RÜZGARIN MASALI#Wattys2017

RM-3-

Gecenin bir vakti kapımın tıklatılmasıyla yorgun yorgun göz kapaklarımı açtım.

"Masal, kızım" gözlerimi devirdim. Annem her zaman odama savaş nidalarıyla Allah Allah diye dalan insan iken başına saksı mı düşmüştüde kapımı tıklatıyordu.

"Gel anne" dedim yastıkta biraz daha yayılırken.

Annem şirin çıkarmaya çalıştığı sakin sesiyle konuştu "Masalcığım kapı kilitli olmasa girerdim zaten diymi" dedi.

Gözlerimi açtım. Ne oluyordu Allah aşkına?

Paytak adımlarla kapıya yanaşırken ayağım sert bir şeye takılıp düştüm.

"Hay ben senin" bir ara şu odamı toplamalıydım.  kilitli kapıya ilerleyip  açtım.

"Ne var anne y-" dememe kalmadan karşımda Rüzgar'ı görmemle tüm uykum kaçmıştı. Bu bir kabus olamazdı çünkü az önce düştüğümde popom fena halde acımıştı. Onun burada ne işi vardı ki?

"Arkadaşın gelmiş kızım. Saat yediden beri aşağıda seni bekliyormuş, proje ödevi için buluşacakmışsınız" gözlerim kocaman açılmış Rüzgara bakarken sakın itiraz etme yoksa bitersin der gibi bakıyordu. Yutkundum. Ne istiyordu bu psikopat benden? Birde utanmadan evime kadar girmiş annemle konuşmuş ve yalan söylemişti.

"Saat kaç ki anneciğim" dedim derin nefesler alırken. Anneme bir şey söyleyemezdim, Rüzgarın ne yapacağı belli olmazdı. Hande ile Poyraz'ı arasam annem şüphelenirdi.

"Sekiz" diyince gülümsedim.

"Bu saatten sonra ödev yapılmaz ki yarın yaparız. Hem annem izin vermez diymi" dedikten sonra gülümsemeye çalıştım. Rüzgarla gidersem bana elli tane farklı işkence uygulayıp sonra da döverek öldürecek gibime geliyordu. Buraya kadar benden özür dilemek için gelmiş olamazdı.