Gazetecinin Sırı

Bölüm-3 : Hayal, gerçeklere dayanıyorsa?

Arabadayim ama bu bindiğim beyaz araba değildi. Ben yan koltukta oturmuş elerim ,ağzım bağlı neler olduğuna bakıyordum.
Şoför koltuğunda o adam asansör de karşılaştığım adam. Diğer koltukta otel koridorlarında karşılaştığım adam.
Asansörde karşılaştığım adam ,
Bana bakıyor ve göz kırpıp kahkaha atıyor. Korkmaya başlıyorum ve ağzım kapalı olmasına rağmen bağırmaya başlıyorum. Halbuki kimsenin beni duymacağını biliyordum.
Sesim boğuk geliyordu kulağıma. Gözlerim kapanıyor ve arabada bir sarsıntı oluyor.
" Gizemm. Gizemm! " diyor birileri ama gözlerimi açamıyor , hareket edemiyorum. Ses daha net gelmeye başlıyor.
" Gizem uyan. Lütfen çabuk. " Diyordu birileri . Ablamin sesiydi Bu.
Derin bir nefes alıp gözlerimi açtım ve doğruldum. Etrafıma baktim beyaz arabanın içinde arka koltuğunda uyuya kalmışım. Az önce gördüklerim bir kabustu.
" Gizem başını eğ ve ön tarafa gel. " konuştu rüya aceleyle.

Bir patlama sesi duyuyorum ve ardından çığlık atıyordum.
Rüya'nın dediğini yapıp hızla öne geçtim.
" Abla neler oluyor? Silah mıydı o?" Dedim arkama bakmaya korkuyordum.
"Evet. Tehlikedeyiz. " Diyor ve bir eliyle direksiyonu tutuyor diğer elini küçük çantaya sokuyor. Ben korkuyla ona bakıyorum. Daha sonra çantadan silahını çıkartıyor.  Ne  bir dakika silah mı. Yok daha neler.
" Abla o- o elindeki silah mı?"diyorum Dehşete düşmüş bir vaziyette.
" Gizem sırası değil anlıyorsun değilmi. Şimdi sana ne desem onu yapacaksın. " ve benim tamam dememi beklemeden koltuğunun üstüne çıktı. Ne yapıyor bu?

" 3 e kadar sayacam ve senle yer degistirecez." Dedi ve ben daha olayı çözemezken.

" Bir. ... Iki. Üç. Şimdi. " Diyor ve elini direksiyondan birakmayarak ortaya geçiyor.
Bende aceleyle şoför koltuğuna geçiyorum, korkudan ne yapacağımı bilmiyordum.
" Direksiyonu tut. Sadece düz yolda ilerle araba yok yolda zaten. Sağa Sola hafif sallaman yeterli. " Diyor ve ben direksiyonu tutar tutmaz o elini kaldırıp eski yerime geçiyordu.
Ben daha arabayi kullanmayı bile bilmiyorken nasıl direksiyonu salliyim. Ellerim titriyor,  dediği gibi sağa sola hafif ve yavaş döndürüp arabanın düz gitmesini salliyordum. Allah'tan başka arabalar yok yoksa kaza her han gerçekleşebilirdi.
Ablama bakmak istesemde kaza yapacağımdan korkup bakmıyordum. Yan gözle bakıp anında gözlerimi kaçırdım.
Ablam elinde silahla başını cama çıkarıp nişan almaya çalışıyordu.
Ve bir ses daha patlıyor. Şimdi de
Ard arda silah sesleri patlıyor.
Telaşlı bir şekilde aynadan bakıyor ve anında önüme çeviriyordum bakışlarımı.
Arkamızda motor kullanan adamlar vardı. Nasıl bulmuşlar bizi?

"Salak herifler. Hay ben sizin...." dedi ablam. Ilk kez ağzından küfür ettiğine şahit oluyorum.

Ablam derin nefes alıp başını camdan çıkarıyor ve bir dakikaya varmaz silah ediyor. Bir el ateş ediyor ve yine. yine. yine sonra bir el ateş daha
Ardından sevinçle bağırıyor.
" VURDUM!  YANLIŞ kişiye  çarptıniz Oğlum!  " diyor.
Ben Dehşete kapılmış ona baktım.
" Ne adamı mi vurdun. " Dedigim an önüme dönüyorum.
" Yo yoo Adamı değil keşke adam olsa ben motorların tekerlerini vurdum. " Diyor . Afalanmıştım.
Arkadan motor sesleri kesilince aynadan adamlara göz atıyorum. Motorlardan biri düşmüş adam yerde bacağını tutuyordu diğer motorlar aynı durumdaydı.
" Sen ne yaptın. Ya  ölseydi birileri ."Dedigim an ablam kahkaha atmış.
" Ay gizem. Keşke gesberseydi şerefsiz herif bizi öldürmelerini mi istiyorsun yoksa. " Diyor ve bana doğru geliyor.
" Hayır tabiki. " Diyorum.
"Neyse. Kalk yer değiştirelim. Birazdan bize yetiştirler derdim de sanmam yetişmeleri zor eminim." Diyor ve yer değiştiriyoruz. Ablam  gaza yükleyip onlardan uzaklaşmaya başlıyor. Hala kulaklarıma silah sesleri ,Uğultusu geliyor gibi beynimde zikzaklar oluşuyordu.
Başımı avucumun arasında tutup ovaladim. Beynimin içindeki alfalari kovalamaya çalıştım.