11

263 76 54
                                        

           Alarm sesiyle uykumdan uyandım. Saate baktığımda sekizdi ve inanamayarak gözlerimi kırpıştırmaya başladım. O sırada annemin sesi koridorda yankılanıyordu. " Ecren uyandın mı?"

"Evet Anne" dedim uykulu bir ses tonuyla

             Aynamın karşısına geçtiğimde bir anlık ürpertiyle geriledim . Birinin camdan bana bakarken yansıması gözüme çarptı ve gözlerime inanamayarak gözlerimi ovuşturdum  yine baktığımda ise o orda yoktu. Halisyonlar  görüyorum herhalde dedim.

Aynama tekrar baktığımda kumral saçlarım dağılmış, makyajım ise yanaklarıma kadar akmıştı, Yeşil gözlerim ise kendime bakarken daha da büyümüş, dahada belirginleşmişti. En kötüsüde okul formam üstümde kırışmıştı şuan tam bir palyançoyu andırıyordum.

       Servisçimin geç kalacağım zaman beklemeden gideceği aklıma gelince okul formamı üstümden çıkardım ve yeşil kazağımı üstüme geçirdim. Bu kazağı Ufukla sevgiliykende giymiştim. Gözlerimi kapatarak ve derin bir nefes alarak dün yaşanan olayların aklımda engellenmesini sağladım. Makyajımı sildikten sonra tekrar tazelemeye giriştim ve kumral saçlarımı arkama attıktan sonra çantamıda alarak mutfağa gittim.

          Annem kahvaltıyı hazırlamış, gülümseyerek beni bekliyordu.
   " Baya erkencisin Ecren" Dedi dalga geçerek.

         Dün akşam altıdan sabah sekize kadar uyuduğum aklıma gelince "Anneee yorulmuşum ne yapayım?"
Dedim kahkaha atarak

     Annem bana sıkıca sarılarak " İlk defa seni böyle görünce üzüldüm deli kızım benim" Diyerek yanağıma küçük bir buse kondurdu.

   " Yapma anne adı üstünde deliyim"
    Annem " Hadi bir an önce ye" demesiyle birlikte servisçim Ahmet bey kapıda bitmişti.

   " Anne okulda yerim, özür dilerim sonra görüşürüz"

Derken bile yetişememe korkusuyla ayakkabılarımı ayağıma yarım yamalak geçirerek hızlı bir şekilde dış kapıyı açtım.

Annemin en son sözleri " Ben de seninle bir şey  konuşacaktım ama neyse artık"
    Ben kapıdan çıkacağım sırada söylediği için kelimeler kulağıma homurtu şeklinde gelmişti.

          Servise nefes nefese bindiğimde
Servisçim " iki dakika geç" diyerek tek kaşını kaldırdı.

Kızların yanına gülerek otururken
" Bu patron olacakmış son anda servisçi olmuş" dedim.

     Aylin ile Hayal " Modundasın yine kardeşim" diye göz kırptılar.
" Ecren yoksa aramızamı döndü dünden sonra?" Dedi Hayal beni gıdıklamaya çalışarak.

" Zaten ben hep buradaydım kızlar, sıkıntı yok" Dedim bozuntuya vermeden.

    Sınıfa geldiğimizde Anıl'ın kafama pinpon topunu atmasıyla yerime otururken sendeledim.

" Hey ne yapıyorsun kardeşim sen?" Dedim Anıl' a kollarımı açarak. Anıl dağılmış kıvırcık saçlarını dahada dağıtarak "İki gündür benle hiç ilgilenmedin bile artık aklın neredeyse"
Diye göz kırptı.

" Benim aklım sende Anıl"Dedim gülerek ve devam ettim.
" Kardeşim ne yapıyor acaba diye sürekli düşünüyorum"

 Tutkulu Şizofreni Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin