MİLAT

Kabus -5-

45 dakika geçmek bilmemişti.Çok sıkıcı bir odaydı.Her şeyin beyaz olması sinir bozucuydu.Randevum bittiğinde içimden zafer çığlığı atarak oradan hemen çıktım, teyzemi aradım ve biraz yürüyeceğimi gelmesine gerek olmadığını söyledim

Kafa dinlemeye ihtiyacım vardı.Tüm bunlar bana çok ağır gelmişti.Vücudum çökmüştü, hem ruhsal hem fiziksel olarak.

Kulaklığımı taktım ve müziğin sesini sonuna kadar açtım.Kendi düşüncelerimle başbaşa kalmamak için en iyi yöntem buydu.

1 saat yürüdükten sonra eve yaklaşmış olmanın verdiği bir huzursuzluk kaplamıştı içimi.Evet normalde 15 dakika süren yolu uzata uzata 1 saatte yürümüştüm ve tüm o zaman boyunca teyzem defalarca arayıp mesaj atmıştı.

Neden biraz olsun yalnız kalmama izin vermiyor cidden anlamıyorum sürekli peşimde sürekli arayıp mesaj atıyor.

Kim bilir eve girdiğimde beni neler bekliyor olacak, teyzem dışında.O zaten kaçışı olmayan bir işkence.

"Mara nerelerdesin çok merak ettim, telefonunu neden açmadın, yoksa çaldırdın mı, yaralı değilsin dimi, bir şey mi oldu cevap ver?!"

"Sadece biraz yalnız kalmak istedim."

"En azından haber verebilirdin seni merak ettim, randevun nasıldı?"

"Sanane bundan? Her şeyimi sana anlatıyo olsaydım psikoloğa gitmezdim seni ilgilendirmeyen şeylere burnunu sokma."

"Bu kadar kaba olma Mara bu yaptığın hoş bir şey değil."

"Hoş olsun yada olmasın ben böyleyim memnun değilsen gidebilirsin."

"Aç mısın yemek hazır?"

"Hayır, odama gidicem rahatsız etme."

~

Odamın kapısını açıp içeri girerken Miray'ın sesini duyunca bir an için duraksadım.

Ağlıyordu.

Yanına gitmeli miydim? Ben ağlarken o benim yanıma gelmişti şimdi de ben gitmeliyim kendini yalnız hissetmemeli yanında olmalıyım.

Kapısını 2 kere tıklattıktan sonra içeri girdim.Yatağında yatmış babamın ona küçükken aldığı büyük ayıcığa sarılmış ağlıyordu.

"Miray iyi misin?"

"Sence iyi miyim?"

"Üzgünüm ben sadece ağladığını duydum ve nasıl olduğuna bakmak istedim."

"Seni ilgilendirmez, her istediğinde odama girme."

"Sorun ne Miray? Bana anlatabilirsin."

"Sorun mu ne ? Sence ne, bir düşün bakalım aaa belkide anne ve babamın ölmesi olabilir yada oyuncak bebeğim kırılmıştır sence hangisi Mara?!"

"Saçmalamayı kes artık anne ve babasını kaybeden bir tek sen yoksun.Seninkiler öldüyse benimkiler de öldü unuttun mu biz kardeşiz?!"

"Keşke unutsam bunu her gün istiyorum ama maalesef olmuyor!"

"Yeter artık sen üzülüyorsan bende üzülüyorum senin çektiğin acıyı bende çekiyorum şu hareketlerine bir son ver!"

"Ne yapmamı istiyorsun eve geldiğinde boynuna sarılıp hoşgeldin ablacığım dememi mi?"

"Sadece bu kadar acımasız olma Miray."

"Özür dilerim rahatını bozdum prenses."

"Yeter artık ya seninle uğraşamayacağım ne halin varsa gör!"