The Love Couples (ON-GOING)

CHAPTER EIGHT

Noahnn's POV

After 1 week

Nagising ako sa tapik sa aking balikat. Unti-unti kong iminulat ang akin mga mata.

-_o

o_-

o_o

Natigilan ako ng makitang si George ang nasa harapan ko diko din napansin at naramdaman na nakatulog na pala ako sa upuan ko malapit sa kama ni Caileen.

"Good morning....diko na nga pala ikaw ginising para lumipat sana sa sofa kasi mukang mahimbing ang tulog mo. Eto nga pala ang pagkain oh mainit pa yan di ka kasi nakain simula kagabi kaya binilhan na kita." -George

"Salamat....nag-abala ka pa..Teka baka hinahanap ka na sa bahay nyo...dika pa ata nauwi eh." -Me

"Dina tinawagan ko si Mommy sinabi ko ang nangyari kaya wag ka na mag-alala. Pinauwi ko na din yung mga kaibigan ko at kamibigan mo hinatid naman sila ng mga alagad ko" -George

"Mag-almusal ka muna tsaka maligo ubusin mo lahat yang dala ko si Mommy pa nagluto nyan para daw sayo." -George

"Pasabi sa Mommy mo salamat dito tsaka salamat na din sayo." Sabi ko.

Nagsimula na akong kumain at ganadong ganado naman ako kasi masasarap talaga ang luto nila. Beef Steak....Adobo....tsaka Omelette. May dessert pa syang dala. Ice cream. Matapos kong kumain ay naligo na ako tsaka lumabas naabutan ko naman na nandun na pala si Alfonso.

Alfonso's POV

Tinawagan ako ni George na pumunta ngayon sa ospital para daw makapag uli naman kahit konti si Noahnn kaya ako muna ang magbabantay sa kanya. Mula sa pintuan tanaw ko na agad ang nakahigang si Caileen mukhang hinang-hina sya parang gulay na lantang-lanta andami pang galos at pasa sa katawan nya at andami ding abubot ang nakalagay sa katawan nya. Kitang-kita mo sa kanya na nahihirapan sya. Payat na sya dati kaya mas pumayat pa sya.

"Caileen, kailan ka ba gigising kailangan ko kasi ngayon ng kausap nagbreak kami ni Allysa diba sabi mo pag may problema ako lumapit lang ako sayo...heto na oh nandito na ako pero ayan ka Tulog na Tulog....nakakamiss ka na ah....miss ko na yung pagiging madaldal mo" sunod-sunod na sabi ko para nga akong tanga na kumakausap sa tulog. "Damayan mo naman ako Caileen pls. Wala na akong kasabay pagpunta ng tambayan natin....lumaban ka Caileen para sakin plss....madami ka pang kailangan gawin para sa future mo....wala na tuloy naga-advice sakin pag may problema ako...Lumaban ka Caileen alam ko naman na lalaban ka dahil hahanapin mo pa ang lovelife mo diba??"  Mahabang sabi ko sa kawalan.

Mamaya pa ay may pumasok na na Doctor sa loob ng room.

"Sir kayo lang po ba ang kasama nya??" Doc

"Ahh oo ako nga po Doc...ano na pong lagay ni Caileen??" Tanong ko pa.

"I have good news for you sir and for her friends also" Doc

Naexcite naman ako sa good news baka kasi sabihin ng Doctor na baka mamaya magigising na sya o kaya di na sya coma.

"Ah ano po yun??"Naeexcite kong tanong

"It's a miracle she dont have lung cancer anymore"

"Pero Doc kailan po sya gigising??" Tanong ko pa

"Depende pa din yun sa pasyente kung kailan sya gigising kasi sa kanya nakasalalay ang kanyang paggising"

Bagsak ang balikat kong umupo sa upuan at saka nakitang paalis na ang Doctor. Di ko alam pero may konting saya pero meron pa ring konting lungkot. Saya kasi wala na syang cancer at wala nang taning ang buhay nya. Pero lungkot dahil yun ay kung gigising pa sya.