Şoför beni okul kapısının önünde indirdi. Yeni okulumdayım. Dedem beni bu devlet okuluna yazdırdı. O anlık sinirle ağzından çıktığını düşünmüştüm. Fakat gerçekten beni bu okulda okutturmaya karar vermiş. Bakalım beni bu okulda nasıl hikayeler, nasıl maceralar bekliyor? Kim bilir nasıl insanlarla tanışacak, nasıl arkadaşlar edineceğim...
Okul kapısından içeri girdim. Sınıfım 10-A'ydı. Sınıfı aramaya koyuldum. 3.kata çıktım. Sınıf koridorun başındaydı. Sınıfa girdiğimde kızların bazıları sıralara oturmuş sohpet ederlerken erkekler ise ya oturup konuşuyor, ya da boğuşuyorlardı. Sınıfa ayağımı bastığımda herkesin başı bana döndü. Herkes giyim kuşamıma bakıyordu. Bir kız alaya vurarak:
- Senin baban patron mu güzelim? Burada öyle markalar giymeyiz biz!.. diyerek üzerime yürüdü. Herkes gülmeye başladı. Sinirlenmiştim. Ama hiç bir şey demeden hızlı adımlarla arka sıraya doğru yürüdüm. Bir çocuk yolumu kesti:
-Kızım bizim buralarda seni soyarlar. Dikkat et. Kolundaki saate, üstündeki kıyafetlere baksana pamuk prenses...
Herkes kahkaha atmaya başladı. Pamuk prenses ha... Bunlar beni daha tanımıyordu. Anlaşılan bu okulda da olaylar çıkacak. Bu sözler gururuma çok dokunmuştu. Koşarak sınıftan çıktım. Lavaboya kendimi kapattım ve gözyaşları dökmeye başladım.
***
Göz yaşlarımı silip sınıfa döndüm. Ne zamandan beri lavaboda olduğumu bilmiyordum. Ders zili çoktan çalmıştı. Sınıfa girdiğimde beni uzun boylu yakışıklı bir erkek hoca karşıladı. Beni daha önceden de tanıyormuş gibi gülümsedi. Buna karşılık tebessüm etmekle yetindim. Çünkü gülebilecek bir durumda değildim. Hoca beni görünce ayağa kalktı ve yanıma geldi. Kapı eşiğinde duruyordum. Hoca kolunu omzuma koydu ve sınıfa:
- Gençler bu yeni arkadaşınız Damla. Onunla çok iyi anlaşacağınıza eminim. Çok seveceğiniz bir arkadaşınız. Arkadan alayla bir çocuk:
-Hocam merak etmeyin. Biz de onunla iyi anlatacağımıza eminiz. dedi. Herkes gülmeye başladı. Hızlı adımlarla sınıfa ilk girdiğimde oturduğum sıraya geçtim.
Okul çıkışı beni Yiğit karşıladı. Sevgilim beni bu okulda da bulmuştu. Son olanlardan dolayı Yiğit'le de konuşmak istemiyordum. Onu görmezden gelip ilerleyince kornayı çaldı. O tarafa döndüm. Bana gülümsüyordu. Olduğum yerde durdum. Arabayı yavaşça sürerek yanımda durdu. Arabanın camını açtı:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TEK KELİME İLE HAYAT
Genç Kız EdebiyatıDamla nin hayatı boyunca kendisini yalnızlığa alıştırması kendini bu düşünceden asla kurtaramamasi fakat hayat ona hiç unutamayacagi dostluk ve aşk sunar ...
