Masamın üzerin de duran küçük süsü aldı ve biraz inceledi. Bunu neden yaptığını anlamamıştım. Süsü bıraktı ve karşımda ki sandalyeyi ters çevirip oturdu. Şu an tam karşımda gözlerimin içine bakıyordu.
Gözlerim dudaklarına kaydı. Bunu anlamış gibi hemen dudaklarını oynattı ve başından beri yapmamız gereken konuşmayı başlattı.
-En son ne zaman?
-Anlamadım!
-En son ne zaman birini gerçekten sevdin?
-Ben birini sevmem. Sevemem...
-Neden peki?
-Hayatı boyunca hiç sevilmeyen , bu duyguyu tatmayan biri sevmeyi de bilemez.
-Öğreteceğim!
-Ne?
-Sana sevmeyi öğreteceğim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim VAVEYLA'm
Acak"Benim çığlığım sensin!"dedi. Sustu... ... Attığımız her çığlık sonsuzdur; Çünkü her çığlığın bize geri dönen bir yankısı vardır. Bu yüzden onlar ölümsüzdür. VAVEYLA' lar! Bunlar benim sessiz çığlıklarım! Sende duymak ister misin?
