Bölüm 13~

5.9K 309 32
                                    

Tatammmm kocaaa bölümdü anam ağladı ama çevirdim hadi yine iyisiniz :3 :P Jiyong hala seviyorum desem ajshdk Amacını anlamasam da.. Ve mal herife sövebilirsiniz. Jongin'i size bırakıyorum :P Keyifli okumalar~supernaturel~~

Edit: Bu arada bu orjinalin 11. bölümüydü ve 15 bölüm yayınlanmış ve 1 aydır yb yok yakında bunu da beklemeye mahkumuz. Sanırım yeni fic bulsam iyi olacak.. Bu haftasonu yeni fic bulayım ben :O 

BÖLÜM 13

Kapının kırarcasına çalınması üzerine Kyungsoo sessizlikte bulduğu huzuru kaybederek kendini yataktan dışarı attı. Muhtemelen üyelerden biri anahtarı unutmuştu, aşağı inip kapıyı açtığında kapının hızla duvara çarpmasıyla şaşkınlıkla karşısına baktığında acı dolu tüm anıları beynine hücum etti.

Seslice yutkunurken adam onu hızla kaldırıp duvarla arasına hapsetti, Kyungsoo gözlerini alacağı darbeye karşı sıkıca kapasa da gelen yoktu.

‘B-baba…’ Korkuyla mırıldandı ama bu adamın onu duvara daha sert fırlatmasına sebep olmuştu, tüm komşular bu patırtıyı duymuş olmalıydı. ‘Bana öyle seslenme seni şişko gay kılıklı.’ Adamın kulağına tıslamasıyla sesindeki nefret ve iğrenme tonunu iliklerine kadar hissetti.

Gözyaşları peşi sıra dökülmeye başlamıştı.

‘Sen işe yaramaz zayıf piçin tekisin.’  Diyip yüzüne esaslı bir tokat attığında adamın çarpan alkol dolu nefesini koklayabiliyordu. ‘N-Ne ne i-istiyorsun…’ Kyungsoo kendini zorlayarak hıçkırıkları arasından fısıldadı.

‘Basit değil mi? Bana hesap numaranın şifresini ver.’ İşte bu kadar ama Kyungsoo istemediğini belirterek kafasını salladı. SM her an ona cüzi de olsa bir maaş veriyordu ve parayı kartıyla çekebilirdi ancak.

‘Seni uyarıyorum velet sabrımı sınama.’ Adam ona iyice yaklaşarak hırladı. ‘H-hayır.’ Kyungsoo’nun karşı koyması karnına bir yumruk yemesine sebep olmuştu.

‘Seni geberene kadar dövmeden önce 5 saniyen var.’

3 saniye geçmişti ve hala delicesine korksa da tek kelime etmedi Soo.

‘2…’

‘1!’

‘T-tamam.’ Kyungsoo mırıldanarak adama şifreyi verince karşılığında alaylı bir sırıtma aldı, Kyungsoo gözyaşlarını ve hıçkırıklarını saklayamıyordu bile. ‘Aferin sana. Bundan kimseye bahsetme, her ay eklense iyi olur. Eğer bir sorun çıkarsa en sona sen kalmak üzere etrafındaki herkesin canını okurum.’ Hızla hıçkırıklarıyla boğuşan çocuğu önünden çekip dışarı çıktı.

Ona saatler geçmiş gibi gelse de 10 dakika sonra birinin ayak seslerini duydu.

‘Kyungsoo?’

Sesi duyduğunda burada olmasını isteyeceği son kişi olduğunu fark etti. Jongin, hala akmaya devam etse de gözyaşlarını silip belli etmemeye çalışan çocuğun yanına eğildi.

‘K-Kyungsoo…’  Çocuğun sesindeki endişe tonu onu şaşırtmıştı. Jongin’in ani kibarlığından ve yakınında olmasından hoşlanmamıştı. Jongin ona dokunmaya yeltenince ürkerek geri çekilmesiyle ikisi de durdu.

‘Neden kapı açıktı? Noldu?’ Ne yapacağını bilmiyordu. Kyungsoo’nun harap olmuş hali dışında evdeki her şey yerli yerindeydi.  Kyungsoo çektiği acıyı göstermek istemese de elinde olmadan vücudu titriyordu ve karşısında ki çocuğa bakınca gözlerinde bir parıltı yakaladı.

Just Like You [Kaisoo Çeviri][ASKIDA/YB Bekleniyor]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin