Can't Help Falling Inlove| #KNWonderwallWC

Chapter 41

"Okay ka na?"

"Oo."

Pinahiram ako ng jacket ni William at inihatid sa bahay. Pero syempre di na siya pumasok baka nandun si Daddy.

"I miss you, kita tayo." Gusto kong umirap sa kanya. Kanina pa niya ako tinatawagan para makipagkita. Gusto ko naman pero ewan bakit napipikon ako. Ugh, pms!

"Bili mo ako ng cotton candy."

"Dalhin ko ba diyan?"

"Hindi! Magkita tayo sa," saan ba?

"Dadaanan na lang kita jan.  Okay? I'll be there in 5."

*toot*

Aish! Bakit binabaan na naman niya ako! Ako dapat ang bumaba ng tawag! Tss. Wala pang limang minuto may bumusina na. Tsk. Ang bilis ni tsonggo. Nagsuklay muna ako bago lumabas. Dala niya pala yung Vios niya.

"Hi, Babe."

"Shut up!"

"Grabe naman. Sabi ko nga shut up." Then he acted as if he's  zipping his mouth. "Here's your request. "

Nagningning ang mata ko nang iabot niya sa akin ang cotton candy. Finally, natuwa rin ako.

"Thank you Babe!" I went near him to kiss his cheek. Bakit ba? Tuwang-tuwa ako eh.

"Nakss! I should give you more of that. Cotton candy lang pala para may kiss ako." He just chuckled while I started to eat my cotton candy. This is so cute. I took a picture of it and posted on my twitter and captioned, 'Thank You Babeeeeeee :P' and after a few seconds nanlaki ang mata ko nang makita ko ang notification. @troy01_ liked your tweet. Omg.

"We're here!" Nanlaki ang mata ko nang dalhin niya ako sa port. "Ang ganda ng view, tara hintayin natin magsunset."

Dahan-dahan akong lumabas. Nostalgia. Gustong umalis.

"Let's go Babe." Nilapitan niya ako at hinigit papunta sa gilid kung saan matataw ang tubig sa ilalim. Maganda nga 'to pero ayoko.

"Uwi tayo. Ayoko dito."

"Huh? What's wrong?"

I ran pabalik sa sasakyan niya. Ayoko rito. Ayoko sa dagat.

"Avi, okay ka lang ba?" William opened the shotgun seat door and held my hands. Nakaupo lang ako doon at alam kong nag-alala siya. "Sht, are you scared here? I'll drive you away from here. Damn, nanginginig ka."

Isinara na ni William ang pinto at pumasok na rin sa driver's seat. Paalis na kami at maya-maya'y tinitingnan niya ako. I just stare blankly in front.

"I wanted to see you. I don't want to be here anymore! "

"Gail, please stop crying. Shhh. Calm down okay? I'll be the one to get you. Please lang wag kang aalis sa inyo."

Sobrang sakit ng dibdib ko kakaiyak, ayokong umuwi. Nasa Maynila si Troy, pupuntahan ko siya. He'll understand me.

"I'm on the port. I can't take the plane it's fully booked." I sobbed. "Please help me Troy."

"Oh ghad! Avi, please stop crying. Baka anong mangyari sa'yo. Okay, okay. Go ride the ship and please call me every minute okay?" I nodded.

Pinagtitinginan ako ng mga tao dahil iyak ako ng iyak. Tanging backpack at wallet ko lang dinala ko. Ayoko sa bahay. Araw-araw na lang silang nag-aaway. I want someone to hug me and tell me everything will be alright.

33 missed calls.

Enia:
Where are you!? It's 7PM pero wala ka pa raw?