Gazetecinin Sırı

Bölüm-1 :KAÇIŞ

Merhaba canım lütfen kendinizi içinde hayal edip okuyun zaten devamında sizi içine çekecektir.

__________-_-__________________

"Çabuk şu gri arabaya bin!"

Diyor bana ve etrafına kuşkuyla bakıyor. Dediğini yapıp arabaya biniyorum. Korkmuyor değilim. Ablam şoför tarafina binip arabayi çalıştırıyor.

Ablam araba kullanmasını bile bilmezken nasıl arabayi çalıştırıyor hem bu eski arabada nerden çıktı?

Kapıları kilitleyip gaza basıyor.

" nereye gidiyoruz ? ....... Bişi söylesene! .....hem, hem bu araba da neyin nesi oluyor? "Dedim hala bu durumdan birşey bilmedigimi belirterek.

" Bi sus! Allah için bi sus! Herşeyi anlatacam yeterki sus ve ben ne dersem onu yap, düşünüyorum bulacağım bir yol." Diyor ve bana bakıp 'tamam' sözcüğünü benden duymak istediğini belirtiyor.

Uzun siyah düz saçlarına yakışacak siyah tişört ve siyah dar pantolon, tişörtun üstüne siyah Zincirli kısa deri ceketi ile keskin bakışları çok korkutucuydu doğrusu.

Zaman gidikçe daralıyordu.
Dayanamıyorum, şimdi saat 2.28 . Saat 12 den beri ne yaptığını neler olduğunu söylüyorum ve o sadece Susma mi bekliyor, olacak iş değil.
12 de bana hızlı bi şekilde eşyalarımı toplamamı ve kendisini takip etmemi istiyordu benden.

Daha fazla dayanamadım ve şimdilik çenemi kapattım. Fırtına öncesi sessizlik gibi bir Kasvetli hava vardı.
Sinirlendigimi hissediyor ama bişi dememiş olmasi onun işine geliyor.

Aradan baya bir zaman geçmesiyle
Bir an gaza basınca ablama döndüm.
" Neler oluyor yavaş sür şunu korkuyorum. Kaza yapcaz. "
Dedim afalayarak ama beni dinlemiyor du. Yüzünde öfke, kırgın ve korku ifadesi hakimdi sanki dokunsan saldırıya geçecek gibi.Ama o gazeteci neden korkuyor ki ? Ya da ne için korkuyor? Veya kimden ?

Onun korkusu banada geçiyor, bende panik oluyorum.

Kaç şehirden geçmiş kuzeye doğru gidiyorduk. Birden rüya :
"Gizem. Kaç motorsiklet var!" Dedi aceleyle . Ne Motorsiklet ya. Ben daha ne dediğini anlamaya çalışırken.
" GİZEM HADI BAK ŞU LANET OLASI ARKANA! ! " Diyerek bağırmasiyla korkuyla arkama baktım ve saymaya başladım.
" dört - beş sanırım arada arabalar var görmüyorum. " Dedim ve önüme çeviriyordim bakışlarımı.
" Allah kahretsin Çoklar. Peşimizdeler. " diyor sinirle. Ne neler oluyor.
"Abla neler oluyor yaa" diyorum.
"Gizem şimdi değil. Sadece dediğimi yap. Benim bir bildiğim var ve sadece bana güvenmeni istiyorum bu zor biliyorum ama en azından şu olayı atlattiktan sonra" Diyor. Başımı tereddüt ederek aşağı yukarı salladım.
" telefonumu al ve konumu aç." Demesiyle.
" Telefon nerde?" Dedim.
" hızlı ol biraz!. Arka cebimde."

O tarafa uzandım ama emniyet kemerim yüzünden uzanamiyorum. Kemeri çıkartıp ablamin cebine uzaniyorum ve telefonu almamla yerime geçtim. Kemerimi takıp ablamin söylediklerini yapmaya koyuldum .
" Konumu bul daha sonra bize yakın olan şehirlere bak. Ne kadar uzaklıkta söyle. "
Ablamin dediğini yapıp bize en yakın olan yeri söylüyorum.
"Sivas. " Dedim hızla sonra da ekliyorum. " 10 km uzaklıkta."diyorum ve arkama göz atıyorum.
" oraya yakın bir otel bul." Demesiyle önüme dönüyor ve yavaş yavaş olsa da ne yaptığını anlamaya başladım .
Ablam arkasına bakıp daha da hızlanıyor. Midemin kalktığını hissediyorum. Zar zor telefona bakış atıp girişe yakın ama bizi bulamayacaklarin bir otel arıyorum. Bi süre sonra 3 yıldızlı Otellin konumunu buldugum gibi telefonu göz önüne görünen bir yere bırakıyorum.
" hala Peşimizdeler ama uzaklar. Yetisemezler. " diyor ablam verdiği cevabın rahatlığıyla gülümseyerek . Bende aynı rahatlığı aldığım gibi gülümsedim ama ablam kadar değil genede korkuyorum. Söylediğine kendisi de inanmıyor.
O çok cesur bir kız ben ise burda korkudan altımı pisletebilirim.

*********

Seslerin verdiği rahatsızlık la uyaniyorum. Ne zaman uyumustum ben?
"Çabuk kalk. Hadi acele etmemiz lazım. Gerçi atlattık ama genede riske giremeyiz. " Dedi ön kapıyı kapatıp çantalarini sırtına alıp beni bekleyen Rüya .
Adrenalin verdiği korkuyla önce dogrulayip sonra hızla Çantamı sırtıma aldım ve arabadan çıktım. Geceden olsa havanin soğukluğu insanın içini ürpertiyordu. Kapıyı kilitledigine emin olmak isteyen ablam 2 kez kapıları kontrol edip daha sonra Otel olduğunu tahmin ettiğimiz binaya yürüdü.
Ablam ne ara kimliğimi aldığını bilmiyorum ama iki kimliğide görevliye verip kayıt yapıyor.
" Senem Ginar. " Dedi adam bana bakarken. Kaşlarımı çatmış adama bakıp 'bir yanlışlık var, senem ismim değil ' diye soyleyecekken ablam yerime konuştu.
" Evet kardeşim. " Dediverdi. Ne olduğunu anlamamistim ki bugün hicbirsey anlamamıştım .
" Sinem Ginar. " diyor bu sefer ablama doğru söylüyor.
" Evet benim. " diyor. Hiç bozuntuya vermeden. Pes doğrusu.
Ablam kimliklerle birlikte odanın anahtarlarıni alıp yürüyor. Bende arkasından.
Asansöre biniyoruz sonra '4.' Düğmesine basılmasıyla birlikte asansör hareketleniyor.
" Vay.pes doğrusu. Gerçii senden beklenir dimi Sinem hanım." Diyorum yapmacık bir gülümseyle alkışliyorum. Bana dimdik bakıp başını olumsuz sağlaması beni çileden çıkarıyor herzamanki gibi birde üstüne susuyor.
Tam konuşacağım sırada asansör kapısı açılmış , ablam Odamızi bulmaya gidiyordu. Sinirle ayaklarımi yere sürte sürte arkasından yürüdüm .
12. Numaralı odanın kapısının önünde durup anahtarları delikten geçiren ablama baktım. Kafam karışmış bi halde arkasından içeri girdim.
" Anlat! Herşeyi." Diyorum daha fazla bekleyemez bir şekilde kapıyı kapatıp eşyalarımı yere bıraktığım gibi kollarımi göğsümde bagliyirum.
"sus gizem sus. Anlatacam kaçacak değilim. " diyor hala ya hala beni sinir ediyor. "Bilmediğim kişiler Peşimizdeler ve sen bana sakin olmamı istiyorsun. Hala susmami istiyorsun peki ne zaman ne zama ha ?Korkuyorum tamam mı ne yaptığını neler olduğunu bile bilmiyorken nasıl susabilirim? !!!" Dedim bağırmaya ve ağlama başladım .
Ablam hemen yanıma gelip ilk kez sarıldı ve o da benim gibi ağlmaya başladı hemde hickiriklarla.

......