[Yaoi18+] น้องเพื่อน

ตอนที่ 3.1

เวลาเจ็ดโมงเช้า.. ในห้องนอนของผมโดยที่ปลายเตียงมีเล็กยืนใส่เสื้อยืดสีดำอยู่.. และสวมด้วยเสื้อช็อปสีน้ำเงินทับอีกที ผมกับเล็กเราแยกกันนอนคนละห้องนะครับ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมซื้อตู้เสื้อผ้ามาตู้เดียว ซึ่งมันถูกตั้งเอาไว้ในห้องผม เช้ามาก็จะเจอภาพเล็กยืนแต่งตัวอยู่เป็นปกติจนชินตา
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ครับ ซึ่งอย่างที่ผมเคยบอกไปว่าวันนี้เล็กต้องไปสอบนอกตาราง เมือคืนเล็กบอกว่าเสร็จเที่ยงแถมยังมีคัดตัวกัปตันทีมฟุตบอลอีกแหนะ ทุกทีวันอาทิตย์จะเป็นวันที่สองพี่น้องได้ใช้เวลาร่วมกันอย่างเต็มที่ บางวันก็ไปเดินห้าง ดูหนัง หรือไม่ก็ไปนั่งชิลที่สวนสาธารณะที่ไหนสักแห่งในเมืองหลวงนี่ แต่วันนี้ผมกลับต้องนั่งเหี่ยวนอนเหี่ยวอยู่ห้องคนเดียว ไม่ยุติธรรมเลย!
"ไปแล้วนะ ข้าวเช้าพี่ทำข้าวต้มไว้นะ เอาเข้าไมโครเวฟอุ่นเอา ส่วนข้าวกลางวันก็โทรสั่งเอาพี่ทำให้ไม่ทัน ขอโทษนะครับ" เล็กว่าแล้วเดินมาจุ้บเหม่งผม ถึงใจอยากจะงอแงแต่ว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ผมจะสามารถทำแบบนั้นได้ ผมโตแล้ว เข้ามหาลัยแล้ว ไม่เหมือนเมื่อก่อนตอนอนุบาลหรือตอนประถมที่เอะอะไม่พอใจอะไรก็งอแงคอยแต่จะให้เล็กตามใจ ตอนนี้เราทั้งสองคนโตขึ้น เล็กเองก็มีหน้าที่ที่เล็กต้องทำ ผมเองก็มีหน้าที่ที่ผมต้องทำ เราจะตัวติดกันตลอดเวลามันก็ไม่ใช่ ยิ่งเราเติบโตขึ้นความคิด ความรู้สึกของเราก็ต้องโตขึ้นด้วย
"ดูแลตัวเองนะเล็ก"
"ครับผม"
เห้อ.. พอเล็กออกไปห้องก็เงียบเหงาลงอีกครั้ง หาอะไรดูในยูทูปไปพลางๆก่อนแล้วกัน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูห้องของผมดังขึ้นหลังจากเวลาผ่านไปเกือบๆแปดชั่วโมงได้ อืม.. สภาพของผมหรอ ก็ยังคงนอนอยู่บนเตียงในชุดนอนครับ แหะๆ ก็แหม ไม่ได้ไปมหาลัยอะเนอะ แถมยังไม่ได้ออกไปไหนอีกอะ นี่ไม่ได้เรียกสกปรกนะ เขาเรียกว่าช่วยชาติประหยัดน้ำไง๊ ไม่ได้แถนะ จริงๆเลยเนี่ย
ว่าแต่ ใครมาเคาะประตูห้องนอนผม? เล็กหรอ? ไหนบอกว่ามีคัดตัวกัปตันไง แล้วทำไมกลับมาไว
ช่างเถอะ เล็กมาก็ดีแล้ว กำลังคิดถึงอยู่พอดี ไปเปิดประตูให้ดีกว่า~
แกร๊ก
"อุ้บ! ถุ้ย!!! แหวะ! เล่นอะไรเนี่ยพี่หนาม!! แล้วเข้ามาได้ยังไง!!" พอเปิดประตูเท่านั้นล่ะครับ รู้เรื่องเลย!! ก็พี่หนามมันยัดกระต่ายเข้าหน้าผมเต็มๆ แล้วที่สำคัญดันยัดมาตอนที่ผมกำลังอ้าปาก!! ต้องเลวแค่ไหนถึงจะทำตัวแบบนี้ได้!!
"กูมีรหัสห้องมึงไง นี่ลืมแล้วหรอ อ่ะกูเอากระต่ายมาให้"
"ให้ดีๆก็ได้หรอก เห็นมะขนมันเข้าปากเนี่ย!!" ไอ้โมโหมันก็โมโหอยู่หรอกแต่สองมือนี่คว้าหมับเข้าที่เจ้าตัวนุ่มนิ่มเป็นที่เรียบร้อย งื้อออ ตาสีฟ้าด้วยอ่ะ น่ารักจังเลย ><
"ที่มึงลากกูไปซื้อที่จตุจักรนี่คือจะ.. อุ๊บ!!"
"ไอ้เหี้ยคิว!!"
เอ๊ะ? เดี๋ยวนะ ตะกี้พี่คิวว่าอะไรจักรๆนะ หรือผมหูแว่วไปเอง อ่าว แล้วพี่คิวมายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะ? เข้ามาพร้อมพี่หนามหรอ ทำไมผมเพิ่งเห็น แต่ช่างเถอะเนอะ ยังไงก็ได้มาไว้ที่ห้องสองตัวแล้วล่ะ คิคิ
"โอ้ย!! มึงปิดปากกูทำไมวะ!! สัด มือเค็มเป็นเกลือสินเธาว์เลยชิบหาย" พี่คิวบ่นพลางทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก มันก็ดูตลกแบบแปลกๆดีครับ ฮ่าๆๆๆ
"แล้วมึงจะพูดเหี้ยไร?" อ้ะ แล้วพวกเขากำลังพูดเรื่องไรกันอ่ะ?
"แล้วกูพูดผิดตรงไหน มึงลากกูไปจตุจักรเพราะไปหาซื้อกระต่ายให้คนสวยเนี่ย!!!"
"ห้ะ?" ผมเอง ผมงงเอง ก็ไหนพี่หนามมันบอกว่าบ้านมันกระต่ายออกลูกเป็นคอกไง แล้วทำไมต้องไปจตุจักรเพื่อซื้อเจ้ากระต่ายพวกนี้ด้วย
"ไอ้เวรเอ้ย"
ผัวะ
พี่หนามพูดลอดไรฟันแล้วโบกหัวพี่คิวไปทีจนพี่แกหัวทิ่ม นี่สรุปเอาตามที่ผมเข้าใจคือ.. บ้านพี่หนามไม่ได้มีกระต่ายออกลูกหรืออะไรทั้งสิ้น และที่บอกผมเมื่อวานคือพี่มันตอแหล? วันนี้เลยลากพี่คิวไปซื้อมาให้ผม ถ้าไม่มีจะตอแหลว่ามีทำไมตั้งแต่แรกเนี่ย! งงใจพี่มัน
"สรุป กระต่ายสองตัวนี้ จากจตุจักร?"
"ก็.. เออ! กระต่ายบ้านกูมันไม่ค่อยน่ารักไง กู.. กูกลัวมึงไม่ชอบเลยไปซื้อมาให้ใหม่"
"ตอแหล บ้านมึงไม่เลี้ยงกระต่าย" นี่ไม่ใช่เสียงผมหรือเสียงพี่คิว และที่แน่นอนกว่านั้นไม่ใช่เสียงพี่หนามแน่ล้านเปอร์เซ็น พี่เขาคงไม่บ้าด่าตัวเองหรอกใช่มั้ยล่า
แล้วต้นเหตุของเสียงนั้น
มาจาก..
จาก!!
จาก!!!
แถ่น แทน แท๊นนนน~~ จากพี่บอย.. พี่บอยน่ะเองคร้าบบ โหย นี่โผล่มาจากไหนกันเยอะแยะอ่ะ พวกพี่เขาสิงตามเฟอร์นิเจอร์กันหรอ? หรือยืนอยู่ตั้งแต่แรกแล้วแต่ผมมองไม่เห็น ช่างเถอะ ตอนนี้ต้องถามพี่หนามให้รู้เรื่องก่อน
"บ้านพี่ไม่เลี้ยงกระต่าย? แล้ว....?" ผมไม่ได้ถามต่อเพียงแค่เว้นช่วงแล้วก้มลงมองกระต่ายสีขาวตาฟ้าสองตัวที่อยู่ในอ้อมกอด
"จนมุมจนได้สิกู ไอ้พวกเหี้ยนี่"
"แล้วยังไง? ว่ามา"
"กูก็แค่อยากพามึงไปบ้าน"
"..???"
"ไปเปิดตัวว่าที่ลูกสะใภ้"
-////-
"ฮิ๊วววววววววววว~~~~"
นี่พูดอะไรคิดว่าคนอื่นเค้าจะไม่เขินบ้างหรือไง ขยันทำแก้มผมร้อนจริงๆนะพี่หนาม แล้วทำไมต้องโห่แซวผมด้วยเล่า! ฮึ่ย นิสัยไม่ดีเลย