Bus Stop

05

Ρίχνω μία δυνατή μπουνιά προς το μέρος του αλλά για κακή μου τύχη προλαβαίνει να σκύψει και η μπουνιά μου βρίσκει στον αέρα.

Το πλήθος φωνάζει πολύ δυνατά απόψε.

Συγκεντρώνω ένα ακόμη δυνατό χτύπημα και τον βρίσκω στο σαγόνι.

Φαίνεται να πονάει και κάνει ένα μικρό βήμα προς τα πίσω αλλά σχεδόν αμέσως επιστρέφει τρέχοντας προς το μέρος μου.

Ένα. Δύο.

Βάζω τα χέρια μου σε άμυνα στις μπουνιές του και προσπαθώ να του ρίξω πίσω.

Οι δεξιές χειρολαβές μου αντιστέκονται στα πλέον κουρασμένα χτυπήματά του και ρίχνω μια δυνατή αγκωνιά στο στήθος του.

Ταυτόχρονα δέχομαι μια γροθιά στο πρόσωπο.

Έρχεται και δεύτερη αλλά την βλέπω και κατευθύνομαι στα αριστερά αποφεύγοντάς την.

Εμφανίζετε γρήγορα μπροστά μου και δεν καταφέρνω να αποφύγω την γροθιά στο στομάχι μου όπου όλες οι παλιές πληγές μου βρίσκονται.

Κουνάω το κεφάλι μου προσπαθώντας να σταθεροποιήσω τον εαυτό μου.

Παίρνω γρήγορες ανάσες και ρίχνω τις γροθιές μου μπρος και πίσω συνεχόμενα.

Καταφέρνω να χτυπήσω το σκληρό πρόσωπό του και η μύτη του αιμορραγεί.

Τρία. Τέσσερα.

Το πλήθος γύρω μου κάνει περισσότερη φασαρία.

Φωνάζουν μαλακίες και διατάζουν για περισσότερο.

Νιώθω να βρίσκομαι ψηλά καθώς η αδρεναλίνη εκπέμπει μέσα μου.

Προσποιούμε μερικά χτυπήματα και με μία επιδέξια κίνηση βρίσκομαι πίσω του κάνοντάς τον να γυρίσει και πριν προλάβει να με δει ενώνω τις γροθιές μου δεξιά και αριστερά στο πρόσωπό του.

Προσπαθεί να αμυνθεί βάζοντας μπροστά τα χέρια του αλλά συνεχίζω να επαναλαμβάνω τις κινήσεις μου αναγκάζοντάς τον να κάνει αδύναμα βήματα προς τα πίσω.

Αυξάνω την ταχύτητα των χτυπημάτων μου και το πλήθος ζητωκραυγάζει ενθουσιασμένο.

Χωρίς να χάσω χρόνο, ρίχνω μια δυνατή κλοτσιά στα γόνατά του κάνοντάς τον να πέσει κάτω.

Το χρονόμετρο των δέκα δευτερολέπτων σβήνει και το πλήθος σηκώνετε όρθιο χειροκροτώντας με.

Μόλις Νίκησα.

Χαλαρώνω τις γροθιές μου και απομακρυνομαι από το ρινγκ.