ZORAKİ EVLİLİK

26.BOLUM

Hellö
Medyada elvin vaar

"Selin noluyor"

"Bende birşey olduğu yok asıl sana noluyor.. kızım artık mertten vazgeçtiğini söyle lütfen ya"

"Ne alaka ya"

"Baya işte. Bana anlatamadığın ne varsa dökül bakalım"

Tam ağzını açmak için hazırlanıyordu ki kapı birden açıldı. Ve birisi paldır küldür içeri girdi.

"İyi ki kimse gelmesin demiştim. Meşgulüz dışarı Çıkarmisın"

"Heey özlenmemişim sanırım"

ses tanıdık geliyordu ama imkansızdı. Elvin en son evden kacmisti.. Ay bilmiyorsunuz tabi. Eh uzun hikaye bosverin zaten.

"Elvin?"

"Selincik. Meraba. Umarım gelmemde sakınca yoktur."

"Yok bebeğim yok da. Noluyoruz. Önce sen başla Açelya ya sonra döneriz."

Gözlerini kaçırdı. Bir problem olduğu o kadar belliydi ki. Gülümsemesi anında soldu.

"Bebeğim bir sabah uyanıyorum. Abimi bulmaya gidiyorum evinizi açtığınız için teşekkür ederim diye yatağında not buluyorum. Sonrasında yaklaşık 15 gündür kayıpsın.. Bir dökül bakalım. Sen öyle saçma sapan işler yapacak birisi değilsin. Anlat bakalım"

Birden gözlerinden yaşlar suzulmeye başladı. Göz altları mosmordu. Sanırım kapatıcı kullanmaya çalışmıştı ama pek fayda ettiği de soylenemezdi zaten.
Kim bilir kaç gündür uyumuyordu. Üstelik elleri titriyordu. Allah aşkına noluyordu bu kıza böyle.

"Pekala sen sanırım konuşmayacaksın. Ben soru sorayım sen cevap ver o halde."
Kafasını sallayınca devam ettim

"Buldun mu abini?"
"Buldum gibi. Yani tahmin ettiğim birisi var. Yani bilmiyorum.

"Peki bunu sana kim söyledi. Yani abini bulacağını"
O an daha şiddetli ağlamaya başladı. Ona sarıldım ve sakinlesene kadar bekledim.
Ağlaması artık iç cekislere dönünce. Kaldırdı kafasını omzumdan.

"Ege." "Peki biz onu tanıyor muyuz?"

"Sanmıyorum. Ama Burak tanıyabilir. Abimde tanıyor büyük bir ihtimal"

"Peki bana bu adamdan bahsedermisin"

Kafasını iki yana salladı..
Aklımdan türlü türlü düşünceler geçiyordu. Bu adam mı elvine birşey yapmıştı yoksa abisinden mi kaynaklıydi problem.

"Elvin problem ege mi abin mi"

"Selin abla. Ege.." abla deme diye uyaracaktim. Ama bunu ondan büyük olduğum için değilde yardım istediği için söylediğini anlayınca vazgeçtim.

Ben birşey diyeceğim sırada kapı tekrardan açıldı. Bu kapı sürekli söylediklerimizi yarıda kesmek zorunda miydi?

Burak da içeri bir telaş girdi. "Bunun burda ne işi var" dedi önce. Sonra elvinin yüzündeki ifadeyi görünce sırası olmadığını anladı ve yanına çöktü.. bu süre zarfında Açelya ağzını bile açmamıştı birşeyler anlamaya çalışıyor gibiydi.

"Elvin bir problem mi var?" Diye sordu Burak.

Elvin tepki vermedi. En sonunda Burak da kalktı ve beni dürttü. Ona baktığımda ise eceyi gösterdi kafasıyla.

Bilmiyorum bakımından dudaklarımi büzdüm.

Sonrasında ise Elvin kendine geldi. Eski gülümsemesine döndü. Ben pek yemesem de mutluydu. Ve bence birşeyler saklamaya çalışıyordu.