Zelfmoord

Kermis!

Wanneer ik weer een flits zag, zag ik een draaimolen, een kraampje waarbij je kaartjes kon kopen voor een best wel aardig prijsje, een achtbaan met ook kaartjes verkoop, een kraampje met zuurstokken, grote lolly's, suikerspinnen en ander zoetigheid waarvan je tanden weg-rotten. Een kraampje waar je met een spel knuffels, eenden en andere spullen kon winnen, en andere kraampjes met nog meer spelletjes. het stond allemaal dicht bij de zee. Ik voelde de zoute, koude zeewind mijn neusgaten onderzoeken en mijn haren doorvliegen. Ik liep vooruit. Ik voelde iets groots, zachts en warms in mijn hand dat naast mijn oor hing. Toen ik keek zag ik een oude hand in mijn hand. Ik keek rechts omhoog en zag toen mijn opa. Hij zag er gezonder uit. Zijn huid was zoals normaal en niet meer paars-achtig zoals sinds.. sinds de drank. Ik zag hem eindelijk weer glimlachen, dan bedoel ik echt glimlachen. Ik zag hem weer gelukkig, zoals ik me op dit moment voelde. We liepen richting een kinder achtbaan en aan mijn linkerkant liep mijn vader met mijn zusje in de kinderwagen. Ik vroeg me af waar mijn moeder was. Word van alles terug gespoeld, kan ik mijn moeder niet eens terug zien. "Waar is mama?" Vroeg ik. "Dat vroeg je net geleden al? Ze is thuis bij oma." Zei mijn vader. Ik herinnerde het me weer. Mijn oma voelde zich niet lekker en toen is mijn moeder bij haar gebleven. Ik merkte dat ik bezorgd keek. "Alleen een griepje hoor. Nergens om je druk over te maken." Zei Opa. Ik begon te rennen. Ik voelde me vrij. Al mijn haar wapperde achter mijn hoofd. Ik rende naar de achtbaan en maakte toen een rondje met mijn armen gespreid en een glimlach op mijn gezicht. Mijn opa en ik wouden naar binnen lopen maar een man in een witte blouse, met een zwarte broek en een zwarte stropdas hield ons tegen. Op zijn linker borst zat een naamplaatje waarop stond 'beveiliger Bert Steugmans' Ik keek hem aan. Met mijn hoofd helemaal naar boven gericht. De man was erg lang en had een soort dreigend gezicht. "Waar gaat u met uw dochter naar toe?" Vroeg de man aan Opa. "Waar denkt u waar we naar toe wouden gaan?" De man keek met een zwoele blik en mijn opa keek gefronst. "Heeft u het bord niet gelezen?" Vroeg de man. Hij had een zware schore stem. Hij had de dag hiervoor gefeest moeten hebben. "Dat heb ik heel erg goed gelezen meneer. De vraag is of u het heeft gelezen?"

"Pardon?"

"Mijn dochter is toevallig al 7 en op het bord staat 'voor 6 jaar en ouder. Jonger dan 6 jaar, geen toestemming.' " Hij wees naar het bord en de meneer keek bedenkelijk. "Heeft u wel een kaartje gekocht?!" Vroeg hij. Ik durfde te wedden dat de man iets zocht om de reden van zijn gedrag te verklaren. Mijn opa haalde het rode kaartje tevoorschijn en drukte het tegen de neus van de meneer. Het kaartje was nog een beetje nat omdat het was gevallen aan de zijkant van een regenplas. Toen hij het kaartje weer terug stopte zag ik dat het kaartje had afgegeven en de meneer had een dikke rode stip op het puntje van zijn neus. Ik barste in lache uit, het kaartje gaf af. De meneer keek verrast en liet ons toen gaan. De rit was best wel saai maar ik moest lachen om hoe opa zich gedroeg tijdens de rit. later gingen we naar een paar kraampjes en had ik allemaal spelletjes gedaan. Mijn opa had voor mij een grote knuffel hond gewonnen en ik had zelf nog een doos waar 'vier op een rij' in zat gewonnen. Toen ik in de auto zat zag ik weer een flits. Hij was deze keer groter en duidelijker...