I Know You Want Me

*2* Warrior

@damla122: Hayatımda gördüğüm en iyi okuyuculardan birisin sen. Yaptığın yorum ve söylediğin her şey için sana çooookk teşekkğr ederim. Seni seviyorum. Bölümü beğenmen dileğiyle :D

 "Ben gitsem iyi olacak Doni," dedi. Bana kötü bir bakış attı. "Anneme söyledim Seb. Bu gece burada kalabilirsin. Zaten bu saatten sonra nasıl eve gitmeyi planlıyorsun?"

"Taksiyle," dedim kısaca. Gözlerini devirdi. Elini alnına vurdu. "Tanrım! Beni neyle sınıyorsun?"

Onun bu haline kıkırdadım. Fiziksel olarak mutlu görünsem de ruhsal açıdan kötü durumdaydım. Yeni yıla Zayn Malik'in, bal rengi gözlerinin içine bakarak girmiştim. "Yeni yıla nasıl girersen, bütün yılın öyle geçermiş," derlerdi. Bunun doğru olmamasını diliyordum. Yeni yıldan tüm beklentim buydu.

Ben, erkek gibi takılmayı seven bir kızdım. Şu zamana kadar hiçbir erkeğe karşı, içimde bir çekim hissetmemiştim. Ama Zayn bütün kurallarımı ve yaşam felsefemi bozmuştu. Uzun bir süredir körelmiş hormonlarımı yeniden harekete geçirmeye başlamıştı mesela... Buradan, ondan, hemen uzaklaşmak istiyordum. Ben ne yapacaktım?

"Sana kesinlikle gitme izni vermiyorum, geri zekâlı. Burada, kıçımın dibinde kalacaksın," dedi Doniya, kendinden emin bir sesle. O her böyle konuştuğunda, kendime olan özgüvenimi kaybediyordum. "Size rahatsızlık vermek istemiyorum. Hem bana bir oda bulacağınızdan da pek emin değilim."

Doniya pişkince sırıttı. "Odayı dert etme, Seb. Bizim Zayn'in odasında kalabilirsin. Zayn seve seve sana odasını verecektir."

"Neyden bahsediyorsun sen?" dedi Zayn, içeri girerken- biraz önce banyoya gitmişti kendisi. Doniya aynı sırıtışla Zayn'e bakarken, nefesimi tuttum. "Seb'e, ona odanı seve seve vereceğini söyledim."

Zayn bakışlarını bir süre Doniya'nın üzerinde dolandırdı. Çenesi gerilmişti ama gözlerini bana çevirince, bakışlarının ifadesiz olduğunu gördüm. "Başka emriniz var mıydı, Doniya? Kıyafetlerimden de ödünç vermemi ister misin?"

Doniya heyecanla oturduğu koltuktan fırladı. "Ne güzel düşündün Zayn! Bu evde onun bedenine en uygun kıyafetler seninki. Git ve ona odayı gösterip kıyafetlerinden birkaçını ver."

Tam itiraz etmek için ağzımı açmıştım ki Doniya ikimize de kötü kötü baktı. "Hemen dediğimi yapmazsanız ağzınıza sıçarım. İkinizin de. Şimdi marş marş!"

Zayn ağzında Doniya'nın ne kadar küfür ettiği ile ilgili bir şeyler geveledi ve sonra bana dönüp üst kata çıkan merdivenleri işaret etti. Onunla bir odaya çıkmanın ve onun kıyafetlerini giymenin düşüncesi bile kalbimi hızlandırmaya yetmişti. Gerçekten kendimi tanıyamıyordum. Benim "erkeksavar" programım, Zayn Malik tarafından çökertilmek üzereydi. Beynim, abimin mesajları etkisinde, kalbim ise Zayn'in etkisinde kalmıştı.

Zayn yavaşça merdivenlerden çıkarken ben de ona eşlik ettim. Merdivenler bir koridora çıkıyordu. Zayn, koridorun en sonundaki kapıya ilerledi ve kapıyı açıp içeri girdi. Ben de onun peşinden girdim. Zayn ışığı açtı ve arkamızdan kapıyı kapatıp duvara yaslandı.

Oda siyah renklerinin hakimiyetindeydi. Eh, onu siyah sevdiği için suçlayamazdım. Hem kendisine, hem de odanın karakterine çok yakışmıştı.

Oda, bir yatak, dolap ve küçük bir masadan oluşuyordu. Burada sürekli kalmadığı, odanın her halinden belli oluyordu. Yeni gelmişti ve ben onu odasından men edecektim. Ne yapabilirdim? Hepsi Doniya'nın suçuydu!

Bakışlarımı ona çevirdim. Bunu kaçıncı kez yapıyordum, hiçbir fikrim yoktu ama hep onunla göz göze gelmek istiyordum. Gözleri çok güzeldi.