. Sagot ko sana sa kanya. Napansin ko yung kamay nya, and ohlalah! Ang puti. Kinis!!!!!!! 😍 Unti-unti kong tinaas ang ulo ko para tignan kung sino ang may-ari ng malaporselanang kamay. Shocks! As in shocks! Nagulat ako, as in! Goosebumps! Natulala ako. At ang tangi kong nasabi ay......

"Chan rah khun..."

--------------------------------------

The who? HAHAHAHAHA!

PS. Thai Language po yung Alien Talk na sinasabi ni Mao. Chan rah khun! 😘✌

- Mjjmcqueen ❤️