AŞK GÜLÜŞÜNDE SAKLI

Bölüm 4: SEVGİLİCİLİK

Multimedya:Beyza&Selim:)

Klip harika dostlar izlemenizi tavsiye ederim...

Iyi okumalar bol yorumlar hadi canlar:)
  

   "Karşılıksız olsa da sevgim, seni sevmeyi seviyorum ben..."

BEYZA YILDIRIM

Kızların beni okula bırakmasıyla aykut hocamın yanına gittim. Aykut hocamı görmezsem günün pek iyi geçmiyordu sanki. Üniversitenin 2. Katına çıktım ve benim çok değer verdiğim aykut hocamı gördüm.

-Günaydın hocam.

-sana da günaydın beyza'cım.

Dedi. Kırk-kırk beş yaşlarında fakat yaşını hiç göstermeyen hocam. Başımı sağolun der gibi salladım.

-eee çizimlerin nerede?

Neyden bahsediyordu ki ? Ne çizimi ? Hala aklıma gelmiyordu hangi çizimden bahsettigi.

-Kızım öyle boş boş bakmasana. Hani diğer okullardan gelen hocalar inceleme yapacaklardı ya cizimlerinizi.

Her şeyi tam anlamıyla unutmuştum. Nasıl unutabilirdim ki çizimleri ? Off! Peki ne yapacaktım ben şimdi? Gelmek üzerelerdir kesin.

-Yoksa....yoksa unuttun mu seni şaşkın?

Cok mahçuptum ona karşı. Başımı yere eğip evet anlamında salladım. Sağ elini sakallarını getirerek oynamaya başladı.

-son zamanlarda sana bir seyler oluyor beyza. Hep bir unutkanlık, hep bir dalgınlık. N'oluyor Allah aşkına?

Hala çok mahçuptum . Gercekten de dalgın mıydım? Kızlarda söylüyordu aynısını ama şaka yapıyorlar sanmıştım . artık konuşma vakti geldi beyza.

-Hocam çok özür dilerim. Çizimler evde kaldı. Ama merak etmeyin bir saate getiririm . lütfen kusura bakmayın.
Olumlu anlamında başını salladı.

-Peki 1 saatin var. Bir daha böyle unutkanlıklar istemiyorum beyza anlaşıldı mı?

"Anlaşıldı profesör "deyip elimle asker selamı verdim. Bu yaptığım hoşuna gitmiş olacak ki gülümseyerek yanımdan geçti. Onun gülümsemesiyle bende saf saf gülümsüyordum. Taa ki elimi görene kadar.
"Ne yapıyorsun beyza sen ?kalk eve git kızım. Çizimlerini al yoksa hoca adını çizecek listeden."

Hemen hızlanıp doğru durağa. Alışık değildim otobüslere. Hatta hiç sevmem. böyle insanlarla iç içe, kalabalık, bunaltıcı. Helebki otobüste ortadaysan. Nereden ineceğine şaşırıyor insan. Akpil alıp durağa oturdum. İki dk bekleyişin ardından otobus geldi ve ben evdeyim. Eve girip aceleyle çizimlerimi aldım. Tam odadan çıkacağım birde ne göreyim. Bizim aşık havva'nın projesi. Şu gece yarılarına kadar MF ile uğraştığı saçma proje. Gerçi onun için bu proje hayattı ama bana göre gereksizden başka bir sey değil. Saaate baktım ve hala 42 dakikam vardı .bence projeyi havva'ya götürecek kadar yeterli bir zaman. Projeyi alıp evden çıktım ve doğruca havva ve Hatice'nin okuluna. Aslında amacım projeyi vermek değil amacım Selim'i görmekti.

Ona aşıktım. Evet belki yanlış kişiydi ama aşıktım işte ötesi var mı? Belki hiç bir zaman ona aşkımı ilan edemeyecektim ama uzaktan sevecektim onu. Tıpkı hep yaptığım gibi. Ben havva ve haticeye o kadar benziyorum ki, o kadar ortak noktamız var ki birbirimizi tamamlıyoruz.

Mesela onlarda çoğu kez aşık oldu fakat benim gibi yanlış kişilere. Hep imkazsız dedik aşklarımıza belki de biz imkansızlaştırıyorduk. Bizde hiç "seviyorsan git konuş bence. " olayları olmuyordu. Çünkü biliyorduk konuşamayacağımızı. En kötüsü de ne biliyor musunuz? Sevdiğiniz erkeğin bir başka kızı sevmesi. Bir başka kıza o aşk dolu gözlerle bakması. Oysa nelerden vazgeçerdik değil mi o aşk dolu gözlerle bize bakması için.
Ya o değilde o aşık olduğu kız bu oğlanı parmağında oynatıyorsa? İşte o zaman kıracaksın o parmağı. Lan onu bulamayanlarda var dimi ama?
Yani anlayacağınız selim de o ilanı aşk edemeyeceklerimden bir tanesi. Neden hep biz aşık oluyorsak? Lan bir kere de biri çıkıp "seni seviyorum" desin. Yok anasını satayım. Hayır acaba bizde mi bir gariplik var. Tamam bi grupta bir kişinin sevgilisi olmaz iki kişinin olmaz ama üç kişide yeter artık. Üçümüzde bildiğin saptık ya. Bazen gece uykumuz gelmeyince saf saf düşünürüz havva sorar.