KONTROLSÜZ

DÜNYA

ON İKİ YIL SONRA
Lera Guhal= April Green
Galya Guhal =Rose Green

Hayatta bu duyduğum şeyden kötü ne olabilirdiki Rose sevinçle "Aynı üniversiteye kabul edilmişiz. Hemde aynı bölüm" diye bağırıyordu. Bir an için yüzündeki o sinsi gülüş hiç silinmeyecek sandım. Sahte bir gülümsemeyle " Amman ne güzel"
dedim. Hayatta onunla aynı üniversite aynı bölüm muhtemelen aynı sınıfa düşmekten daha kötü bir şey olamazdı. Zaten ilk okulu orta okulu ve Liseyi aynı sınıfta okumuştuk. Lisede bizi farklı sınıflara koydukları için Bay ve Bayan Green'e yani üvey ebeveyinlerimize haber vermiş benim sınıfıma geçmeyi başarmıştı. Daha neyine seviniyordu. Onun tek bir amacı vardı ve oda beni sürekli gözünün önünde tutmak ve aptalca bir şey yapmamı engellemek. Benim tek amacım Rose 'dan uzak durup aptalca bir şey yapmak. Benim ona sinirli sinirli baktığımı gören Maria " En azından şehirden ayrılmıyorsunuz iyi tarafından bak."
Gözlerimi devirerek " Bunun iyi tarafı yok Maria New York'ta okumak istiyordum ama tercihimi siz yaptınız ve bu şehirden çıkmamam gerektiğini söylediniz." Maria ona anne demememden rahatsız olmuştu ama umursamaz görünmeye çalışarak konuşmaya devam etti "Gerçekten burdan çıkmamalısın Mensrop olduğun için kötülükler seni bulur biz birlikte olursak daha güçlü oluruz."
"Ben Mensrop değilim buradaki insanlardan tek farkım o lanet gezegende altı yıl geçirmem benim güçlerim yok onlar gibi yeşil gözlü de değilim buradaki insanlardan farkım ne peki korumanız gereken Rose"
Rose sinirlenmiş bir şekilde "Birincisi April bir daha Anneme Maria deme ikincisi bir daha argo kullanma üçüncüsüde burada ne kadar kalırsan kal sen bir Mensropsun ve insanlar gibi olamazsın."
"Ablamışsın gibi davranmayı ve sesini kes Rose!"
Rose yine boş konuşuyordu ve beni sinirlendirmeyi başarmıştı elimdeki bardağı o değersiz başında parçalamak için kendimi zor tuttum. İşlerin iyiye gitmediğini anlayan Maria "Tamam çocuklar sakin olun hadi April biraz dışarı çık istersen "
Elimdeki bardağı hızlıca yere fırlattım bardak yere değer değmez tuza dönüştü. Sonrada gitarımı alıp dışarıya çıktım. Rose arkamdan bağırıyordu. Maria onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Evet evin kötü çocuğu benim çünkü gerçekte anne ve babam olmayan kişilere anne baba diye hitap edemem ve etmem. Evde huzursuzluk çıkaran genelde ben olurum mutluymuşum gibi yapmam ve kurallarla yaşayamam benim güçlerim yok bu kurallar benim için değil ama sürekli yapmam gerektiğini söylüyorlar. Gerçekten bu hayattan çok sıkıldım. Bu kadar kötü şeyin içindeki tek iyilik sanırım çok sevdiğim arkadaşlarım aslında herkes benimle arkadaş olmak ister ama benim en iyi arkadaşlarım Chantal ve Mavrick. Ben Sekiz yaşından beri gitar çalıp şarkı söylüyorum bu konuda mütevazı olmayacağım sesim çok güzel Mavrick DJ ve birkaç enstrüman çalar. Chantal o pek bir şey yapmaz tabi alışveriş yapmak dışında. Telefonumu elime aldım ve Chantal'ı aradım. " Ap naber?"
"Berbat Chantal buluşalım mı?"
"Aaa tabiki Ap Yine o gıcık ikizin mi seni delirtti? Tamam boşver konum at Mavrick'i de alıp geliyorum."
"Tamam görüşürüz."
Efes Kafe 'ye geldiğimde neredeyse boş olduğunu görüp en köşedeki yerime geçtim. Dean yanıma gelip resmi bir dille" Ne alırdınız leydim?"
"Defol Dean " Dean sınıf arkadaşımdı çok iyi biriydi ailesi onu terk etmişti. O da kız kardeşi ve büyük annesine bakmak için çalışıyordu. Onu kendime benzetiyorum hikayeler tamamen farklı olsada sonuç aynıydı.
Dean müzipçe gülüp "Baş üstüne Ap arkadaşların gelirse isteklerini öyle alırım "
Arkadaşlarımın çoğu sanki çok uzun ismim var gibi April'ı kısaltıp Ap derler. Bir süre telefonla oynadıktan sonra kapıda bizimkileri gördüm. Chantal kısa siyah bir eteğin üzerine kırmızı dar  bir bluz giymişti ve kahverengi uzun saçlarını at kuyruğu yapmıştı, Mavrick  uzun bir tişört ve altına bol bir pantolon giymişti sanki pantolona köpek saldırmıştı. Bunu aklıma getirip gülümsedim. Mavrick  yakışıklı bir DJ ve Chantal güzel bir leydi gibi duruyordu.
Yanıma geldiklerinde ellerimizi tokuşturup merabalaştık. Chantal için dışardan bu ne kadar garip gözüksede oda bizdendi. Dean yanımıza gelip siparişleri aldı.
Chantal gözünün önüne gelen bir kaç tel saçı kulağının arkasına sıkıştırıp " Ap hangi üniversiteye kabul edildin ?"
" Goldinformation Üniversitesi "
Chantal sevinçle "Bizde" dedi. Neden bu kadar sevindiğini anlamamıştım çünkü aynı üniversiteye gitmek için tek tercih yapmıştık. Aslında şehir dışında okumak istiyorduk ama benim için onlarda şehir dışını tercih etmediler.
Ve sahte bir mutlulukla "Rose da "
dedim. Mavrick kısık gözlerle ki onun gözleri hep kısıktır "Şimdi neden tartıştığınızı anlıyorum."
Bu sırada siparişler gelmişti.
Mavrick heyecanla "Neyse siz boşverin her şeyi harika bir iş buldum yarın Max'lerin evinde parti var ve bizim grubun sesini geçen partide beğenmişler bizi çağırıyorlar."
Şaşkın bir yüz ifadesiyle Mavrick'e  baktım."Max mi şu okulun ineği onun sadece ders çalıştığını sanırdım. "
Mavrick  "Sanırım üniversiteyi New York ta kazanmış ve ailesi de bunu kutlamasına izin vermiş."
Chantal "Kim üniversiteyi kazandı diye parti yaparki..."
Mavrick " Boşverin o ahmaklar bunun için bize para verecekler bırakın yapsınlar ne diyorsunuz yarın akşam."
Chantal " Başka bir işim yok tabiki evet"
Bunu çok istiyordum ama üvey ebeveyinlerim ve kendini ablam sanan gıcık ikizim buna izin vermezlerdi. Geceleri tehlikeliymiş falan filan ama kimin umurundaki sinsi bir gülüşle " Hadi biraz eğlenelim"
Mavrick ve Chantal benim kabul etmeme çok sevindiler ve üçümüz yumruk tokuşturup havaya kaldırarak " Grup Mice" diye bağırdık. Etraftaki bir kaç kişi bize baktı ama umursamadık. Akşam olunca eve döndüm. Ev bıraktığım gibiydi çok itici. George olanları duymuş olacakki bana sinirli sinirli bakıyordu. Direkt mutfağa gidip bir şeyler atıştırdım. George "Akşam yemeğine inmeyecek misin?"
Sakin bir ses tonuyla "Hayır"
George " Neden?"
Elimdeki kola bardağını kafama diktim"Çünkü doydum" dedim.
Daha bir şey söylemesini beklemeden yukarıya çıktım. Rose'un odasının kapısı açıktı. Kitap okuyordu. Beni görünce göz ucuyla bana bakıp tekrar kitaba döndü. Cidden tüm gün evdemiydi? Ona bir anda acıdım. Sanırım onun tek arkadaşı bendim. Bir an içimdeki iyilik meleği onuda partiye çağır dedi. İçimden bir ses sonradan o iyilik mesleğine çok kızacağımı söylüyordu. Odamdan çıkıp onun odasının önüne geldim şimdi kapı kapalıydı kapıyı çaldım. İçerden tiz bir ses "Girr" içeri girdiğimde beni gördüğüne çok şaşırmıştı.
" Ben şey diyecektim yarın Max'in evinde parti var belki sende gelmek istersin diye düşündüm."
Yeşil gözleri kocaman olmuştu. "Sen cidden seninle partiye gelmemi mi istiyorsun? İnanamıyorum. Max beni partiye zaten davet etmişti. Ona katılamayacağımı söylemiştim. Ama sanırım kararımı değiştirdim." dedi ve boynuma atladı. Bu kadar sevineceğini hiç düşünmemiştim. Düşünceli bir şekilde ona bakıp "Bir sorunumuz var çünkü partinin solisti benim yani Maria ve George'ye partiye gideceğimizi söylemeyeceğiz. Kaçak gideceğiz."
Rose şaşkın bir ifadeyle" Buna çok kızarlar hem senin göze batmaman konusunda bende onlarla hem fikirim."
Onun yatağına oturup " Hadi ama Rose küçük bir partide şarkı söylüyorum diye ünlü olup Kaly askerleri tarafından yerim tespit edilip öldürülecek miyim? Bir kerelik olsun birlikte bir şey yapmak istemiştim."
Rose düşünüyor gibiydi sonunda konuşmaya karar verip " Tamam ama son bir daha ki sefere seni yakalarsam..."
Daha sözünü bitirmeden "Tamam işte bu kadar. Yarın kaçıyoruz."
Rose biraz endişeli gözüküyordu ama gözlerindeki mutluluk saklanamayacak derecede büyüktü. Asıl sorun benim Rose'u partiye getireceğimi duyunca Chantal ve Mavrick'in tepkisinin ne olacağıydı.

İsimlerin Okunuşları
April= Eprıl
Chantal= Şantal
Mavrick=Mevrik
Rose=Roz

Merhaba arkadaşlar umarım bölümü beģenmiştirsiniz. Yorumlarınızı bekliyorum vote atmayı unutmayın hepinizi çok seviyorum Green ailesi❤❤