Dood?

475 15 3
                                    

Ik bleef skaten. Ik ging over het fietspad en kwam uit onder een brug waar graffiti was gespoten. Ik besloot zonder erbij na te denken om hier te gaan spuiten. Ik spoot mijn tag en schreef nog wat teksten zoals 'Fuck Life' 'I Do What I Want' Toen merkte ik pas dat ik over iemands anders werk spoot. Het was een soort monster met tranen van verdriet. Ik reed weer weg. Na aan paar uur geskate te hebben reed ik richting huis. Ik deed de poort zachtjes open. Mijn moeder kwam aangerend naar beneden en omhelsde me. Ze was knal rood en had dikke tranen in haar ogen. Ik rook haar heerlijke geur weer. Het gaf me een verfijnd gevoel. Ik probeerde me te focussen op wat er was gebeurd en waarom ik boos was. "Het spijt me, het spijt me zo." Ze begon harder te huilen. "Mam, het was maar een ruzietje en ik ben wel vaker weg met mijn board?"

"Lieverd, ga zitten, alsjeblieft."

"Wat is er aan de hand?!"

"Ik weet niet hoe ik dit moet vertellen."

"Zeg wat er aan de hand is!" Ik begon in paniek te raken.

"Papa en je zusje hebben een ongeluk gehad." Ze begon harder te huilen dat ik haar bijna niet verstond.

"Ze hebben het niet overleefd." Vertelde ze. Ik kreeg het opeens snik heet en alles aan mijn lichaam werd koud. Ik kreeg knallende hoofdpijn en ik stond op. Ik staarde voor me uit terwijl mijn moeder mij omhelsde. Ik duwde haar weg en liep naar boven. Alles was zo stil. Het leek alsof ik doof was. Ik liep mijn kamer in. Ik stond daar. Het was stil in mijn hoofd terwijl er zoveel gedachtes rond spookte dat ik op de een of andere manier niet verstond. Ik stond daar. Het gevoel alsof ik elk moment kon vallen. Mijn papa.. En mijn zusje.. Ik had daarnet nog ruzie met ze. Ik bedacht me dat het mijn schuld had kunnen zijn. Ik rende beneden en deed de deur open. "Zochten ze naar mij?" Vroeg ik.

"Wat?"

"Papa en Nina. Zochten ze naar mij?"

"Lieverd, het is niet jou schuld."

Ik begon te schreeuwen.

"Geef antwoord godverdomme!"

"Ik wil die taal niet horen!"

"Ja of nee?!" Schreeuwde ik op mijn hardst. Ze werd stil. "Ja." Ik rende naar boven. Ik trapte mijn deur dicht en schoof met veel moeite mijn tv ervoor. Ik schreeuwde het uit met woorden die ik nooit eerder had gebruikt. Ik pakte een schaar. Ik wilde de pijn voelen dat ik van binnen voelde. Ik kraste mijn pols open en er kwam bloed uit. Ik hield mijn handen in mijn haren en trok eraan. Ik gilde en het bloed drupte langs mijn arm. Ik begon te huilen en kromp in elkaar. Dit was allemaal mijn fout..

ZelfmoordWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu