Rozdział 28

25 3 0
                                    

Wstałam o 9 wzięłam czyste ubranie , które wyglądało o tak:

Wstałam o 9 wzięłam czyste ubranie , które wyglądało o tak:

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

i ruszyłam w stronę łazienki.Po drodze spotkałam płaczącą dziewczynkę podeszłam do niej i zapytałam.
-Czemu płaczesz?
-Bo moja mama ma operację przez  którą ryzykują jej życie.
-Wszystko będzie dobrze uwierz mi
-To jest moja jedyna osoba teraz.
-A nie masz babci albo dziadka?
-Niestety nie zmarli jak miałam 6 latek.
-Zaufaj mi wszystko będzie dobrze .
Po rozmowie poszłam do łazienki , przebrałam się i pomalowałam następnie wyszłam.Gdy weszłam do sali nikogo jeszcze nie było a miał przyjść po mnie Hunter,w chwili kiedy stałam odwrócona przodem do łóżka przestraszył mnie mój chłopak a ja w geście obronnym go niechcący udeżyłam.Przepraszałam go a on się śmiał nie wiedziałam wtedy co zrobić i fochnęłam się,wychodząc zauważyłam znowu tą dziewczynkę i płakała zapytałam
-Czy przeżyła ?
-Tak dziękuję że wierzyłaś w to że moja mama przeżyje
-Nie ma za co trzymaj się i pozdrów ode mnie twoją mame.

Wyszłam wkońcu ze szpitala,poszłam do domu,włączyłam telewizor,oglądnęłam jakiś tam film i zasnęłam.

Forever ? Forever Hunter Rowland Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz