(Zaw❣️)
ေျခလွမ္းတိုင္းတြင္...
ေနာင္တကင္းမဲ့ပါေစေတာ့...~
တေရြ႕ေရြ႕သြားေနေသာခရီးသည္...~
အထေျမာက္ခဲ့ေလသလား...
ဟိုး...ေရွ႕နားအႀကည့္ပို႔လိုက္လ်ွင္ပင္~
အနီရင့္ရင့္တိုက္ပုေလးကိုေတြ႕သည္...
ဒါဟာ...
ဟိုေကာင္ေလးအိမ္!
Wang ရွိေနမည့္...ဟိုေကာင္ေလး၏အိမ္~
ဝမ္းသာအားရခပ္သြက္သြက္သြားမည္ျပင္ျပီးမွ~
ေျခလွမ္းတို႔ကိုရပ္တန္႔ရင္း...
ေတြေဝမႈတို႔ႏွင့္...
ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ထိုင္ခ်မိလိုက္သည္...
ကြ်န္ေတာ္ဟာ...
အခုဘယ္လိုအတန္းအစားမ်ိဳးျဖစ္ေနျပီလဲ?
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ခပ္ရူးရူးႏွလံုးသားေနာက္ကိုလိုက္ရင္း~
Wang ကိုျပန္ေမ်ွာ္လင့္ျပန္တာလား?
ေတြ႕ရင္ေရာ...?
သူမျမင္ခ်င္တဲ့မ်က္ႏွာ...
သူ႕ေရွ႕ေပၚလာတဲ့အတြက္~
ဘယ္လိုေျဖရွင္းခ်က္ထုတ္ရမလဲ...?
ကြ်န္ေတာ္...
သိတာတစ္ခုသာလ်ွင္~
ကြ်န္ေတာ္...Xiao Wang ကိုလြမ္းသည္...!
ကြ်န္ေတာ္အမွန္ေတာ့~
မေနႏိုင္ေသး...
သူရဲ႕အေခ်ဇာတ္ထုပ္ထဲတြင္ေပ်ာ္ေမြ႕ေနခ်င္
ေသးသည္~
ပိုင္စိုးပိုင္နင္းတစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔သံေအာက္မွာ
မေသြမတိမ္း...
ေခါင္းျငိမ့္ခ်င္ေသးသည္...~
ပိုပိုေသခ်ာလာေသာအေျဖသည္...~
အညံ့ခံျခင္း~
တလူလူေထာင္ေနေသာ...
မာနကုိအစြယ္ခ်ိဳးရင္း...~
ထိုေကာင္ေလးအား...~
သူ၏အခ်စ္မိုင္ကုန္ေပးထားသည္ဆိုလ်ွင္...
ကြ်န္ေတာ္အားနည္းနည္းမ်ွေပးရန္အသနားခံ
မည္...
နင့္နင့္နဲနဲ...
နာက်င္ေသာ္လည္း~
အားတင္းထားပါရေစလား?
ျပန္ထလာေသာ~
ႏွလံုးသား၏အခ်စ္စိတ္သည္...
အနည္းငယ္ေတာ့ကသိကေအာက္ျဖစ္စရာ...
သို႔ေသာ္...~
ကြ်န္ေတာ္သည္...~
အမွတ္မရွိေသာအခ်စ္ရူး~
Lee Taeyong ျဖစ္သည္ !
သုတ္ေျခတင္ကာ...~
10 လွမ္းေလာက္လွမ္းေတာ့...
ဦးတည္ရာအိမ္ကေလးသည္...
တန္းတန္းမတ္မတ္~
အရဲစြန္႔ရင္း...
ခပ္ရုိ႕ရုိ႕သြားကာ...
သံတံခါးအပုေလးအေပၚမွလွမ္းကာႀကည့္လိုက္သည္...~
أنت تقرأ
" အစမရှိသော "
أدب الهواةသူနှင့်ကျွန်တော် စတင်ခဲ့ကြတယ် .. ကံမကောင်းစွာပါပဲ။ စတင်ခြင်းဟာ အထမမြောက်ခဲ့။ #TaeTen #Angst #Fiction Story Cover By -@AkariXing
