The Wrong Love

Final

4 Yıl Sonra

Genç kadın uykusundan karnına saplanan derin acıyla uyandı, dirseklerini yatağa bastırarak kalkmaya çalışırken bir taraftan da çığlıklar atıyordu. Yanında uyuyan adam ise derin uykusunda oldukça mutlu görünüyordu. Kadın çığlıklarının arasından adamın adını haykırmaya çalışıyordu sonunda dayanamayarak sol eliyle adamın üzerini çekiştirmeye başladı "Severus! Uyan!" Adam homurdanarak yastığına sarıldı. Kadın sabrının taştığının hissediyordu adamın uzun, simsiyah saçlarını çekmeye başladı. Severus Snape bu hamleye dayanamayarak yastığa gömdüğü kafasını kaldırdı "Tanrı aşkına Hermione neler oluyor?" Kadın terli saçlarının gözünün önüne gelmesini önlemek için kafasını geriye atarken çığlık çığlığa konuştu "Severus! Geliyor!" Adam kimin geldiğini soracak iken kadının doğrulmuş dizlerini görerek tüm uyku sersemliğinden kurtularak yataktan fırladı "Ne yapmam gerekiyordu? Lanet olsun! Madde 1: Yataktan kalk. Tamam, onu yaptım şimdi ne yapacağım!" Kadın gülebilse adamın bu heyecanına gülerdi fakat şu anda acıyla kıvranıyordu "Cisimlenme." Diye inledi büyük bir çığlık atmadan önce. Snape, heyacanından ve ellerinin titremesinden kurtulmaya çalışırken genç kadını kucağına alarak St. Mungo'ya cisimlendi.

Hastaneye geldiklerinde, Snape kucağında ki karısını şifacıların getirdiği bir sedyeye koydu, şifacılar Hermione'yi doğumhaneye soktuktan sonra Snape yüzüne çarpan kapılarla geri döndü ve kapının karşısında ki oturaklardan birine oturdu. Kafasını duvara yaslayıp son yarım saat içinde olanları düşünürken aklına Harry'nin acil bir durum karşısında haber vermesi için yalvaran sesi geldi. Asasını sallayarak Expecto Patronum diye mırıldandı, kime gideceğini ve ne söyleyeceğini bilen gümüş maral dörtnala koşarak uzaklaştı. On dakika içinde Harry, Ron, Ginny ve Draco'nun geleceğine emin olan Severus eski pozisyonunu alarak biraz daha sakinleşmeye çalıştı.

Aradan henüz beş dakika geçmişti ki Harry, Ron ve Ginny, tam da Snape'in tahmin ettiği gibi telaşla geldiler. Snape sakin olmaları için ağzını açacak iken üçlünün soru yağmuruna tutuldu. Harry neler olduğunu eksiksiz öğrenmek için sorular yağdırırken bir taraftan da yedi aylık hamile karısının elini, eline kenetlemişti. Ron'un telaşı ise çizgili pijamasından anlaşılıyordu. Severus sonunda ölümcül bir bakış atarak hepsini susturmuştu "Sakin olun hastaneye tam zamanında geldik, birazdan haber alırız." dedi. Başlarını sallayarak onayladılar. O sırada koridorun sonundan gelen ayak sesleriyle dikkatlerini oraya çevirmişlerdi. Hızlı adımlar atarak sapsarı saçlarının arkaya doğru dalgalanmasını sağlayan Draco Malfoy, her zaman ki özgüveniyle dördünün bulunduğu yere ilerledi. Harry sıkılı dişlerinin arasından konuştu "Bunun burada ne işi var?" Draco sırıtarak "Herhalde vaftiz kardeşimin doğumunu kaçırmayacağım Potter." dedi. Ginny ortamı yumuşatmaya çalışırken, doğumhanenin kapıları açıldı.

Yirmi yaşlarında ki genç hemşire elinde pembe bir battaniyeye sarılmış bir bebek ile yanlarına ilerledi. Hemşire utangaç bir şekilde yüzlerine bakarak bebeğin babasını ararken Severus bir adım ileri çıktı ve pembe battaniyeye sarılı minik kız bebeği kucağına aldı. Severus kucağında ki bebeğin, kendi bebeği olduğuna alışmaya çalışırken bebek yumulu gözlerini açtı. Ginny heyecanla iç çekti "Simsiyah gözleri var Severus." Snape eşine az rastlanacak bir şekilde gülümseyerek minik bebeğine baktı. Draco'da bebeğe yaklaşarak sırıttı "Demek minik Angelin sensin." Harry de sırıtarak dolu gözlerini kazağına sildi. Ron bebeğin eldivenli elini okşarken Harry gibi dolu gözlerle kıkırdadı.

Snape, bebeğini görmenin şokunu atlatırken heyecanla hemşireye döndü "Hermione! O nasıl?" Hemşire tebessümle Snape'e baktı "Sanırım anneden bahsediyorsunuz. O'da gayet iyi biraz dinlenmesi gerek uyandığında görebilirsiniz. Şimdi bebeği almam gerek." Snape rahatlayarak kızına bir kez daha baktı ve hemşireye uzattı.

2 Saat Sonra

Hermione sıkıntıyla tavanı izlerken kapının asılmasıyla irkildi. Gelen hemşirenin kucağında, pembelere sarınmış bir bebek görünce yüzü gülümsemeyle ışıldadı. Hermione minik bebeği kucağına alırken, Angelin ilk kez gördüğü yüze şaşkınlıkla bakıyordu.

*** *** *** ***

Hastane koridorunda ki oturaklara çöken ünlü savaş kahramanları, ağırlaşan göz kapaklarını açık tutmaya çalışıyorlardı. Artık doğumhanenin önünde değil Hermione'nin kaldığı odanın önündeydiler. Odanın kapısı açıldı ve az önce giren hemşire bu kez kolları boş olarak çıktı. Hemşire beşlinin yanına geldi ve "Anneyi görebilirsiniz." Dedi. Snape hızla hemşireye bir teşekkür mırıldanarak arkasında ki Harry, Ron, Ginny ve Draco ile odaya girdi.

Hermione yanında ki beşikte uyuyan kızını seyrederken, açılan kapı sesiyle o yöne döndü. Hermione'nin yüzü Snape'in odaya girmesiyle bir kat daha ışıldadı. Snape, ilerleyerek Hermione'nin yattığı yatağın köşesine oturdu. Hermione, O'nu yıllardır görmemiş gibiydi, atılarak boynuna sarıldı. Snape, mutluluktan ağlayan karısının bir taraftan saçını okşuyor bir taraftan da omzunu öperek sakinleştirmeye çalışıyordu. Hermione, sonunda iç çekerek geriledi ve gözyaşlarını elinin tersiyle sildi. Harry ve Ron sırıtarak onun alnını öptü. Ginny ise dolan gözleriyle ona sarıldı. Sıranın kendisine geldiğini anlayan Draco vaftiz anneciğim diyerek sarıldı. Hermione kıkırdayarak onun sırtına vururken Harry, Ron ve Ginny sırıtıyordu.

*** *** *** ***

Aradan geçen yarım saat içinde Harry ve Draco, Angelin'in vaftiz babası olmak için tartışırken, Hermione ikisini de susturdu "Çocuklar, kusura bakmayın ama biz Angelin'in vaftiz babasına karar verdik." Draco ve Haary zaferle sırıtıp birbirlerine pis pis bakarken Snape konuşmaya devam etti "Ron sende kabul edersen, Angelin'in vaftiz babası olmanı istiyoruz." Ron şaşkınlıkla donarken Hermione onun bu halini sırıtarak karşıladı ardından "Luna'dan da vaftiz annesi olmasını isteyeceğiz." Dedi. Harry ve Ginny içtenlikle tebrik ederken Draco'da isteksizce bir şeyler mırıldandı. Onların bu haline alışık olan Hermione ve Snape ise sırıtarak, büyük siyah gözlerini hayretle açmış küçük Angelin Snape'e baktılar.