Just Like You [Kaisoo Çeviri][ASKIDA/YB Bekleniyor]

Bölüm 14~

Tatammm anam ağladı ya >.< Mahalle karısı gibisiniz Jiyong Jongin ikilisi :PYazılan son 4 bölüm kaldı laylay yb atsa şunlar bir ah ah. Keyifli okumalar~supernaturel~~

BÖLÜM 14

Kyungsoo duvarın dibine çömelerek başını kollarının arasına sakladı, şu an tek istediği kaybolmaktı, hiç var olmamış olmak. Gözünde birikip düşmeye çalışan yaşları geri iteledi, hyungları yan odadayken ağlamak istemiyordu.

İçeriden sinirli Suho ve kendini savunmaya çalışan Jongin’in bağırtılarını duyabiliyordu, tüm bunlar onun suçuydu. Ama tüm yaptığı odasına kapanıp gizlice ağlamaktı, o buna alışıktı ama Jongin farklı düşünüyordu anlaşılan.

‘Kyungsoo…’

Sesin Jongin’e ait olduğunu anlamıştı. Kafasını onu arkasından takip ettiğini bile fark ettirmeyen uzun çocuğa döndüğünde Jongin’in endişeli dolu ifadesiyle karşılaştı. ‘Seni incitti mi?’

Çocuğun endişeli dolu ses tonu midesinde bir şeyleri takla attırdı. Cevap vermeyince Jongin’in ona doğru adım atmasıyla hızla kafasını salladı Kyungsoo. Onun yanına yaklaşmasını istemiyordu, Jongin’de bunu anlamış olacak ki çocuğun korkusunu görerek geriye gitti.

‘Sana zarar vermeyeceğim.’

Hala bu sözü söylüyordu herkes.

‘Soo…’

Adını böyle duyunca yüzünü ekşitti, hiç hoşuna gitmemişti.

‘B-beni yalnız bırakabilir misin? Lütfen…’ Kyungsoo sadece fısıldasa da Jongin rahatlıkla duymuştu ve kafasını sallayarak çocuğu yalnız bıraktı.

--

‘Daha saygılı olmalısın.’ Diye söylendi Jongin’in kafasına vururken Suho.

‘Beni hayal kırıklığına uğrattın.’ Diye nutuğuna devam ediyordu.

Jongin onu dinlemiyordu bile, aklında çok daha önemli şeyler dolanıyordu.

‘….ve biraz da- Yah! Beni dinliyor musun?!’  Suho omzuna vursa da kibar-en azından şimdiye kadar öyleydi- lidere umursamaz bir tavırla baktı. Jongin ona bakıp iç geçirerek ceketini alıp gitti.

‘Kim Jongin! Hemen geri dönü-‘

Ama Jongin onu umursamadan yüzüne kapıyı çarpıp çıkmıştı bile. *Bu çocuk çok şımardı Sehun gibi ders vermek lazım.* diye söylendi.

‘Duydum seni!!!’ Sehun mutfaktan bağırıyordu.

--

Jongin nefes aldıkça soğuktan buharlaşan nefesini görebiliyordu. Hızla koşturarak karşıya geçti. Üstünde ceket olsa da hava buz gibiydi, yürüyerek böyle bir 40 dakikanın ardından varmıştı.

SM’ye girdiğinde birçok kişi çıkış yapacak grubun üyesini eğilerek karşılasa da onlara karşı eğilerek cevap vermeye vakti yoktu, sadece selamladı.

Alnı ve omuzları çoktan gerginlikten terlemeye başlamıştı bile.

Asansörün düğmesine bastığında beklerken acaba merdivenleri kullansam daha mı hızlı olurdu diye düşünüyordu.

Ding.

Sonunda asansörün kapısı açıldı.

Kapının açılmasıyla sonunda içindeki bedeni görebilmişti, Jiyong tek başınaydı.

Jongin eklemleri beyazlaşıncaya kadar elini sıktı.

Arkasına bakıp etrafı inceledi. Başı belaya girer miydi?