Bölüm 4

52 2 0
                                    

Batıkan ile son konuşmamızdan sonra abim gelmiş ve eve gitmiştik.Batıkan ile sık sık göz göze geliyor ve birbirimize tebessüm ediyorduk, ama abim ve Belinay'dan bir şeyler sakladığım için vicdan azabı çekiyordum. Batıkan'a göz kırparak mutfağa gittim ve onunda gelmesini işaret ettim. Beş dakika sonra o da arkamdan mutfağa girdi.

-Batıkan ben abimden ve Belinay'dan bir şey saklamak istemiyorum, hiç içime sinmiyor böyle. 

-Benimde öyle. Belinay bir şey diyemez üstüne çok sevinir de Kuzey abiden az çok tırsıyorum.

-Abimin beni senden kıskanmadığını biliyoruz, tabii bu sevgili konularında geçerli mi bilemiyorum. Ama mantıklı düşünürsek benim seni sevdiğimi biliyordu ve hiç sorun etmemişti. Şuan da mutlu olduğum için sorun olmaz diye düşünüyorum.

-Tamam o zaman hadi söyleyelim.

Batıkan kapıya doğru yöneldiğinde hızlıca ilerledim ve elini tuttum.

-Ellerin titriyor Güneş, iyi misin?

-Abimden korkuyorum sanırım Batıkan.

-Şapşalım ya korkma bunu da hallederiz.

Elini bıraktım ve salona geçtik. Abim şarkı dinliyor, Belinay de  arkadaşıyla görüntülü konuşuyordu.

-Belinay, Kuzey abi; biz sizinle bir şey konuşmak istiyoruz eğer izin verirseniz tabii.

-Kötü bir şey mi oldu yine?

-Yok aslında siz sorun çıkarmazsanız kötü bir şey değil aksine güzel bir şey olduğunu düşünüyoruz.

-Şu baş belası çocukla ilgiliyse sorun çıkar önceden uyarayım da.

-Yok yok uzaktan yakından alakası yok.

-Tamam anlatın bakalım.

-Şimdi Kuzey abi biz Güneş ile yaklaşık 9 yıldır çok yakın arkadaşız biliyorsunuz, tabii Belinay da öyle. Okul başladığından beri o ukala çocukla olan olayları falan son zamanlar çok sık düşünmeye başladığımı fark ettim. Öncelerden Güneş ile yakınlaşınca konuşunca falan hep bir garip hissederdim. Ilk başlarda cidden bunu arkadaşlığa hatta kardeşliğe sığdırmaya çalıştım, daha sonra bir baktım duygularım çok daha farklı yöne gitmiş. Kendimi o anaokul mezuniyetinde yıldızları izleyerek ağlayan küçük kız çocuğuna aşık bir şekilde buldum. Ne Güneş'e ne de sizlere söylemeye cesaretim olmadı, sanırım bunun aşk değil kardeşlik olduğunu söylemenizden korktum veya aramızın bozulmasından. Daha önce hiç aşık olmamıştım ki, nerden bilebilirim?Göz göze geldiğimde utançtan gözlerimi kaçırma isteğinin, eli elime değdiğinde kalbime konan kelebeğin, onunla konuşurken deli gibi atan kalbimin, onun için canımı verebilecek olmanın, onu ağlayarak gördüğüm günler geceleri yatağımda pamuk şekeri alınmış küçük çocuk gibi ağlamamın, onun canını yakan en ufak bir şeyde kalbimin paramparça olduğunun, onun sevdiği şeyleri sevmemin, yanındaki bütün erkekleri deli gibi kıskanmanın, yanında bir erkek varken bana baktığında o upuzun kirpiklerinin kalbime batıyormuş gibi olan hissin, onunla ilgili her şeyin aşk belirtisi olduğunu nerden bilebilirdim ki? Ama artık biliyorum, ben Güneş'e aşığım. Saçlarına, gülünce oluşan o dudağının kenarındaki derin çukura, gözlerine, duygularına,babasızlığına, annesizliğine, sevgilerine ve nefretlerine aşığım. Ben bütünüyle Güneş'e aşığım.
Ben daha bu sözlerinin şokunu üzerimden atamamışken Batıkan'ın bana doğru dönmesiyle ikinci bir şoku yaşamaya hazırlanıyordum. Batıkan'a ne yapıcaksın bakışlarımı yollarken elini bana uzattı ve tutmamı istedi, tuttum.
-Vicdan azabı çekmemen için  sevdiklerinin yanında sormamın daha doğru olduğunu düşünüyorum.Abinin de izniyle benimle çıkar mısın Güneş Arslan?
-Evet!

-Kızım yılların çapkın kızı olarak tarihe geçmiş bir Belinay Yıkılmaz bile bu kadar romantik bir çıkma teklifi almadı be. Bu teklife gökdelenlerin üzerinde ayakta alkış tutulur. Bak bak Kuzey abi örnek al da ileride yengemize şöyle bir teklifle git, yoksa senin gibi odunlarla olmaz bu iş.

-Belinay istediğim teklifle giderim yengenize sana ne oluyor kızım?

-Şşşş! Bu konu tartışmaya kapalıdır çünkü ben abimi hiç bir kız kurusuna vermem. Bana gelip 'Alllah'ın emri peygamberin kabriyle oğlunuz Kuzey'i kızımız yavşağa istiyoruz.' deseler belki düşünürüm yoksa mümkünatı yok. Yok kız istemeymiş, gelin almaymış banane. Kızı istemiyoruz, gelini almıyoruz be. Zorla mı vericekler?

-Veee Güneş Arslan kıskandı. Artık sevgilim olduğuna göre beni de kıskansana. 

-Bu kıskançlıklar abicanıma özel.

-Kıskan dedim lan, kıskanmazsan o kıskançlık hormonu salgılayan hücrelerine menüye koyar 3 öğün yedirtirim sana.

-Saygılar cancan. Daha sevgili olalı 5 dakika olmadı hemen benim beddualarımı çaldı ya.

Hepimiz 32 diş gülüyorduk, birbirimize sataşıyor, şarkılar dinliyor, sarılarak halıda yuvarlanıyorduk. Her zamanki mutlu kalpler gecesiydi. Belinay'ın ve abimin mutlu olmadığını biliyordum. Sadece biz mutluyuz diye gülüyor, mutlu gibi davranıyorlardı. Onlar aylardır mutlu değillerdi. Yılbaşında yani yaklaşık 9 ay önce bizim evde parti vermiştik ve Belinay abimi, abim de Belinay'ı seviyordu. İkiside birbirinden habersizlerdi. Partimize biz davet etmediğimiz halde abime seven kız; Asya gelmişti. Hiçbirimiz onu sevmezdik ve ben eve girer girmez bu geceyi mahvedeceğini anlamıştım. Gecenin ilerleyen saatlerinde makyajımızı tazelemek için benim odama çıkarken odamdan Asya ve abimin sesi geliyordu. Belinay kendisini tutamayıp hızla kapıyı açtığında Asya hızla abimin dudaklarına yapışmıştı. Abim ne kadar hızlı bir şekilde ittirse de Belinay ağlayarak evden çıkmıştı ve partimiz mahvolmuştu. O günden beri de ikisi de mutsuzdu. Ve ben Batıkan ile konuşup onları bir araya getirmeliydim. Baya eğlendikten sonra herkes odasına çıkmıştı ve ben uyumalarını bekliyordum. Tüm ışıkların kapandığından emin olduktan sonra yavaşça odamdan çıktım ve Batıkan'ın odasının kapısının önüne gelince derin bir nefes alıp kapıyı tıklattım. 

-Batıkan, benim Güneş. Eğer müsaitsen gelebilir miyim?

-Tabii ki gel bakalım. Ne oldu bir şeyden mi korktun?

-Yok.

-Rüya mı gördün?

-Yok.

-Ee ne oldu kuzum söyle o zaman.

-Aslında ben seninle bir şey konuşmak istiyorum.

-Dinliyorum.

-Yılbaşı gecesini hatırlıyorsun dimi?

-Maalesef ki.

-Bu gece hep beraber gülüşürken Belinay'ın ve abimin göz göze geldiklerinde gülüşlerinin solduğunu gördüm. Ne bileyim yani ikisi de birbirini  seviyor. Bence bunu hissediyorlar ancak ikisi de bunu söyleyecek cesareti kendisinde bulamıyor.

-Bence de haklısın ama biz ne yapabiliriz?

-Uzun zamandır akışına bıraktık ama sadece bizi mutlu etmek için uğraştılar ve başardılar. Şimdi de biz onları mutlu etmeye çalışsak? Kim bilir belki bizde onlar gibi başarabiliriz.

-Çalışalım çalışmasına ama bir planın var mı?

-Aslında şuanlık yok. Konuşabiliriz her ikisiyle de ama bunun işe yaramayacağına eminim.

-Tamam o zaman bu gece ikimizde düşünelim aklına gelirse unutmadan mesaj atabilirsin. 

-Tamam.Şey...

-Ney?

-Iııı... Seni seviyorum deli oğlan.

-Bende seni seviyorum utangacım...♡

Yıldız SavaşlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin