ตอนที่ 3.2

3.7K 72 13
                                    

"อยากไปหาพี่มึงมั้ย?" พี่หนามก้มลงมาถามผม ซึ่งแน่นอนว่าคนติดพี่อย่างผมก็พยักหน้าหงึกๆไปตามระเบียบ

และแล้วเราก็ยกโขยงมาที่ร้านหมูกระทะหลังม. ฟังไม่ผิดหรอกครับ ร้านหมูกระทะหลังม. จริงๆ หลายคนอาจจะคิดว่าพวกพี่เขาจะกินเลี้ยงกันที่ร้านเหล้าหรือร้านอาหารกึ่งผับอะไรทำนองนั้นใช่มั้ย แต่ที่จริงคือไม่ครับ

"พี่หนาม อึดอัด" ผมที่เดินกำชายเสื้อพี่แกเข้ามาในร้านต้อยๆ ถึงกับต้องกระตุกชายเสื้อแล้วเงยหน้าบูดๆขึ้นมอง ปากผมงี้เบะออกมาแล้ว มันร้อนมากนะครับ ทั้งควันจากเตา ไหนจะคนเยอะมากจนอึดอัดไปหมด ถ้าผมสูงร้อยแปดสิบจะไม่งอแงเลย แต่นี่ส่วนสูงที่แม่ให้มาไม่ถึงร้อยเจ็ดสิบ แถมยังถูกรายล้อมไปด้วยเหล่ามนุษย์ยักษ์ที่บดบังทัศนียภาพแถมยังแย่งออกซิเจนผมไปอีก ฮือ กลับคอนโดได้มั้ย ไม่เอาแล้วแบบนี้

แต่แล้วจู่ๆพี่หนามก็นั่งยองๆลงที่พื้นแล้วหันมามองผม "ขึ้นหลังกู เร็วๆ"

"ห้ะ? แต่ว่า.."

"เร็วๆกูร้อน"

"อ อ้อ" แล้วผมก็จำต้องขึ้นหลังให้พี่หนามแบก หน้าผมนี่ซบที่ไหล่พี่เขาโดยอัตโนมัติเลย ตรงซอกคอพี่หนามหอมมาก มันเป็นกลิ่นที่ไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมแต่เป็นกลิ่นของพี่หนาม! กลิ่นที่เป็นกลิ่นเฉพาะตัวของพี่เขา

ฟืดดดดด~~

ไปๆมาๆก็เผลอสูดกลิ่นพี่มันเข้าไปจนเต็มปอดแล้ว

"ลามกนะมึงอ่ะ ไซร้คอกูต่อหน้าสาธารณะชนหรอ?" พี่หนามหยุดเดินแล้วหันหน้ามาคุยกับผม แม่งรู้ตัวได้ไงอ่ะ!! อุตส่าห์ทำเบาๆแล้วนะ แงงง จมูกพี่หนามเฉียดแก้มเลยง่า แต๊ะอั๋งอีกแล้วนะ

"บ บ้ามันคัดจมูกเฉยๆหรอก"

"หรอ คัดจมูกก็ไม่เห็นจะต้องเอาจมูกมาถูซอกคอกูเลย"

[Yaoi18+] น้องเพื่อนTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon