Tutkulu Şizofreni

6

"Toprak "dedim bana bile yabancı gelen ses tonumla. Şuanki bakışlarım o kadar masumdu ki küçük bir kızın yaramazlık yaptıktan sonra "ben yapmadım "bakışı atması gibiydi.

"Orda öyle duracak mısın?"dedi yarım gülümsemesiyle. Kendimi toparlamaya çalışırken düşüncelerim birbirine karışıyor olacak ki "nerde?"dedim önüme gelen saçlarımı kulağımın arkasına iterken. "Yolun ortasında duracak mısın,yoksa geçmeme izin vericek misin ?"dedi kaşlarını kaldırarak .

Bense şuan ne yaptığımı farkına varıp önünden çekilerek "tabi geç, kafam biraz dağınıkta "diyerek bakışlarımı yere sabitledim.

Hiç birşey demeden kaskını kafasına geçirip önümden öylece gitti.Ben öylece gidişini izlerken hızlıca gelip önümde durdu. "Öylece önümde motorunla duracak mısın?"dedim gülümseyerek. "Eğer ,motoruma binip seni biryere götürmeme izin vermezsen, evet durucam " dedi kaskını çıkarıp saçlarının dağılmasına izin vererek ...

Sağa kayarak "ben tanımadığım insanlarla hicbiryere gitmem,prensip meselesi "dedim görüş açısından çıkarak.

"Belki ben bunu bildiğimden, ilk olmak istiyorumdur "Söylediği cümleyle donup kalmıştım. Motoruyla geri gelerek elindeki kaskı kafama geçirdi.Bense şuan söylediği cümleyi kafamdan çıkarmaya çalışıyordum. O kadar rahat ve umursamazdı ki sanki hicbirsey olmamış gibi davranıyordu.

"Okulda olanlar için özür dilerim"dedim bakışlarımı gözlerine sabitleyerek. O ise yine umursamaz halini takınarak "Okulda ne olmuş ki,hiç hatırlamıyorum "dedi motoruna binerek .

Ben söylediği söze gülümseyerek içimden geleni yaptım ve motora bindim.İlk defa tanımadığım birinin motoruna bindiğim için mi bilmiyorum hem huzursuz hemde mutluydum. Bu ikisi nasıl oluyor onu anlamıyordum.

"Beni nereye götürüyorsun?"dedim duyacağı bir ses tonuyla. "Sadece sussan olmaz mı?"dedi hız yaparak. ..
Paniklemiş olucam ki birden beline sarıldım.

Ben daha anlamadan denizin önünde durdu."Burası insanların genelde erkenden geldikleri yer ve şuan saat 19:00 "dedim kahkaha atarak .Şuan ona "sen deli misin "der gibi bakıyordum. Cidden beni buraya getireceğini tahmin etmemistim.

"Belki akşam daha güzel oluyordur"Söyledigi söze cevap vermeyerek kumsalın üzerine oturdum. "Genelde kafamı dağıtmak için buraya gelirim;denizin sesi,akşam simsiyah oluşu, rüzgarın sesi ,sakinlik düşüncelerim den sıyrılamamı sağlar "dedi yanıma oturarak.

Bakışlarımı ona çevirerek "umursamaz bir insana benziyorsun senin gibi serseri kendini beğenmiş dünyayı sallamayan tiplerin ne gibi bir derdi olabilir ki?"dedim. Sonra duraksadım ve fazla abarttığımı düşündüm onu tanımıyordum bile. Kahkaha atarak"insanları dış görünümüne göre mi yargılarsın hep?"Dedi tek kaşı yine kalkmıştı.

"Haklısın"Haklıydı aslında umursamaz gibi görünen insanlar daha çok kafaya takardı .Söylediğim cümleden pişman olarak denize bakmaya devam ettim.

Uzun süren bir sessizlikten sonra "O çocuktan neden ayrıldın?"Dedi,beni şaşırtarak. "Önemli bir konu değil, yanlış tercihlerimden birtanesiydi sadece..."
"Madem önemli değil, onun için neden ağladın? "Deyince gözlerim tekrar doldu.

"İki seneni sende biri için harcasan sende uzulursun "dedim vereceği cevabı beklerken ...
O ise yanıma daha da yaklaşarak "hayatımda gördüğüm en ilginç kızsın ve gülmeme sebep olan "dedi .

"Neden ki hiç gülmez misin ?"dedim dolu gözlerimle ona bakarak."içten gülümsemeler vardır birde insanlara kendini mutlu göstermeye çalışan guluşler "dedi gözlerini gözlerimden ayırarak. "Mutlu bir hayatın var gibi "diyerek onu şaşırtmış olucam ki "Benim için hayat,hikaye gibidir ve benim hayatım da mutsuzlar var."

Bu cümleden ne cikarabilirdim bilmiyorum ama şu bir kesindi eğer hikayelerin sonu varsa hayatında bir sonu var ama ilginç yanı her son bir başlangıç. ..

Oylarsanız sevinirim😍