28.BOLUM

1.6K 71 12
                                    

Medya da Burak Doğan var.
O nasıl bakmak, öldüreydin?

ELVİNİN AĞZINDAN

Gözlerimi kirpistirdim.
Abim.. Daha ne kadar kırıcı olabilirdi.
O daha ne kadar canımı yakabilirdi.. Böyle olmasını ben istememiştim ki. Ben surtuk değildim ki.

Belki de öyleyimdir aslında.
Abisini bulmak uğruna başkasının altına yatan bir surtuk.. Ama ben istemedim ki...

Abim.. kardeşi olduğumu öğrense çok utanırmıydı acaba..
Onu kendimden daha ne kadar tiksindirebilirdim.

"B..Ben..." söyleyecek birşey aradım.. Ama sözün bittiği yere gelmiştik.. bu saatten sonra ne yapabilirdim ki.
Abimi bulmuştum ya sonuçta.
O bana yeterdi herşeye rağmen.

Abimdi o benim. Severdi beni. Eğer kardeşi olduğumu öğrense severdi. Ya da her neyse..

Peki selin. O neden hicbirsey demiyordu ki. Belki de kitlenip kalmıştı..
Şu an hicbirsey düşünecek durumda değildim. En iyisi gidip eşyalarımı toplamakti.

Döndüm arkamı ve koşarak yukarı çıktım.. Sonra da kapıyı kitledim. Burak ve selin tartışmaya başlamıştı.
Selin soylermiydi acaba.

Bir yanım söylesin diye haykırırken diğer yanım söylese birşey değişecek mi sadece kardeşinin surtuk olduğunu öğrenecek. Bırak öğrenmesin. Diyordu.

Belki de selinden öğrenmesini istemiyordum. Ben söylemek istiyordum. Karşısına geçip ben senin kardeşinim demek istiyordum. Boynuna sarılmak istiyordum. Bilekliği ona vermek istiyordum. Ona ait olan bilekliği yıllar sonra ona tekrar vermek istiyordum. O bilekliğin değil artık abimi öpmek istiyordum.

Ama bir sorun vardı ki.
Benim bu hayatta hiçbir istediğim olmamıştı.. kimse beni takmamıştı açıkçası. Ailem bile beni oraya verip abimi almışlardı..

Ben yıllarca onları ölü bilmiştim. Belki şimdi de öyle yapabilirdim.

Dolaba doğru yöneldim ve üstten valizi aldım. Ama bunlar bana ait değildi. Hepsini Burak ve selin sayesinde almıştım. O yüzden hiçbirini almamaya karar verdim ve bitek hala masanın üzerinde duran testi alıp çantama attım.. Sonra da odadan bir kağıt kalem buldum.

Belki o da beni arıyordu. Bunu bilmeye hakkı vardı. bunu benden öğrenmeliydi...

"Sevgili Burak;

Nasıl başlayacağımı bilemedim. Mektup yazmayı bilmiyorum da..
Bilirsin... öğretmediler. Yada boşver nerden bileceksin ki! Muhtemelen sinirden çıldırmak üzeresin şuan.

Evinize aldığınız kız orospu çıktı. Ne ironi ama..
Tamam ben kabul ettim öyleyim belkide. Ama bunu ben istemedim ki.. demiştin ya hani 'abini bulmak için insanların altına mi yatıyorsun' diye. Ben on altı yaşındayım farkındasın değil mi? Kaç kişinin altına yatmış olabilirim sence?..
Evet! surtukluk yaptım evet! karşı koyabilirdim..

Ya lanet olsun o yatağa bağlıyken karşı koyamazdim.
O on dokuz yaşında.. Egeye karşı koyamazdim...

ZORAKİ EVLİLİK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin