33.BOLUM

1.5K 52 22
                                    

Hellö:)
Siz şimdi bölümü okuyun açıklama bölüm sonunda :D

En sonunda eve girmiştik ve Ece bizi umursamadan çıkıp yatağına girmişti.
Hastahaneye gitmeyi istememiştim zaten yarına birseyim kalmazdı.
-Dedi ağlamaktan ciğeri patlayan kız.
Ama ne yapayım yahu ayak bu. Yürümek için gerekli koşmak için gerekli falan. Ve ben şuan sadece uzatma gorevine kullanabiliyorum.
Çünkü şişti. Ayağımdan iki tane olacak mitoz bölünme ile üreyecek diye korkuyorum.

"Hayatım itiraz etme hadi bi Hastahaneye gidelim ağlamak bi işe yaramaz"

"Ya istemiyorum hastahane falan. Hadi sen git bana buz merhem falan getir. Hadi hayatım! hadi canım!"

Burak birşey demeden mutfağa gidip buz getirdi. Ben onu ayağıma bastirirken o da yukarıdan merhem getirdi ve yavaş hareketler ile ayağıma sürdü.. daha sonra duş alacağını söyleyerek beni kaderime mahkum bırakıp gitti.

Seninde alacağın olsun Ece.Ben bu hale dolaylı yoldan senin yüzüne düştüm. Bir daha yatarken Burağa uyku hapı vereyim de gör sen!

Bir süre sonra Burak aşağı eline acil durum çantası ile indi.
Yanıma oturdu ve elimdeki buzu aldı.
Sonra ayağıma yeniden merhem sürerek bandaj sardı. Ben de ayağımı diğer tarafa uzatınca kafamı onun göğüsüne yasladım.  Biraz geçmişti ama hala dayanamayacak kadar ağrıyordu..

"Ya aşkım birşeyler yap ya" dedim gözlerimi ona dikerek.

"Hastahane fikrime itiraz eden sensin selin! Ben birazdan yatmaya çıkacağım. Belim de ağrıyor biraz sen de daha sonra gelirsin"

"Ne yani! Beni yukarı taşımayacak mısın?"

"Hayatim belim ağrıyor biraz dedim ya. Eceden dolayıdır zaten. Geçer yarına."

"Ya! Tamam ama kal biraz daha burda  Sonra çıkarsın"

"Tamam"

Kafamı omzuna yaslamıştım ve uzun bir süredir böyle duruyorduk. Gözlerim kapandı kapanacak durumdaydı. Birden bi hareketlenme hissettim.

"Uyudun mu?" Diye sordu. "Evet" dedim ama inanmadı. Niye inanmadı ki acaba?
Sonra da kalkıp yukarı çıktı. Beni bıraktı ve yukarı çıktı!
Giderken ışığı söndürmeyi ihmal etmemişti ama yanımda biri olmadığı sürece karanlıkta yatamazdim ki ben!

Arkasından gitmek için ayaklandım fakat ayağım aklıma son anda geldi. hayvan gibi üzerine basmıştım çoktan. Çığlık atmamak için kendimi zor tuttum ve gözümden bir damla yaş düştü. Çok acımıştı..

Telefonumu alıp bir süre sosyal medyada gezindim bu süre zarfında flaşı da açmıştım. On beş dakika kadar telefonda oyalandiktan Sonra yatmaya karar verdim. Zaten uykum vardı. Kafamı şuraya koysam uyurdum muhtemelen.

Telefonu yanıma koyup kafamı yastığa koydum ve gözlerimi kapattım.

Hayır az Sonra merdivenlerden hırsız kılıklı seri katil damgası yemiş organ mafyası inmeyecek.

Hayır karşıdaki lavabo kapısından devasa örümcekler gelmeyecek
Hayır biraz sonra dış kapı açılıp kana susamış vampirler de gelmeyecek.

Uyu selin uyu...
~~~~~~~~
Sabah gözlerimi açtığımda yatağımda yatıyordum.

Bir dakika ama dün gece koltukta yatmıştım ben. "Oy benim kocam bana kıyamamış mı?" Diye yan tarafıma döndüm ama Burak orada değildi. Lavabodadir diye düşünerek ayağa kalktım ve seke seke banyo kapısına yürüyüp kapıyı tıkladım

ZORAKİ EVLİLİK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin